DeletedUser10508
Gast
RabbidRobin en Niels DC stellen voor:
Het arrogantse, vuilste en meest oneerlijke volk wordt ten hulp gevraagd door Koning Niels, koning van het noorden. De koning had deze ongedierte nodig voor een heel belangrijke avontuur, ze moeten namelijk naar het onbekende zuiden. Hier was nog nooit iemand geweest, maar doordat er zo weinig voedsel was hadden ze geen keus. De koning had twee schepen ter beschikking en hij moest zelf nu de manschappen kiezen. Hij haatte deze personen, het waren allen vreemdelingen…
Koning Niels keek voor zich, hier stonden ze allemaal op elkaar, een stilte heerste nu al een tiental minuten over de groep reizigers, schurken, boeven, ongedierte. Hij mocht dat soort volk niet, maar deze keer had hij ze nodig. Hij, de koning, had zo’n onbenullige personen nodig, waar ging hij dat schrijven. Hij had ze ondertussen allemaal al eens bekeken en vond geen enkele persoon die hem enigszins aanstond. Geen moedige helden, stoutmoedige avonturiers. Geen koene ridders, nieuwsgierige landheren. Enkel dat hoopje ongedierte. De koning zuchtte. Hij moest hieruit mannen selecteren voor een ontdekkingstocht, waarom hadden ze het hem zo moeilijk gemaakt. Het waren er een vijftigtal. Hij kon ze nooit allemaal tegelijk meenemen. Hij had maximaal 2 boten die hij ter beschikking kon stellen voor de ontdekkingsreis. Het risico was namelijk vrij groot dat de boeven met de schepen er vandoor konden gaan. Zijn raadgevers hadden het vertikt geld van de staatskas opzij te zetten dus moest hij het uitstapje persoonlijk financieren. Het was een gok en hij moest die nu in handen leggen van deze armoedzaaiers. Ze zouden het lot van het Noorden in hun handen geworpen krijgen. Als ze in het Zuiden niet snel een voedselbron vonden, kon het wel eens gedaan zijn met de mensheid. De koning moest deze mensen sturen, ze waren zijn laatste hoop.
De laatste avonturiers gingen over de zee, op zoek naar land, op zoek naar eten, op zoek naar avontuur.
Het zuidelijke land!
Het arrogantse, vuilste en meest oneerlijke volk wordt ten hulp gevraagd door Koning Niels, koning van het noorden. De koning had deze ongedierte nodig voor een heel belangrijke avontuur, ze moeten namelijk naar het onbekende zuiden. Hier was nog nooit iemand geweest, maar doordat er zo weinig voedsel was hadden ze geen keus. De koning had twee schepen ter beschikking en hij moest zelf nu de manschappen kiezen. Hij haatte deze personen, het waren allen vreemdelingen…
Koning Niels keek voor zich, hier stonden ze allemaal op elkaar, een stilte heerste nu al een tiental minuten over de groep reizigers, schurken, boeven, ongedierte. Hij mocht dat soort volk niet, maar deze keer had hij ze nodig. Hij, de koning, had zo’n onbenullige personen nodig, waar ging hij dat schrijven. Hij had ze ondertussen allemaal al eens bekeken en vond geen enkele persoon die hem enigszins aanstond. Geen moedige helden, stoutmoedige avonturiers. Geen koene ridders, nieuwsgierige landheren. Enkel dat hoopje ongedierte. De koning zuchtte. Hij moest hieruit mannen selecteren voor een ontdekkingstocht, waarom hadden ze het hem zo moeilijk gemaakt. Het waren er een vijftigtal. Hij kon ze nooit allemaal tegelijk meenemen. Hij had maximaal 2 boten die hij ter beschikking kon stellen voor de ontdekkingsreis. Het risico was namelijk vrij groot dat de boeven met de schepen er vandoor konden gaan. Zijn raadgevers hadden het vertikt geld van de staatskas opzij te zetten dus moest hij het uitstapje persoonlijk financieren. Het was een gok en hij moest die nu in handen leggen van deze armoedzaaiers. Ze zouden het lot van het Noorden in hun handen geworpen krijgen. Als ze in het Zuiden niet snel een voedselbron vonden, kon het wel eens gedaan zijn met de mensheid. De koning moest deze mensen sturen, ze waren zijn laatste hoop.
De laatste avonturiers gingen over de zee, op zoek naar land, op zoek naar eten, op zoek naar avontuur.
Laatst bewerkt door een moderator: