Ik wil nog even terug komen op de stelling dat artsen en ziekenhuizen verdienen aan het voorschrijven van medicatie. Medicamenten worden gemaakt door de farmaceutische industrie (de apothekers). Artsen schrijven enkel voor en het voorschrift wordt door de patiënt of een derde afgeleverd aan de apotheek die het aflevert voor de marktprijs die op dat moment geld. Van dat bedrag passeert er niks naar of langs de arts. Enkel patiënt, apotheek (en verzekeraar) komen hierin tussen.
De farmaceutische industrie maakt uiteraard wel reclame, o.a. dmv bezoekjes aan de arts om het medicament aan te prijzen. Soms door een etentje en een avondje karten of een theater bezoek te organiseren. Je bent als arts niet verplicht om deel te nemen of wederdiensten te bewijzen.
Vroeger werd wel eens een bonus gegeven wanneer de arts een medicament veel voorschreef, dat mag allang niet meer.
Wat wel wat stoort is dat bewezen moet worden dat de medicatie echt werkt. De farmacie moet en wilt graag bewijzen dat het werkt, dus bekostigen ze ook het onderzoek (hun eigen onderzoek dus, vaak wel uitgevoerd door artsen). Eigenlijk is het zelf bekostigen van je eigen onderzoek niet helemaal koosjer. Het is echter rete duur en alleen zij hebben het geld ervoor. De meeste potentiele medicamenten haken al in een vroeg stadium af en belanden in de prullenbak, dus niet alles komt standaard door. Bij voorkeur maken ze medicamenten voor frequent voorkomende ziekten, gezien zij ook brood op de plank willen en zeldzame genetische ziekten veel onderzoek vereisen, een complex productie proces van medicatie heeft en een kleine afzet markt.
De concurrentie tussen de farmaceutische bedrijven is niet alleen op prijs, maar ook op werkzaamheid. Wanneer fabrikant A kan bewijzen dat hun product tegen hoge bloeddruk beter werkt dan dat van fabrikant B, of veilig is dan dat van fabrikant C, dan is de keuze snel gemaakt.
Het volgende onderwerp betrof de werkzaamheid van natuurlijke producten en de producten door de farmaceutische industrie afgeleverd, en dan vooral op het gebied van kanker. Ik heb niet echt het idee dat iemand hier eigenlijk weet wat kanker precies is op cellulair niveau en hoe het zich gedraagt in het lichaam. Ik neem aan dat iedereen weet dat het groeit, in een later stadium
meestal uitzaait, en je er
meestal dood van gaat.
Eigenlijk moet je naar het cellulair niveau kijken om het verschil tussen een kankercel en een normale lichaamscel te begrijpen (voor zover dat we dat kunnen). De normale cellen in ons lichaam sturen constant stofjes (hormonen) naar elkaar die ervoor zorgen dat ze samen werken. zoals jij gaat groeien, jij stopt met groeien, jij gaat andere stoffen aanmaken, of niet meer, ... , en nog veel meer. Kankercellen zijn minder gevoelig geworden voor die signalen, ze blijven groeien en doen gaan in hun eigen voorziening van groeisignalen, enz. voorzien. Normaal gezien worden dan andere mechanismen geactiveerd waardoor die cel dood zou moeten gaan (ofwel zichzelf doden (
apoptose genaamd, onthou dat eventjes), ofwel het immuunsysteem doodt hem). Inderdaad, ook dat werkt niet meer. Daarnaast gaat de kankercel ervoor zorgen dat hij kan groeien, groeihormonen maken, zorgen dat de bloedtoevoer verhoogd. Dit alles is een opstapeling van mutaties in het DNA (de genen) die niet meer hersteld konden worden (normaal worden mutaties in het DNA hersteld en als dat niet lukt gaat de cel dood (apoptose/ wordt gedood). Uiteindelijk zal het door het ondergaan van andere mutaties leren om andere weefsels binnen te dringen en uit te zaaien. uiteindelijk put het je lichaam uit en of worden belangrijke functies van andere organen geblokkeerd en sterf je.
De bedoeling van de chemotherapie in de kanker behandeling is het doden van de kankercellen ofwel de groei afremmen om het resterende leven te verlengen en zo aangenaam mogelijk te maken. Het lichaam krijgt het zelf niet meer voor elkaar om de kanker te stoppen met groeien. De chemotherapie probeert de kanker te doden door het apoptose proces te activeren. Er zijn veel wegen die apoptose kunnen induceren, de truc is om er een te vinden die intact is en daar een krachtig werkend chemo voor te hebben. Er zijn nog andere manieren, maar ik wil niet te veel uitweiden. Omdat er dus cellen getroffen worden die snel delen, verklaard dit neveneffecten als diarree en haaruitval. De cellen in de haarzakjes en darmwand delen ook snel. De chemo treft alle cellen die het mechanisme tot expressie brengen waar het op in werkt. De chemo is dus niet specifiek voor de tumor, waar de huidige onderzoeken in de toekomst wel verbetering in kunnen brengen.
Chemo is niet enkel in het laboratorium gemaakte brol. Taxotere (chemo gebruikt bij o.a. borstkanker (1/9 vrouwen krijgen dit) wordt gemaakt van taxol, wat uit de taxus haag wordt gewonnen. Het voordeel van verwerking is dat het sterker is en zo in een veel geconcentreerde dosis kan worden toegediend, dan wanneer je soep van de blaadjes zou moeten eten (wat het natuurlijke product zou zijn). De taxushaag is dus een giftige plant en ga het alsjeblieft niet eten, tenzij je op de kapper wilt besparen. Het wordt een medicijn genoemd, wanneer het giftige effect een gewild medisch effect heeft (verschil vergif en medicatie is dus puur taalkundig). Medicamenten worden vaak afgeleid uit producten gevonden in de natuur (zoals de penicillines, afgeleid zijn uit een schimmel die dat maakt om bacteriën weg te houden), en er wordt nog verder onderzoek naar gedaan.
Andere middelen zijn weer wat chemischer. Mosterdgas bleek bijvoorbeeld goed te werken tegen Hodgkin lymfomen. Tijdens de 1e WO gebeurde er een ongeluk in een Amerikaanse fabriek en enkele medewerkers genazen plots van hun gezwel. Nadien is het nog wat bewerkt om het iets patiënt vriendelijker te maken. Van smerig oorlogswapen naar chemotherapie.
Het zijn allemaal paardenmiddelen, met paardenmiddelen neveneffecten. Succes is niet gegarandeerd, want kankers zijn moleculair zeer divers en vindingrijk in hun overlevingsstrategieën.
Voedingssupplementen en gewone gezonde voeding is niet in staat om kankercellen te doden, het maakt niet uit hoeveel pilletjes antioxidanten (wat vaak gewoon vit. C is) of wat dan ook erbij slikt. Mocht gezonde voeding wel in staat zijn om dat te doen zou het serieuze neveneffecten hebben en niet meer bekend staan als gezonde voeding. Ongezond eten verhoogd echter wel het risico om kanker te krijgen, en gezond eten is dus een goede preventieve maatregel om te voorkomen dat je kanker krijgt. In het artikel over asperges geeft hij geen bronnen (doe ik hier ook niet, maar goed
). Daarnaast lijkt hij geen verschil te zien tussen kanker hebben en genezen van kanker. Ook 'minder last hebben van kanker' (wat hij beweert) wil niet zeggen dat je aan het genezen bent, als je iemand met kanker pijnstilling geeft, zal hij ook minder last hebben, maar de kanker groeit door. Hij laat alles in het midden en geeft geen duidelijke concrete voorbeelden. Uiteraard zullen asperges niet veel kwaad kunnen, anders wisten we dat duizenden jaren geleden al.
Zaken als rode rijst gist (licht verhoogd cholesterol), Sint-Janskruid (lichte depressie) hebben wel degelijk geilde/ongewilde effecten. De effecten zijn wel beperkt. Daarnaast zijn hier ook nevenwerkingen. Sint-Janskruid heeft een sterk effect op de leverenzymen en kan zo het metabolisme van andere stoffen (natuurlijk of niet) verstoren. Mochten ze krachtiger zijn, dan hebben ze vaak ook meerdere neveneffecten. Thee van paardenbloemen kan bijvoorbeeld helpen wanneer je vocht vast houdt, je moet ervan plassen. Een verschil met zo'n natuurlijk product en een medicament is dat er in paardenbloemen veel meer verschillende stoffen zitten. Een eenvoudige vochtafdrijver heeft naast het medicament enkel wat stofjes om een degelijk tablet te kunnen vormen waarvan beter gekend is wat ze doen. Vreemde Chinese kruidenthee preparaten zijn soms oorzaak van acuut leverfalen en die mensen vereisen een dringende levertransplantatie. Natuurlijke producten zullen zeker niet vrij verkocht mogen worden wanneer ze zware neveneffecten of erg sterke gewenste effecten hebben, vandaar hun werkzaamheid tot op een bepaald niveau en daarom bieden ze dus geen oplossing voor alles.
Niet alles wat natuurlijk is is veilig en niet alles wat synthetisch is schadelijk (schadelijk en veilig zijn ook maar relatieve begrippen). Het hangt allemaal een beetje af van de omstandigheden en hoeveel je ervan gebruikt. Vorkomen is beter dan genezen. Eerste stap is altijd aanpassingen in leefgewoonten, indien dat niet mogelijk is/ onvoldoende helpt zijn 'natuurlijke' producten of 'medicijnen' soms nodig.