JAP's verkiezings-analyse:
25 mei 2014: Judgement Day
Over een goede zestal maanden is het zover. Zowel de Europese, Vlaamse als Federale verkiezingen vallen samen. Kortom, alles kan duchtig door elkaar geschut worden. Omdat de Europese verkiezingen niet echt bijster interessant zijn, en niet echt ter zake doen, laat ik dat eventjes achterwege.
Vlaamse verkiezingen
Ik denk dat we er met zen allen wel van overtuigd zijn, dat dit een N-VA regering gaat worden. Waarschijnlijk een centrumrechtse, met vroegere coalitiepartner CD&V en het liberale VLD als de kers op de taart. Waarschijnlijk gaat deze niet al te veel problemen opleveren, en gaat deze redelijk snel gevormd worden.
Federale verkiezingen
Hoe simpel het aan Vlaamse zijde zal verlopen, des te moeilijker gaat het federaal worden. België vs. ‘Confederaal België’, PS vs. N-VA, Di Rupo vs. De Wever.
Confederalisme
Na lange speculatie over wat het woord nu juist betekend heeft de N-VA toch maar eens in zijn kaarten laten kijken. Een land met 2 sterke deelstaten die quasi alles beslissen. Het statuut dat Brussel krijgt laat menig mensen toch wel fronsen. De zogenaamde Brusselkeuze is toch wel een vreemde rakker. Jij kiest voor het Vlaamse systeem, je buurman voor het Waalse systeem. Hoe dan ook is het wel een relatief deftig plan. Brussel is een moeilijke stad. Een volledig autonome stad, een zogenaamde 3de deelstaat lijkt me inderdaad wel een brug te ver. Hoe het dan wel moet? Geen idee!
Cordon Sanitaire
Het valt de laatste tijd wel op dat iedereen tegen de N-VA is. Van extreemlinkse partijen (PvdA brengt aan het licht dat een wapenhandelaar in de N-VA zit) tot extreemrechtse partijen (De NS-A publiceert foto’s van kamerfractieleider Jan Jambon die een toespraak gaf bij het Sint-Maarten fonds). Maar de lijst gaat door. CD&V en Open VLD hadden vroeger de term Confederalisme in hun partijprogramma staan. Echter heeft de VLD dit al geschrapt en is de CD&V er ook niet echt happig meer op. Kortom, buiten het Vlaams Belang is er niemand eigenlijk meer die Vlaanderen liever splitst (Vlaams Belang vraag dan echter weer de VOLLEDIGE splitsing van België). Er wordt naar mijn mening als het ware een Cordon Sanitaire op federaal niveau gevormd tegen de N-VA.
De weg naar de Vlaamse-minderheidsregering
Het lijkt me wel redelijk duidelijk dat de N-VA met gemak de grootste partij in Vlaanderen gaat worden. Het is gewoon de vraag van: Hoe groot?.
Om een dusdanige staatshervorming te organiseren heb je een 2/3de meerderheid nodig. Aan Vlaamse kant zijn ze al niet happig op het confederale model, in Wallonië is dit uiteraard al helemaal een taboe.
N-VA heeft al aangegeven om in tegenstelling tot het vorige debacle, nu vanaf dag 1 rond de onderhandelingstafel te zitten. Het sociaaleconomische primeert zoals ze zelf zeggen. Echter moeten er wel garanties op tafel komen dat er over confederalisme serieus en constructief gepraat zal worden. Dit is waar het schoentje wringt. Geen enkele Waalse partij gaat dit doen, aan Vlaamse kant is dit ook zeer twijfelachtig.
De enige weg die overblijft is de weg naar de Vlaamse minderheid. Een regering met de 3 traditionele partijen, de PS en CdH. Een overwegende Waalse Di-Rupo II regering is dus naar mijn mening op zijn weg.
Applausje voor de N-VA
De N-VA doet het toch maar. Een drastisch ingrijpend sociaaleconomische programma waar andere partijen al jaren ronddraaien. Of dit een goed plan is, is een andere vraag. Drastisch en ingrijpend is het echter wel. Ook is het de eerste partij die effectief eens zijn mond durft open doen over Confederalisme. VLD en CD&V hadden het al in hun partijprogramma opgenomen zonder er echt wat over te zeggen. Of het N-VA Confederalisme een goed plan is, is uiteraard een andere vraag.
Even voor de duidelijkheid stem ik niet op de N-VA (Ja, ik heb stemrecht), ik zet hier maar even neer wat ik denk over de komende verkiezingen.
Als je dan toch gaat stemmen, stem dan in ieder geval tegen Monsanto,