Ik vind autisme niet echt een ziekte ik vind dat het gewoon een deel is van je karakter en denken.
Ik heb zelf ASS (autisme spectrum stoornis) . Het enige waar ik een probleem daarmee heb is dat ik elke week naar de psycholoog moet.
hahahahahahahahaha ik zie dit nu pas. Ik zou nooit gedacht hebben dat deze man autistisch was zeg.
Ik vind dat men niet moet gaan schelden met autisme of elk ander ziekte dat nog erg relevant is.
mensen met autisme worden steeds meer betrokken in de maatschappij dat was vroeger wel anders.
het is niet passelijk om zulke mensen te verwelkomen maar ondertussen loopt men ermee te vloeken en schelden alsof het niks is.
bewust of onbewust kwetsen is a no go for me.
en doe je het onbewust kan je erop gecorrigeerd worden.
wat de ontvanger ermee doet moet ie zelf weten.
maar dat zeg wel dat je het niet serieus neemt en zeker die mensen ook niet, ook al zeg je van wel.
zoals dat jij respect wilt moet je dat ook kunnen geven.
en het begint bij acceptatie.
Dit is natuurlijk gewoon dikke onzin he. Ten eerste werd autisme vroeger gewoon niet gediagnosticeerd, dus er was geen groepje dat bekend stond als 'de autisten' dat ergens aan de rand van de samenleving stond en als een melaats met een rateltje moest zwaaien als er normale mensen in de buurt kwamen. Vroeger waren er (net als nu) 'normale' mensen en 'rare' mensen. Een aantal van die 'rare' mensen kon lekker meedraaien in de maatschappij, een ander deel niet. In feite is er niet veel veranderd dus: niet alle autisten worden als 'raar' gezien door anderen en niet alle autisten functioneren helemaal lekker in de samenleving. Het enige dat veranderd is, is de kennis over verschillen tussen mensen en de moeilijkheden die bepaalde mensen ondervinden en die voor de doorsnee persoon niet altijd makkelijk te begrijpen zijn.
Betekent dat dat je mensen moet uitsluiten omdat ze anders zijn? neuh. Betekent dat dat je je taalgebruik moet aanpassen? Wat mij betreft ook niet. Communiceren is een kwestie van geven en nemen, en veel is afhankelijk van de context en de bedoeling van de spreker. Als je als spreker met je taalgebruik de bedoeling hebt te kwetsen, dan mag je er wat mij betreft best op aangesproken worden. Vaak zijn dit soort scheldwoorden echter humoristisch bedoeld: er zit een interessant spanningsveld in dit soort onderwerpen, dat bijna aangrenst tegen taboe aan. Juist daardoor zit er ook veel humor in dit soort erge dingen, onder andere vanwege de verkrampte manier waarop mensen ermee omgaan. Moet dat afgestraft worden? Welnee. Er is niks mis met krachttermen die niet tegen iemand gericht zijn en er is niks mis met grappen over een serieus/ernstig/droevig onderwerp. Sterker nog: humor maakt dingen bespreekbaar en kan cathartisch werken.
De soort zedenpolitie waar jij voor pleit, levert niks anders op dan een saaie, kleurloze en bovenal enorm beperkte samenleving. Als jij niet degene bent die uitgescholden of uitgelachen wordt, is er geen enkele reden om aanstoot te nemen aan vloeken of grappen.
