KingSpartacus
Hydra
Is er iemand die hier ook last van heeft, ik hoop dat ik hierin niet alleen sta en niet voor halve gare wordt versleten.
Wat is OCD?
Een definitie
De obsessieve-compulsieve stoornis (OCS, ook: OCD), ook vaak obsessief-compulsieve stoornis genoemd, is een psychische aandoening die in het DSM-IV is gecategoriseerd als angststoornis. De oude naam van de aandoening is dwangneurose. OCS komt in verschillende vormen voor, maar het meest voorkomende kenmerk is een obsessieve drang om bepaalde handelingen uit te voeren, die rituelen worden genoemd. De OCS-patiënt voert deze handelingen (compulsies) uit als reactie op dwangmatige gedachten (obsessies). Voor anderen lijken deze handelingen overbodig en zij hebben ook geen oog voor de details, maar voor de patiënt zijn deze handelingen van vitaal belang en moeten ze volgens een bepaald patroon worden uitgevoerd om vermeende nadelige gevolgen te voorkomen. Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen (niet te verwarren met de specifieke smetvrees of mysofobie).
Bron: Wikipedia, http://nl.wikipedia.org.
Tot zover de definitie…Er worden dus verschillende afkortingen en termen gebruikt (OCD, OCS en dwangneurose) voor dezelfde aandoening, die te maken heeft met dwanggedachten en dwanghandelingen. Maar wat is OCD, wat betekent het in de praktijk?
Nader uitgelegd…
Als je OCD hebt, heb je last van dwanggedachten en daarbij behorende dwanghandelingen. Dwanggedachten zijn gedachten, beelden en impulsen die steeds maar terug blijven keren in je hoofd en niet weg lijken te willen gaan. Je hebt daarbij het gevoel dat je geen controle hebt over die gedachten en je ervaart ze als hinderlijk en opdringerig. Deze gedachten zitten je normale gedachten in de weg en zijn veelal erg vermoeiend.
Zo zijn er mensen die voortdurend het idee krijgen dat ze iemand iets aangedaan hebben of die juist bang zijn om iemand iets aan te doen. Zoals iemand aanvallen met een mes, of op andere wijze letsel toebrengen. Andere mensen zijn voortdurend voor rampen die zullen gebeuren als ze niet controleren of alle deuren en ramen dicht zitten of zijn bang dat mensen ernstig ziek zullen worden als ze niet het toilet voortdurend schoonmaken. Sommige mensen denken dat het uitvoeren van bepaalde rituelen (de deur drie keer open en dicht doen, tellen, iets op een bepaalde manier neerzetten) nodig is om rampen en ziektes te voorkomen.
Ook obsessies op het gebied van seksualiteit, relaties en religie komen vaak voor en kunnen voor veel twijfel, onrust en onzekerheid zorgen.
Er zijn dus vele verschijningsvormen van dwanggedachten en dwanghandelingen. Een belangrijk kenmerk van OCD is dat deze gedachten bijna altijd aanwezig zijn en het dagelijkse leven verstoren, vaak in ernstige mate. Mensen met OCD kunnen uren per dag besteden aan zowel de gedachten als de handelingen.
Het is belangrijk om het verschil tussen OCD en ‘normale’ angst en handelingen te zien. Bijna iedereen controleert wel eens of de deur op slot zit of het gas uit is, dat is tot op zekere hoogte ‘normaal’. De gedachte erachter is evenwel heel anders bij OCD en ook de intensiteit van zowel gedachte als handeling.
Wel of geen OCD?
Eén van de problemen bij het vaststellen van OCD is dat de symptomen soms veel op die van andere aandoeningen lijken. Sommige vormen van OCD lijken op perfectionisme of ‘gewone’ controledwang en andere vormen hebben vergelijkbare symptomen als piekeren, dwangmatige persoonlijkheid, fobie, depressie of schizofrenie.
Een omschrijving van deze aandoeningen vind je op deze pagina.
Hoeveel mensen hebben OCD?
Omdat OCD een verborgen ziekte is – veel OCD-ers houden hun dwang verborgen voor de buitenwereld en anderen weten niet eens dat ze lijden aan OCD – is het precieze aantal mensen dat in Nederland en Vlaanderen aan OCD lijdt onbekend. Desondanks wordt geschat dat zo’n 2 a 3 procent van de bevolking op één of andere manier aan dwang lijdt of daar aan geleden heeft. Dat betekent: zo’n 300.000 tot 400.000 mensen in Nederland, en zo’n 100.000 tot 200.000 in Vlaanderen.
Op welke leftijd begint OCD?
De leeftijd waarop OCD voor het eerst de kop opsteekt, varieert van de peuterleeftijd tot aan de volwassenheid. Een groot deel van mensen die lijden aan dwang, krijgt daar op jonge leeftijd – als kind of als puber – al last van. Omdat OCD zo hardnekkig is en vaak niet op de juiste manier behandeld wordt, blijven de meeste OCD-ers tot in hun volwassenheid last houden van dwangklachten.
Wat is de oorzaak van OCD?
Dat is helaas nog niet precies bekend. Er zijn wel sterke aanwijzingen dat het probleem ligt in de communicatie tussen diverse gebieden in de hersenen. Van grote invloed op die communicatie is een stof genaamd serotonine die zorgt voor de overdracht van impulsen tussen de zenuwcellen in de hersenen. Er wordt gedacht dat een te laag serotoninegehalte ervoor zorgt dat onder andere OCD de kop op kan steken. Vandaar ook dat medicijnen die het serotoninegehalte in de hersenen verhogen, kunnen helpen tegen OCD.
Is OCD erfelijk?
Er is nog geen gen gevonden dat OCD veroorzaakt, alhoewel het regelmatig voorkomt dat meerdere leden van een familie last hebben van dwang. Waarschijnlijk is dat er – net als bij veel andere stoornissen – een aanleg voor OCD aanwezig is, maar dat factoren van buitenaf – bijvoorbeeld veel stress, traumatische gebeurtenissen, of het afkijken van dwangmatig gedrag van anderen – de zet kunnen geven die nodig is om OCD te krijgen. Opvallend bij OCD binnen families is vaak dat leden verschillende variaties van dwang hebben: dus een vader heeft controledwang en zijn zoon heeft juist last van wasdwang. Niet de symptomen worden ‘overgenomen’, maar wel de dwang.
Wat is OCD?
Een definitie
De obsessieve-compulsieve stoornis (OCS, ook: OCD), ook vaak obsessief-compulsieve stoornis genoemd, is een psychische aandoening die in het DSM-IV is gecategoriseerd als angststoornis. De oude naam van de aandoening is dwangneurose. OCS komt in verschillende vormen voor, maar het meest voorkomende kenmerk is een obsessieve drang om bepaalde handelingen uit te voeren, die rituelen worden genoemd. De OCS-patiënt voert deze handelingen (compulsies) uit als reactie op dwangmatige gedachten (obsessies). Voor anderen lijken deze handelingen overbodig en zij hebben ook geen oog voor de details, maar voor de patiënt zijn deze handelingen van vitaal belang en moeten ze volgens een bepaald patroon worden uitgevoerd om vermeende nadelige gevolgen te voorkomen. Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen (niet te verwarren met de specifieke smetvrees of mysofobie).
Bron: Wikipedia, http://nl.wikipedia.org.
Tot zover de definitie…Er worden dus verschillende afkortingen en termen gebruikt (OCD, OCS en dwangneurose) voor dezelfde aandoening, die te maken heeft met dwanggedachten en dwanghandelingen. Maar wat is OCD, wat betekent het in de praktijk?
Nader uitgelegd…
Als je OCD hebt, heb je last van dwanggedachten en daarbij behorende dwanghandelingen. Dwanggedachten zijn gedachten, beelden en impulsen die steeds maar terug blijven keren in je hoofd en niet weg lijken te willen gaan. Je hebt daarbij het gevoel dat je geen controle hebt over die gedachten en je ervaart ze als hinderlijk en opdringerig. Deze gedachten zitten je normale gedachten in de weg en zijn veelal erg vermoeiend.
Zo zijn er mensen die voortdurend het idee krijgen dat ze iemand iets aangedaan hebben of die juist bang zijn om iemand iets aan te doen. Zoals iemand aanvallen met een mes, of op andere wijze letsel toebrengen. Andere mensen zijn voortdurend voor rampen die zullen gebeuren als ze niet controleren of alle deuren en ramen dicht zitten of zijn bang dat mensen ernstig ziek zullen worden als ze niet het toilet voortdurend schoonmaken. Sommige mensen denken dat het uitvoeren van bepaalde rituelen (de deur drie keer open en dicht doen, tellen, iets op een bepaalde manier neerzetten) nodig is om rampen en ziektes te voorkomen.
Ook obsessies op het gebied van seksualiteit, relaties en religie komen vaak voor en kunnen voor veel twijfel, onrust en onzekerheid zorgen.
Er zijn dus vele verschijningsvormen van dwanggedachten en dwanghandelingen. Een belangrijk kenmerk van OCD is dat deze gedachten bijna altijd aanwezig zijn en het dagelijkse leven verstoren, vaak in ernstige mate. Mensen met OCD kunnen uren per dag besteden aan zowel de gedachten als de handelingen.
Het is belangrijk om het verschil tussen OCD en ‘normale’ angst en handelingen te zien. Bijna iedereen controleert wel eens of de deur op slot zit of het gas uit is, dat is tot op zekere hoogte ‘normaal’. De gedachte erachter is evenwel heel anders bij OCD en ook de intensiteit van zowel gedachte als handeling.
Wel of geen OCD?
Eén van de problemen bij het vaststellen van OCD is dat de symptomen soms veel op die van andere aandoeningen lijken. Sommige vormen van OCD lijken op perfectionisme of ‘gewone’ controledwang en andere vormen hebben vergelijkbare symptomen als piekeren, dwangmatige persoonlijkheid, fobie, depressie of schizofrenie.
Een omschrijving van deze aandoeningen vind je op deze pagina.
Hoeveel mensen hebben OCD?
Omdat OCD een verborgen ziekte is – veel OCD-ers houden hun dwang verborgen voor de buitenwereld en anderen weten niet eens dat ze lijden aan OCD – is het precieze aantal mensen dat in Nederland en Vlaanderen aan OCD lijdt onbekend. Desondanks wordt geschat dat zo’n 2 a 3 procent van de bevolking op één of andere manier aan dwang lijdt of daar aan geleden heeft. Dat betekent: zo’n 300.000 tot 400.000 mensen in Nederland, en zo’n 100.000 tot 200.000 in Vlaanderen.
Op welke leftijd begint OCD?
De leeftijd waarop OCD voor het eerst de kop opsteekt, varieert van de peuterleeftijd tot aan de volwassenheid. Een groot deel van mensen die lijden aan dwang, krijgt daar op jonge leeftijd – als kind of als puber – al last van. Omdat OCD zo hardnekkig is en vaak niet op de juiste manier behandeld wordt, blijven de meeste OCD-ers tot in hun volwassenheid last houden van dwangklachten.
Wat is de oorzaak van OCD?
Dat is helaas nog niet precies bekend. Er zijn wel sterke aanwijzingen dat het probleem ligt in de communicatie tussen diverse gebieden in de hersenen. Van grote invloed op die communicatie is een stof genaamd serotonine die zorgt voor de overdracht van impulsen tussen de zenuwcellen in de hersenen. Er wordt gedacht dat een te laag serotoninegehalte ervoor zorgt dat onder andere OCD de kop op kan steken. Vandaar ook dat medicijnen die het serotoninegehalte in de hersenen verhogen, kunnen helpen tegen OCD.
Is OCD erfelijk?
Er is nog geen gen gevonden dat OCD veroorzaakt, alhoewel het regelmatig voorkomt dat meerdere leden van een familie last hebben van dwang. Waarschijnlijk is dat er – net als bij veel andere stoornissen – een aanleg voor OCD aanwezig is, maar dat factoren van buitenaf – bijvoorbeeld veel stress, traumatische gebeurtenissen, of het afkijken van dwangmatig gedrag van anderen – de zet kunnen geven die nodig is om OCD te krijgen. Opvallend bij OCD binnen families is vaak dat leden verschillende variaties van dwang hebben: dus een vader heeft controledwang en zijn zoon heeft juist last van wasdwang. Niet de symptomen worden ‘overgenomen’, maar wel de dwang.
