Communisme

[DeletedUser19689]

Ik sta totaal niet meer achter onderstaande of andere teksten in dit topic

Wat is nu de bedoeling van dit topic? De bedoeling is al vast niet om jullie allemaal links te maken. Als jullie het Liberalisme een betere oplossing vinden, is dat jullie volste recht. Jullie bepalen dat uiteraard zelf. Maar wat is de bedoeling dan wel? Ik wil gewoon eens Communisme laten zien hoe het echt is. De meeste mensen kennen eigenlijk alleen de slechte kant van Communisme die ons dagdagelijks op het nieuws wordt getoond.

Inleiding

Dus wat is nu Communisme?
Iedereen kent Communisme wel van de SU en Noord-Korea. Door dit heeft Communisme eigenlijk een slechte betekenis gekregen. Maar wat is Communisme nu echt? Communisme is eigenlijk een soort van verzamelnaam voor verschillende stromingen. Deze stromingen verschillen drastisch van elkaar. Als je bv. zegt dat Trotskisme vergelijkbaar is met Stalinisme, kan je evengoed zeggen dat appelen peren zijn.

Stalinisme: Stalinisme beschrijft de periode toen Stalin aan de macht kwam in In de SU. Even voor de duidelijk is Stalin een crimineel en minstens even erg als Hitler. Stalin was een voorstander van het Communisme in 1 land. Stalin focuste zich vooral op de industrie.

Maoïsme: Het Communisme in China aangepast door Mao Zedong. Hij focuste zich in tegenstelling tot zijn tijdgenoot Stalin op de boer en de landbouw.

Leninisme: Het belangrijkste verschil tussen het orthodoxe marxisme en het leninisme is dat het eerste uitgaat van de revolutionaire kracht van een georganiseerde arbeidersklasse, terwijl het leninisme ervan uitgaat dat de arbeiders veel sneller tot een revolutie kunnen komen met de leiding van een zogenaamde voorhoedepartij (ook wel avant-garde genoemd). (Wikipedia.org)

Trotskisme: Leon Trotski was ten tijde van Stalin ongeveer staatsvijand nummer 1 van de SU. Hieruit kun je concluderen dat Communisme wel degelijk maar een verzamelnaam was. Trotski pleitte net zoals Marx voor een permanente revolutie. Dit in tegenstelling tot Stalin. Met een permanente revolutie bedoeld men dat een revolutie in meerdere landen moet plaatsvinden, zij geloven immers dat het enkel in 1 land onhaalbaar is. Trotski leunt redelijk dicht aan bij Anarchisten. Trotski vind enkel dat er: Een Communistische partij en een Arbeidersstaat moet zijn.

Anarchocommunisme: Deze stroming leunt redelijk dicht bij Trotski aan. Echter zijn zij volledig tegen geld en enige vorm van staat gekant.

Uiteraard zijn er nog meerdere stromingen zoals onder andere: Castroïsme, Guevarisme, Titoïsme,…

Even wil ik nog vermelden dat Trotskisme en Marxisme (Leninisme ook nog een beetje) tot zeer democratisch worden gerekend. Deze 2 stromingen zijn echter in de praktijk nog nooit toegepast.

Als er vragen zijn mag je die altijd stellen. Ik moet echter toegeven dat ik minder over Communisme weet dan ik eigenlijk zou willen. Ik weet dus niet alles.

Hoofdstuk I: Communisme en Vrijheid
Hoofdstuk II: Communisme en Economie
Hoe ontstaat een Kapitalistische crisis?
Hoofdstuk III: Is Communisme een utopie?
Hoofdstuk IV: Waarom Communisme beter is!

Ik sta totaal niet meer achter onderstaande of andere teksten in dit topic

A JustAPlayer Production

 

[DeletedUser19689]

Hfstk 1: Communisme en Vrijheid

Velen onder jullie zullen waarschijnlijk denken dat Communisme niets anders kan zijn dan een dictatuur waarbij iedereen in het gareel moet lopen. Nu moet ik jullie teleurstellen, dit is echter niet het geval. Ja, de economie wordt door de overheid gepland, privébezit is uit den boze,... . Dit alles wil echter niet zeggen dat er geen individuele vrijheid is!
Ik ga dit dus bewijzen aan de hand van verscheidene werken.

Only in community [has each] individual the means of cultivating his gifts in all directions; only in the community, therefore, is personal freedom possible. In the previous substitutes for the community, in the State, etc. personal freedom has existed only for the individuals who developed within the relationships of the ruling class, and only insofar as they were individuals of this class.

Hier benadrukt Marx duidelijk dat persoonlijke vrijheid inderdaad belangrijk is. Sterker nog, enkel in een Communistische Maatschappij is echte vrijheid echt mogelijk. In het Kapitalistisch systeem is de vrijheid van het proletariaat altijd beperkt.

Freedom is so much the essence of man that even its opponents implement it while combating its reality; they want to appropriate for themselves as a most precious ornament what they have rejected as an ornament of human nature.

Lijkt me toch ook pro persoonlijke vrijheid.

Even nog een aandachtspuntje erbij.

To institute the political equality of men and women in the Soviet state was one problem and the simplest. A much more difficult one was the next – that of instituting the industrial equality of men and women workers in the factories, the mills, and the trade unions, and of doing it in such a way that the men should not put the women to disadvantage

Trotski was ook een zeer grote voorstander van de emancipatie van de vrouw. Hier spreekt hij al in 1923! over politieke gelijkheid van man en vrouw. Even te bedenken dat vrouwen in België pas in 1948 naar de stembus mochten trekken.
Lijkt me toch ook niet echt vrijheid belemmerend.

 

[DeletedUser19689]

Volledige vrijheid is in geen enkele samenleving mogelijk, JaP.

Zeg ik toch ook niet.

"Hier benadrukt Marx duidelijk dat persoonlijke vrijheid inderdaad belangrijk is. Sterker nog, enkel in een Communistische Maatschappij is echte vrijheid echt mogelijk. In het Kapitalistisch systeem is de vrijheid van het proletariaat altijd beperkt. "

Dacht dat jij het ermee eens was.

Hier bedoel ik ook niet totale vrijheid mee. Ik bedoel enkel meer vrijheid en inspraak dan dat nu het geval is door het proletariaat. Totale vrijheid kan ook niet in Communisme. Daarboven schreef ik bv. over Planeconomie wat niet in het plaatje van total vrijheid past.

Omdat het hier meer thuishoort.

 

[DeletedUser19689]

Hfstk II: Communisme en Economie
Vergeef me, maar economie is niet mijn sterkste kant.

Vandaag ga ik het hebben over een democratische planeconomie. Wat is nu een planeconomie? Een democratische planeconomie is een economie waarin de arbeiders, boeren,… inspraak hebben in het productieproces. Zij bepalen dus hoeveel er van wat geproduceerd wordt. In een Stalinistische economie wordt er gewoon per maand even veel geproduceerd. Stel dat er in maand X meer sokken nodig zijn dan schoenen, dan is dit pech. In dit systeem wordt er dan in maand X gewoon meer aan sokken geproduceerd. Dit kan enkel uiteraard met groot overleg en inspraak van het proletariaat.
Echter wordt de gehele economie geleid door de overheid. Het grote voordeel hiervan is dat het minder onderhevig is aan inflatie en recessies. Een ander voordeel hiervan is dat als het goed gaat met de economie, het hele land ervan profiteert. Dit in grote tegenstelling tot het kapitalistisch systeem, hier geniet een klein deel van de mensen er maar van.

 

[DeletedUser]

moest jij nu hier vandaag in belgie een nieuw links partij stichten, zou ik meteen voor jou stemmen na 2014 (voor 2014 ben ik nog te jong )

 

[DeletedUser]

Voor welke vorm van het communisme ben jij, JaP?

Daarnaast heeft die planeconomie meer nadelen dan voordelen. Je hebt, omdat je ongemotiveerde werknemers (waarom zou je je best doen, je krijgt je centen toch wel) hebt, kwalitatief dramatische producten. Er wordt inefficiënt gewerkt, want concurrentie is er niet. Dit heeft weer negatieve gevolgen voor het milieu.

Ook heb je op deze manier kan er ook nooit voldaan worden aan de behoeften van het volk, omdat de planeconomie niet inspeelt op wat het volk wil. Het past zich niet aan en veroudert snel. Zo raak je als land achterop, dat was precies het geval bij de Sovjet-Unie. Planeconomie werkt gewoon niet.

 

[DeletedUser]

Voor welke vorm van het communisme ben jij, JaP?

Daarnaast heeft die planeconomie meer nadelen dan voordelen. Je hebt, omdat je ongemotiveerde werknemers (waarom zou je je best doen, je krijgt je centen toch wel) hebt, kwalitatief dramatische producten. Er wordt inefficiënt gewerkt, want concurrentie is er niet. Dit heeft weer negatieve gevolgen voor het milieu.

Ook heb je op deze manier kan er ook nooit voldaan worden aan de behoeften van het volk, omdat de planeconomie niet inspeelt op wat het volk wil. Het past zich niet aan en veroudert snel. Zo raak je als land achterop, dat was precies het geval bij de Sovjet-Unie. Planeconomie werkt gewoon niet.

Ik weet niet of dit plaatje klopt, maar op mij komt het over dat in die planeconomie van Stalin de balans tussen kwantiteit en de kwaliteit van een product niet in orde is.
Als je hard werkte en je produceerde meer dan nodig was liep je het risico om in de toekomst met een hogere productiequotum opgezadeld te worden. En als je secuur werkte en je leverde kwalitatief een mooi stukje werk af liep je kans je quotum op dat moment niet te halen met alle gevolgen van dien. Meest logische oplossing is dan ongemotiveerd werken en precies dat afleveren wat er gevraagd wordt.


Maar ook in ons kapitalistische Nederland/België maken we, vooral tegenwoordig, best wel kwalitatief dramatische producten. Ik heb laatst een tweedehands Opa-fiets gekocht omdat ik een degelijke fiets wilde die nog zeker twintig jaar mee kan. De huidige normale fietsen in de fietsenwinkel voldoen niet aan die criteria en zijn na drie jaar volledig op (tenzij je er echt veel geld voor uit wil geven natuurlijk). En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het ook bij ons de bedoeling is dat die kwaliteit bewust te wensen over laat. Waarom 1x in 20 jaar een fiets verkopen als het ook 5x kan?

 

[DeletedUser]

Hfstk II: Communisme en Economie
Vergeef me, maar economie is niet mijn sterkste kant.

Vandaag ga ik het hebben over een democratische planeconomie. Wat is nu een planeconomie? Een democratische planeconomie is een economie waarin de arbeiders, boeren,… inspraak hebben in het productieproces. Zij bepalen dus hoeveel er van wat geproduceerd wordt. In een Stalinistische economie wordt er gewoon per maand even veel geproduceerd. Stel dat er in maand X meer sokken nodig zijn dan schoenen, dan is dit pech. In dit systeem wordt er dan in maand X gewoon meer aan sokken geproduceerd. Dit kan enkel uiteraard met groot overleg en inspraak van het proletariaat.
Echter wordt de gehele economie geleid door de overheid. Het grote voordeel hiervan is dat het minder onderhevig is aan inflatie en recessies. Een ander voordeel hiervan is dat als het goed gaat met de economie, het hele land ervan profiteert. Dit in grote tegenstelling tot het kapitalistisch systeem, hier geniet een klein deel van de mensen er maar van.

Ik weet zeker dat een markteconomie beter voldoet aan de behoefte van het volk dan een planeconomie. Volgens het systeem dat jij nu uitlegt krijg je te maken met schaarste en overschotten. Als het volk in maand X ziet dat er te weinig sokken zijn, is het natuurlijk te kort dag om deze nog te produceren in diezelfde maand X. Een praktisch probleem. Dit betekent dat er in maand X een schaarste is, wat leidt tot ontevredenheid. Als deze sokken dan geproduceerd worden in maand Y, wat met een snelle organisatie misschien wel mogelijk is, ontstaat er een overschot aan sokken, aangezien er geproduceerd wordt voor de behoeftes van maand X én Y. En stel nou dat de behoefte in maand Y opeens daalt, is immers niet irreëel. Dan betekent dat je met een nóg groter overschot zit. Problemen in maand X én maand Y.

Alhoewel het kapitalistische systeem minder mooi is, is het wel haalbaar. Veel bedrijven in het kapitalistische systeem zien een vraaglijn stijgen en kunnen hier direct op inspelen, laten we zeggen in maand W. Dit zorgt ervoor dat er in maand X géén schaarste is.

 

[DeletedUser]

Is het aanbod/schaarste probleem typisch iets voor de planeconomie of ligt in het kapitalistische systeem die verhouding ook scheef? Volgens mij is er wat dat betreft namelijk weinig verschil tussen beide systemen.
Het rijke westen produceert als een gek en weet bijvoorbeeld niet waar ze al dat overbodig voedsel moeten dumpen/vernietigen. In de minder rijke landen mist men het kapitaal om van alles te produceren en zijn er wel degelijk overal tekorten, schaarste, armoede, honger.

 

[DeletedUser]

Is het aanbod/schaarste probleem typisch iets voor de planeconomie of ligt in het kapitalistische systeem die verhouding ook scheef? Volgens mij is er wat dat betreft namelijk weinig verschil tussen beide systemen.
Het rijke westen produceert als een gek en weet bijvoorbeeld niet waar ze al dat overbodig voedsel moeten dumpen/vernietigen. In de minder rijke landen mist men het kapitaal om van alles te produceren en zijn er wel degelijk overal tekorten, schaarste, armoede, honger.

Daar heb je helemaal gelijk in. De verhouding tussen arm en rijk op mondiaal niveau is scheef. Hoe gaat een planeconomie hier verandering in brengen?

 

[DeletedUser]

Daar heb je helemaal gelijk in. De verhouding tussen arm en rijk op mondiaal niveau is scheef. Hoe gaat een planeconomie hier verandering in brengen?

Tja tja, dat is zo een-twee-drie niet eenvoudig, Paddy. Ik ga hier eens over nadenken. Misschien heeft JaP nog toevoegende info over de planeconomie?

Interessant is natuurlijk wel om te kijken wat de verschillen zijn tussen de centraal geleide economie en de vrije markt economie. En welke problemen uniek zijn voor die vorm van economie en welke problemen algemeen zijn, bijvoorbeeld aanbod/vraag - overschot/tekort.

Opvallend verschil tussen communisme en kapitalisme is bijvoorbeeld het inkomensverschil in de bovenlaag/onderlaag van de bevolking. In het communistische SU verdienden de "topambtenaren" enkele keren zoveel als het modale inkomen. In het kapitalistische systeem verdienen de grootverdieners tienduizenden keren zoveel als de gewone man.
Het beeld wordt nog duidelijker als je de volgende getallen naast elkaar zet. Ik weet niet of de volgende getallen precies kloppen, maar De 300 rijkste mensen ter wereld hebben samen net zoveel als de 3 miljard armste mensen ter wereld. En die 300 rijksten zijn geen communisten Alleen die gegevens moeten al voldoende zijn om het kapitalisme af te schaffen.

 

[DeletedUser19689]

Voor welke vorm van het communisme ben jij, JaP?

Daarnaast heeft die planeconomie meer nadelen dan voordelen. Je hebt, omdat je ongemotiveerde werknemers (waarom zou je je best doen, je krijgt je centen toch wel) hebt, kwalitatief dramatische producten. Er wordt inefficiënt gewerkt, want concurrentie is er niet. Dit heeft weer negatieve gevolgen voor het milieu.

Dat is inderdaad waar het schoentje wringt. Als de mensen niet werken, komt er voor de staat ook geen geld binnen waardoor ze de arbeiders op hun beurt niet kunnen onderhouden. Het is een vicieuze cirkel. Werkt men, profiteert iedereen ervan. Werk je niet, ziet iedereen er van af.

Ook heb je op deze manier kan er ook nooit voldaan worden aan de behoeften van het volk, omdat de planeconomie niet inspeelt op wat het volk wil. Het past zich niet aan en veroudert snel. Zo raak je als land achterop, dat was precies het geval bij de Sovjet-Unie. Planeconomie werkt gewoon niet.

Tuurlijk speelt de planeconomie in op de wil van het volk. In het systeem van Trotski wordt er op democratische wijze een orgaan gekozen, zij bepalen dan deze plannen. Deze raad bestaat uit gewone boeren en arbeiders die tussen het volk staan. Op deze manier weet men wat het volk wil.

 

[DeletedUser]

Voor ik verder ga zal ik het nog één keer duidelijk zeggen: ik ben geen tegenstander van het communisme, even goed ben ik het niet eens met veel vormen van kapitalisme. Ik vind op dit moment dat jullie communisme brengen als een mooie droom. Het is prachtig, je wordt 's ochtends wakker en je hebt geen idee hoe het ooit in werking zal kunnen treden. Ik zou het leuk vinden als jullie mij dit kunnen vertellen en mij overtuigen van de haalbaarheid. Tot dan heb ik de nodige scepsis, niet over de ideologie, maar over de haalbaarheid.

Opvallend verschil tussen communisme en kapitalisme is bijvoorbeeld het inkomensverschil in de bovenlaag/onderlaag van de bevolking. In het communistische SU verdienden de "topambtenaren" enkele keren zoveel als het modale inkomen. In het kapitalistische systeem verdienen de grootverdieners tienduizenden keren zoveel als de gewone man.

Ik kan je verzekeren, in de Sovjet-Unie werden bakken met geld verdiend door de elite of topambtenaren. Het leeuwendeel van de Russen had het veel slechter dan hun tijdgenoten in de Westerse wereld. Daarbij komt dat inkomen in de SU niet in alleen geld uit te drukken valt. Vooral de uiteenlopende privileges maken het verschil. ''Jij mag wel bij die winkel met goederen van hoge kwaliteit winkelen omdat je een bestuursfunctie in het plaatselijke partijbestuur vervult, maar jullie simpele fabrieksarbeiders niet''. Dit ging zo met bijna alle producten en diensten. Gelijkheid en gelijkwaardigheid is in dat systeem van 1920 tot 1991 ver te zoeken geweest. Sorry, dit vind ik een slecht voorbeeld.

Tuurlijk speelt de planeconomie in op de wil van het volk. In het systeem van Trotski wordt er op democratische wijze een orgaan gekozen, zij bepalen dan deze plannen. Deze raad bestaat uit gewone boeren en arbeiders die tussen het volk staan. Op deze manier weet men wat het volk wil.

Een orgaan wordt gekozen. Hoe zorgt dit orgaan ervoor dat miljoenen mensen tegelijkertijd bedient worden van hun behoeftes? Hoe kan men er zeker van zijn dat er op deze manier geen 'elite' ontstaat die alle touwtjes in handen heeft?

 

[DeletedUser19689]

Ik weet zeker dat een markteconomie beter voldoet aan de behoefte van het volk dan een planeconomie. Volgens het systeem dat jij nu uitlegt krijg je te maken met schaarste en overschotten. Als het volk in maand X ziet dat er te weinig sokken zijn, is het natuurlijk te kort dag om deze nog te produceren in diezelfde maand X. Een praktisch probleem. Dit betekent dat er in maand X een schaarste is, wat leidt tot ontevredenheid. Als deze sokken dan geproduceerd worden in maand Y, wat met een snelle organisatie misschien wel mogelijk is, ontstaat er een overschot aan sokken, aangezien er geproduceerd wordt voor de behoeftes van maand X én Y. En stel nou dat de behoefte in maand Y opeens daalt, is immers niet irreëel. Dan betekent dat je met een nóg groter overschot zit. Problemen in maand X én maand Y.

Alhoewel het kapitalistische systeem minder mooi is, is het wel haalbaar. Veel bedrijven in het kapitalistische systeem zien een vraaglijn stijgen en kunnen hier direct op inspelen, laten we zeggen in maand W. Dit zorgt ervoor dat er in maand X géén schaarste is.

Ik ga niet volledig antwoorden op je vraag, ik zeg het maar al. Ik ga echter een Kapitalistisch voorbeeld geven.

“Because there is too much civilisation, too much means of subsistence, too much industry, too much commerce. The productive forces at the disposal of society no longer tend to further the development of the conditions of bourgeois property”

Overproductie is wanneer kapitalisten teveel ten opzichte van de vraag naar dingen of diensten produceren. Plotseling bouwen kapitalisten voorraden op van dingen die ze niet kunnen verkopen, ze hebben fabrieken met te veel capaciteit (in vergelijking met de vraag) en ze hebben te veel werknemers dan ze nodig hebben. De enige oplossing is dus het sluiten van fabrieken, het personeelsbestand of zelfs gewoon de hele zaak.

Voor het kapitalisme, waren crisissen degenen van onderproductie (honger, schaarste,…). Maar om te zeggen dat overproductie enkel een kapitalistische crisis veroorzaakt is niet te zeggen. Als het de oorzaak is, dan zou het kapitalisme in permanente malaise zijn. Werknemers kunnen immers nooit alle goederen terug kopen die ze geproduceerd hebben. Het verschil tussen wat arbeiders van loon krijgen en de prijzen van de goederen of diensten die ze produceren wordt de winst genoemd.

Marx bekritiseerd de kapitalistische economen die beweerden dat er nooit een crisis van overproductie kan zijn omdat elke verkoop die een kapitalist maakt betekent dat er koper zal zijn. Dat er een koper voor iedere verkoper is, is een utopie. Immers wordt niemand onmiddellijk gebonden aan alleen kopen omdat hij heeft verkocht. Het geld van een verkoop kan worden gered en niet gebruikt om te kopen. Dat alleen al verhoogt de mogelijkheid van overproductie en crisis.

Maar de mogelijkheid van een crisis in het proces van kapitalistisch-uitwisseling met behulp van geld betekent niet dat het zal gebeuren en geeft geen uitleg over wanneer of hoe deze crisis plaatsvindt. Dus ging Marx verder en legde uit dat wat zal beslissen of kapitalisten aankopen doen of niet. Hij kon besluiten dat dit uiteraard de winstgevendheid was. De winstvoet is de drijfkracht van de kapitalistische productie. Dingen worden enkel geproduceerd als het met winst kan worden geproduceerd/verkocht.

Marx toont aan dat de winstgevendheid van de kapitalistische productie niet stabiel blijft, maar is onderworpen aan een onverbiddelijke neerwaartse druk (of neiging). Dat leidt uiteindelijk tot kapitalisten overinvestering in verhouding tot de winsten die zij halen uit de werknemers.

Op een gegeven moment is er een opstapeling ten opzichte van de winst (dat wil zeggen een daling van de winstvoet), dit leidt tot de totale winst niet meer stijgt. Logischerwijs stoppen kapitalisten dan met investeren en produceren. Er ontstaat dan een overproductie, of een kapitalistische crisis. Dus de dalende winstvoet (en dalende winst) veroorzaakt overproductie, niet andersom.

Maar een dalende winstvoet leidt niet direct tot een crisis. Precies wanneer de winst stopt dat de Grote Recessie volgde. Als dit de oorzaak van de kapitalistische economische crises en een laagconjunctuur is, dan resulteert dit in belangrijke beleidsconclusies.

Als we bijvoorbeeld denken dat de kapitalistische crisis wordt veroorzaakt door overproductie ten opzichte van het vermogen van werknemers om de geproduceerde goederen te kopen, zoals Keynesianen dat doen, dan is het antwoord gewoon om de uitgaven te verhogen door de overheid of door belasting te creëren. Probleem opgelost.

Als we aan de andere kant denken dat het wordt veroorzaakt door een gebrek aan winst, dan is er maar een oplossing voor het kapitalisme: vernietigen van de waarde van het bestaande kapitaal (installaties, machines en werknemers) om de kosten te snijden en zo de winstgevendheid te herstellen. Alleen dat zal kapitalisme verder laten gaan (voor een tijdje), maar ten koste van de rest van het gewone volk.


Grotendeels gekopieerd zeg ik er even bij.

Een orgaan wordt gekozen. Hoe zorgt dit orgaan ervoor dat miljoenen mensen tegelijkertijd bedient worden van hun behoeftes? Hoe kan men er zeker van zijn dat er op deze manier geen 'elite' ontstaat die alle touwtjes in handen heeft?

Door volksvertegenwoordigers, zij praten en overleggen met het volk. Uiteraard kan je niet met iedereen afzonderlijk praten. Maar dat is gewoon onmogelijk. Je moet het uiteraard wel leefbaar houden.
De macht naar zich toe trekken is inderdaad een probleem. Maar als je je met het proletariaat verenigt kan je hem makkelelijk af zijn postje bonjouren.

 

[DeletedUser]

En als je hier nu even een goedlopend verhaal van maakt zal ik het nog een keer lezen.

Ik hoef daarbij niet te weten wat de nadelen zijn van het hedendaagse kapitalisme, daar ben ik reeds van op de hoogte. Ik wil graag weten hoe communisme wél kan werken.

Door volksvertegenwoordigers, zij praten en overleggen met het volk. Uiteraard kan je niet met iedereen afzonderlijk praten. Maar dat is gewoon onmogelijk. Je moet het uiteraard wel leefbaar houden.
De macht naar zich toe trekken is inderdaad een probleem. Maar als je je met het proletariaat verenigt kan je hem makkelelijk af zijn postje bonjouren.

Wat je nu zegt is geen waterdicht systeem. Wat nu als de ene helft van Europa wél bedient wordt, en de andere helft niet. De helft die wel bediend wordt is in een meerderheid van laten we zeggen 70%. Wat gaat die 30% daar tegen doen?

 

[DeletedUser19689]

Wat je nu zegt is geen waterdicht systeem. Wat nu als de ene helft van Europa wél bedient wordt, en de andere helft niet. De helft die wel bediend wordt is in een meerderheid van laten we zeggen 70%. Wat gaat die 30% daar tegen doen?

Daarom moet je ook vertegenwoordigers hebben van alle delen van het land, zodat iedereen zijn zegje kan doen en de nodige producten evenredig kunnen worden verdeeld over heel het land.
Ik ben nog van plan om te schrijven waarom Communisme wel mogelijk is (Al zijn daar veel voorwaarden aan verbonden waardoor het moeilijk wordt).
Maar ik ben momenteel druk, dus het kan nog wel even duren.

 

[DeletedUser]

Ik kan je verzekeren, in de Sovjet-Unie werden bakken met geld verdiend door de elite of topambtenaren. Het leeuwendeel van de Russen had het veel slechter dan hun tijdgenoten in de Westerse wereld. Daarbij komt dat inkomen in de SU niet in alleen geld uit te drukken valt. Vooral de uiteenlopende privileges maken het verschil. ''Jij mag wel bij die winkel met goederen van hoge kwaliteit winkelen omdat je een bestuursfunctie in het plaatselijke partijbestuur vervult, maar jullie simpele fabrieksarbeiders niet''. Dit ging zo met bijna alle producten en diensten. Gelijkheid en gelijkwaardigheid is in dat systeem van 1920 tot 1991 ver te zoeken geweest. Sorry, dit vind ik een slecht voorbeeld.

Ik begrijp ook wel dat niet iedereen evenveel had in de SU, daarom heet het ook inkomensverschil. De een iets meer inkomen dan de ander.
Maar je maakt hier de fout door te zeggen dat inkomensongelijkheid=inkomensongelijkheid. De verhouding tussen de inkomensongelijkheid in de SU staat in geen enkele verhouding met de inkomensongelijkheid in kapitalistische landen. Voordeel halen uit privileges valt volledig in het niet met de miljardenwinsten die kapitalistische grootverdieners jaarlijks opstrijken.

 

[DeletedUser]

Daarom moet je ook vertegenwoordigers hebben van alle delen van het land, zodat iedereen zijn zegje kan doen en de nodige producten evenredig kunnen worden verdeeld over heel het land.
Ik ben nog van plan om te schrijven waarom Communisme wel mogelijk is (Al zijn daar veel voorwaarden aan verbonden waardoor het moeilijk wordt).
Maar ik ben momenteel druk, dus het kan nog wel even duren.

Ik ben benieuwd

Ik begrijp ook wel dat niet iedereen evenveel had in de SU, daarom heet het ook inkomensverschil. De een iets meer inkomen dan de ander.
Maar je maakt hier de fout door te zeggen dat inkomensongelijkheid=inkomensongelijkheid. De verhouding tussen de inkomensongelijkheid in de SU staat in geen enkele verhouding met de inkomensongelijkheid in kapitalistische landen. Voordeel halen uit privileges valt volledig in het niet met de miljardenwinsten die kapitalistische grootverdieners jaarlijks opstrijken.

Dat klopt en dat is ook niet goed te praten.

 

[DeletedUser]

Erg interessant is deze lezing, De Omverwerping van het Communisme, van de Amerikaanse Marxistische politicoloog, Michael Parenti.
Interessante feiten en beschouwingen over Communisme, maar ook zeker interessant wat het kapitalisme gebracht heeft en vooral wat het niet gebracht heeft na de val van het Communisme.

Het is in 9 delen van 10 minuutjes opgedeeld.
[video=youtube;jezKjaHUoE0]http://www.youtube.com/watch?v=jezKjaHUoE0&playnext=1&list=PLD1EBE563778C72D5&feature=results_main[/video]

 

[DeletedUser19689]

Hfstk III: Is Communisme een utopie?

We zijn nu aanbeland bij de vraag die Paddy al zolang uit mij probeert te sleuren. Het antwoord op deze vraag is eigenlijk niet eenduidig. Het is nogal redelijk ingewikkeld. Maar in het kort vind ik Communisme inderdaad mogelijk. Desalniettemin moet ik dit toch even dieper uitspitten. Let even op dat alles wat hieronder staat MIJN mening is en dus door andere Communisten volledig gek kan worden verklaard.

Voordat we beginnen moet je niet afkomen met voorbeelden van het mislukken in de SU of Korea ofzo, Communisme is daar nu eenmaal niet in haar ware vorm “getest”.

Dus stel morgen wordt een land als Duitsland in 1 klap Communistisch om een onverklaarbare reden. Gaat dit systeem dan lang standhouden? Het antwoord is daarop volgens mij negatief. Nee, dit gaat niet werken. Waarom niet? Uit de menselijke natuur is gebleken dat men altijd naar boven kijkt en niet naar beneden. Bij kleine kinderen gebeurt het al: “Mama, Jan heeft dat en ik niet”. Door de schijnbare rijkdom van een land (lees: De elite) gaat men serieus vraagtekens zetten bij het Communistisch systeem. Met andere woorden kunnen we dus zeggen dat de 1 land theorie van Stalin niet werkt.

Dus nu naar het 2de scenario. Kan Communisme op wereldschaal werken? Ja, ik geloof het wel.
Kan Communisme opgelegd worden via een staatsgreep? Nee. Het gedachtegoed achter Communisme is “Eén voor allen, allen voor één”. Als je dit via een staatsgreep doet creëer je dus automatisch verdeeldheid wat nefast is voor het linkse systeem.

Communisme is dus geen scenario dat je zomaar van dag op dag kan invoeren. Het kan dus enkel maar werken via een geleidelijke permanente revolutie. Maar wat bedoel ik hier nu mee? Met de geleidelijk bedoel ik met babystapjes, stap voor stap, met de kleinste dingetjes eerst. Zoals Marx als zei is Socialisme een tussen project voor Communisme. Eerst moet dat dus stevig in het zadel zitten om dan langzamerhand stukjes van de Kapitalistische koek af te knabbelen. Met de permanente revolutie doel ik terug op het gedachtegoed van Trotski en Marx. Zij pleiten ook dat een permanente revolutie enkel succesvol kan zijn. Een permanente revolutie bedoelt men dat het ene land het andere land als het ware “meesleurt” in het Communistische avontuur.

Echter zullen onze ideeën langzamerhand moeten veranderen van een ik gerichtheid naar een wij gerichtheid. Samenhang is eigenlijk het woord dat Communisme bind. Communisme is enkel mogelijk als mensen er achter staan en bereid zijn om hun bezit te delen voor “The Greater Good”.

Kan deze revolutie zonder bloedvergieten verlopen JAP? Het antwoord is ja, dit kan gewoon via democratische wijze. Hoe ga je mensen zover krijgen om Communistisch te stemmen? Simpel, door mensen bewust te maken van wat Communisme echt is. Ik ben er toch redelijk zeker van dat 95% van de mensen Communisme enkel van de SU kent en dus niet het echte Communisme. We moeten gewoon mensen bewust maken van hoe zij (Het proletariaat) een enorme verandering kunnen teweegbrengen om tot een “betere” (eerlijkere) wereld te bekomen. Door middel van onze moderne technologie zoals internet is het redelijk makkelijk om grote groepen mensen te bereiken en het echte Communisme te laten zien.

We kunnen dus concluderen dat Communisme niet voor morgen zal zijn en dus toekomstmuziek is. Enkel door langzamerhand te werken kunnen we een stabiele staat creëren waarbij gelijkheid in het vaandel wordt gedragen. Ik begrijp uiteraard zelf wel dat dit zeer moeilijk wordt, desalniettemin is dit geen utopie. Enkel door een drastische andere denkwijze is dit dus mogelijk!