DeletedUser
Gast
Oh, dan gaat het niet door. Is mogelijk.
-
Gegroet, sterveling! Nieuw op het forum?
Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een! Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.
- Status
DeletedUser21674
Gast
Oftewel er blijft niks van je theorie over tegen mij.
archer is waarschijnlijk bewezen goedje, anders zou kyra hem geen bm hebben gemaakt.
Dus archer heb jij claims van mensen en wie vertrouw jij niet?
DeletedUser
Gast
Waarom vertrouw je de cupido zo?
DeletedUser22575
Gast
Ik vertrouw jou voor geen cent, en ik ga hier geen claims lopen rondstrooien.
DeletedUser
Gast
100% zekerheid dat het koppel goed is hebben we niet en mochten ze vandaag overleven en g/s zijn hebben ze gewonnen morgen. Dat is naar mijn idee een te groot risico, een risico dat we ons niet kunnen veroorloven. Herieman dus.
En nu ben is mijn pauze voorbij en ben ik weer werken tot laat op de avond
En nu ben is mijn pauze voorbij en ben ik weer werken tot laat op de avond
DeletedUser22575
Gast
100% zekerheid dat het koppel goed is hebben we niet en mochten ze vandaag overleven en g/s zijn hebben ze gewonnen morgen. Dat is naar mijn idee een te groot risico, een risico dat we ons niet kunnen veroorloven. Herieman dus.
En nu ben is mijn pauze voorbij en ben ik weer werken tot laat op de avond
Er is geen g/s koppel,
Noobje
DeletedUser10294
Gast
100% zekerheid dat het koppel goed is hebben we niet en mochten ze vandaag overleven en g/s zijn hebben ze gewonnen morgen. Dat is naar mijn idee een te groot risico, een risico dat we ons niet kunnen veroorloven. Herieman dus.
En nu ben is mijn pauze voorbij en ben ik weer werken tot laat op de avond
En waarom precies stem je dan op mij als ik vragen mag?
Hoe dan ook, ik vind noobje sinds het begin (dat die er in is) al een beetje verdacht, weet niet precies hoe ik me moet uitdrukken maar gewoon zo'n gevoel van dat die wel erg graag mensen er uit wil werken.
Ook ging die een paar keer tegen kyra in, die naar mijn idee gewoon wolven er uit aan het werken was, wat ik vreemd vind.
Daarom gaat mijn stem naar Noobje
DeletedUser21674
Gast
hey goede rede man.
en stelltjes mee-lopers herieman heeft tot nu toe iedere ronde mee gelopen dus ik stem op hem.
Ik vraag je ook neit om ze hier te posten, alleen om ze te analyseren en de fake claim er proberen uit te halen.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser21674
Gast
Voor de mensen die het willen weten, ik ben cerubijntje die gefaalt is (hier kon ik niks aan doen kreeg hem zo).
Eigenlijk ben ik nu dus burger dus beter dat ik dood ga dan speciaaltje.
Wel vraag ik of jullie niet archer blind willen volgen omdat hij er helemaal niets van bakt.
Eigenlijk ben ik nu dus burger dus beter dat ik dood ga dan speciaaltje.
Wel vraag ik of jullie niet archer blind willen volgen omdat hij er helemaal niets van bakt.
DeletedUser22575
Gast
Ik mag er misschien niks van bakken, maar het gaat erom of je goed of slecht bent.
DeletedUser21674
Gast
je zal wel goedje zijn anders was je nu geen bm, maar je bent slecht in het spel.
DeletedUser22575
Gast
Nou, jij speelde pas echt geweldig 
DeletedUser
Gast
Herieman .
DeletedUser22575
Gast
Oké ik claim g/g koppel met Herieman.
DeletedUser10294
Gast
Dit klopt, en daarbij claim ik wijze burger, degene die de vraag stelde voor Kyra.
DeletedUser22575
Gast
Gvd Bezem!
DeletedUser22651
Gast
En de DL is al aangebroken
Verhaaltje en uitslag iets later
Verhaaltje en uitslag iets later
DeletedUser22651
Gast
De Lynch
Wat een week was het. Was het nou eindelijk eens afgelopen? De nieuwe burgemeester keek eens naar de lijst van inwoners. Hij las er rustig overheen, één voor één de namen bekijken van de inwoners van Wakkerdam. De meesten waren gesneuveld, soms ten onrechte, soms ten goede van iedereen. Nu, hij had er geen behoefte aan, geen zin in, want te burgemeestersketting was hem eigenlijk per abuis toegekend. Maar het moest gebeuren: vandaag zou er iemand opgeknoopt worden, en hopelijk voor de laatste keer.
Voor het eerst in zijn leven liep hij naar het befaamde balkon, waar gisteren nog de gerespecteerde en geliefde burgemeester Kyra had gestaan. Vandaag stond hij er, en met een brok in zijn keel riep hij: 'Attentie Wakkerdammers! Het is tijd! Verzamelt u zich op het plein, hopelijk voor de laatste keer!'
En vooral door 'hopelijk voor de laatste keer' was het, dat men toch op kwam dagen. Eerst was het tamelijk stil. Er gebeurde niet veel. Men praatte wat, fluisterde iets tegen een ander, maar de discussie kwam niet op gang. Toen verbrak er één de stilte. Hij zei: 'Ik weet dat het de laatste keer is, althans, dat hopen we, maar laten we niet ons hoofd verliezen: ergens, bevinden zich nog kwaadaardige lieden in ons midden.' Daarop kwam het afkeurende antwoord: 'Oh, en jij weet wie dan? Ik stel voor dat gewoon hiermee stoppen en de nacht afwachten. Er zal vanavond waarschijnlijk niemand sterven.'
'Dat lijkt mij geen goed idee. Het is het risico niet waard.' 'Oh ja, moet jij eens opletten!'
En aldus zei er iemand: 'Ik denk dat we de boosdoener gevonden hebben: hij daar, met zijn afwachten! Hij wil gewoon de dans ontspringen, opknopen die handel!'
Daarop volgde het antwoord: 'Wat?! Ben je nou helemaal geschift? Over mijn lijk!'
'Dat valt te regelen dan! Burgemeester, wat zegt u?'
Maar de burgemeester was helemaal niet zeker van zijn zaak! Want het was niet zomaar iemand die nu verdacht werd. Nee, zeker niet zomaar iemand. Voor hem: een speciaal iemand. Hij kon het niet verdragen om hem te zien bungelen aan de galg. Maar hoe kon hij weigeren? Dan zouden ze allebei sterven. Want niemand zou hen dan beiden nog vertrouwen. Er was niets wat de burgemeester kon doen. En met de grootste pijn in het hart, die eenieder zich voor kon stellen, sprak hij: 'Jij zult vandaag sterven. Het is niet anders. Het moet...'
'Nee!' riep diegene. 'Nee, dit kun je niet doen? Nee, mijn liefste, beteken ik dan niets voor jou?'
Het antwoord dat daarop volgde, was ontroerend: 'Natuurlijk wel, je bent mijn alles. Mijn zon, mijn dageraad, mijn vreugde, mijn hoop, maar ik heb geen keus. Laat het snel over zijn, wij zullen elkaar wederzien!'
Met medelijden vervuld brachten de mensen het slachtoffer naar het schavot. Daar dezen zij snel zijn hoofd door het touw, trapte zijn krukje weg, maar hij spartelde niet: hij keek vol verdriet naar de burgemeester, die zijn geliefde was.
Op dat moment kwam de burgemeester tot rede. Hij dacht bij zichzelf: 'Wat doe ik nu?!'. Plotseling riep hij uit: 'Stoppen, nu! Stop het, breek het af, snijd het touw door, haal hem daar naar beneden, laat hem daar niet sterven!' Hij rende naar beneden, zo snel als hij maar kon, als een bezetene die zijn enige houvast dreigt te verliezen en uit alle macht probeert dat te voorkomen. Maar toen hij beneden kwam, was het te laat. Zijn geliefde was heengegaan. Zich een weg banend door de massa, sommigen aan de kant stompend, anderen bijna omver rennend, haastte hij zich naar het schavot. Daar bleef hij verstijfd staan. Stil, radeloos, daar knielde hij neer voor het hangende lijk van zijn geliefde. Daar huilde hij, en huilde hij. Het begon langzaam te regenen. Doodstil verliet iedereen het plein. De burgemeester bleef in tranen achter. Hij schreeuwde, huilde, jankte en smeekte, maar het mocht allemaal niet baten. En volledig moe van het leven en uitgeput van verdriet en ellende, stierf hij daar. Verlossing voor hem. Weldra zou hij zijn geliefde terug zien, en hem voor altijd koesteren.
Wat een week was het. Was het nou eindelijk eens afgelopen? De nieuwe burgemeester keek eens naar de lijst van inwoners. Hij las er rustig overheen, één voor één de namen bekijken van de inwoners van Wakkerdam. De meesten waren gesneuveld, soms ten onrechte, soms ten goede van iedereen. Nu, hij had er geen behoefte aan, geen zin in, want te burgemeestersketting was hem eigenlijk per abuis toegekend. Maar het moest gebeuren: vandaag zou er iemand opgeknoopt worden, en hopelijk voor de laatste keer.
Voor het eerst in zijn leven liep hij naar het befaamde balkon, waar gisteren nog de gerespecteerde en geliefde burgemeester Kyra had gestaan. Vandaag stond hij er, en met een brok in zijn keel riep hij: 'Attentie Wakkerdammers! Het is tijd! Verzamelt u zich op het plein, hopelijk voor de laatste keer!'
En vooral door 'hopelijk voor de laatste keer' was het, dat men toch op kwam dagen. Eerst was het tamelijk stil. Er gebeurde niet veel. Men praatte wat, fluisterde iets tegen een ander, maar de discussie kwam niet op gang. Toen verbrak er één de stilte. Hij zei: 'Ik weet dat het de laatste keer is, althans, dat hopen we, maar laten we niet ons hoofd verliezen: ergens, bevinden zich nog kwaadaardige lieden in ons midden.' Daarop kwam het afkeurende antwoord: 'Oh, en jij weet wie dan? Ik stel voor dat gewoon hiermee stoppen en de nacht afwachten. Er zal vanavond waarschijnlijk niemand sterven.'
'Dat lijkt mij geen goed idee. Het is het risico niet waard.' 'Oh ja, moet jij eens opletten!'
En aldus zei er iemand: 'Ik denk dat we de boosdoener gevonden hebben: hij daar, met zijn afwachten! Hij wil gewoon de dans ontspringen, opknopen die handel!'
Daarop volgde het antwoord: 'Wat?! Ben je nou helemaal geschift? Over mijn lijk!'
'Dat valt te regelen dan! Burgemeester, wat zegt u?'
Maar de burgemeester was helemaal niet zeker van zijn zaak! Want het was niet zomaar iemand die nu verdacht werd. Nee, zeker niet zomaar iemand. Voor hem: een speciaal iemand. Hij kon het niet verdragen om hem te zien bungelen aan de galg. Maar hoe kon hij weigeren? Dan zouden ze allebei sterven. Want niemand zou hen dan beiden nog vertrouwen. Er was niets wat de burgemeester kon doen. En met de grootste pijn in het hart, die eenieder zich voor kon stellen, sprak hij: 'Jij zult vandaag sterven. Het is niet anders. Het moet...'
'Nee!' riep diegene. 'Nee, dit kun je niet doen? Nee, mijn liefste, beteken ik dan niets voor jou?'
Het antwoord dat daarop volgde, was ontroerend: 'Natuurlijk wel, je bent mijn alles. Mijn zon, mijn dageraad, mijn vreugde, mijn hoop, maar ik heb geen keus. Laat het snel over zijn, wij zullen elkaar wederzien!'
Met medelijden vervuld brachten de mensen het slachtoffer naar het schavot. Daar dezen zij snel zijn hoofd door het touw, trapte zijn krukje weg, maar hij spartelde niet: hij keek vol verdriet naar de burgemeester, die zijn geliefde was.
Op dat moment kwam de burgemeester tot rede. Hij dacht bij zichzelf: 'Wat doe ik nu?!'. Plotseling riep hij uit: 'Stoppen, nu! Stop het, breek het af, snijd het touw door, haal hem daar naar beneden, laat hem daar niet sterven!' Hij rende naar beneden, zo snel als hij maar kon, als een bezetene die zijn enige houvast dreigt te verliezen en uit alle macht probeert dat te voorkomen. Maar toen hij beneden kwam, was het te laat. Zijn geliefde was heengegaan. Zich een weg banend door de massa, sommigen aan de kant stompend, anderen bijna omver rennend, haastte hij zich naar het schavot. Daar bleef hij verstijfd staan. Stil, radeloos, daar knielde hij neer voor het hangende lijk van zijn geliefde. Daar huilde hij, en huilde hij. Het begon langzaam te regenen. Doodstil verliet iedereen het plein. De burgemeester bleef in tranen achter. Hij schreeuwde, huilde, jankte en smeekte, maar het mocht allemaal niet baten. En volledig moe van het leven en uitgeput van verdriet en ellende, stierf hij daar. Verlossing voor hem. Weldra zou hij zijn geliefde terug zien, en hem voor altijd koesteren.
Herieman sterft. Hij was wijze burger. Archer of Doom sterft ook, uit liefdesverdriet. Hij was vlamengel. Als burgemeester mag hij nog één keer posten om een herstemming aan te kondigen, of eigenhandig een nieuwe burgemeester kiezen
DeletedUser22575
Gast
Imrahil .
DeletedUser22651
Gast
Gezien ik nu zowat uit inspiratie ben:
Geen lunch vandaag
Imrahil nieuwe BM van Wakkerdam
Imrahil nieuwe BM van Wakkerdam
- Status