RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Bump !
-
Gegroet, sterveling! Nieuw op het forum?
Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een! Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.
Besloten spel Hope's Peak Academy
- Topicstarter AriChibi
- Startdatum
- Status
DeletedUser23053
Gast
DeletedUser
Gast
Uitslag ?
AriChibi
Hydra
Ik denk dat het ondertussen al opgevallen is, maar ik heb dus echt geen tijd meer om dit spel te leiden :x
Hierbij zal ik 'm dus alvast sluiten, wie weet host ik een nieuwe als mijn rooster weer opgeklaard is, of kan iemand anders een nieuwe hosten
.
Wanhopige was Gekko.
Ingezonden moorden:
Moord 1:
Moord 2:
Moord 3 (niet uitgevoerd):
Overige ingezonden moorden voor rol van wanhopige:
Sander:
Huilend viel ik terug op mijn bed, heerlijk zacht, maar daar had ik nu geen boodschap aan. Ik moest mijn familie redden, maar de enige reden hoe dat kon bleek al snel een moord te zijn, de perfecte moord. “Nee, ik ben geen moordenaar, ik laat mij niet zakken tot dat niveau.” Dat was het dan, mijn besluit stond vast, ik kon geen moord plegen, maar ik wilde mijn familie ook niet kwijt, als er gewoon iemand dood ging en ik een echte moordenaar kon pakken zou het schoolhoofd hun vast wel weer vrijlaten. Het enige wat er moest gebeuren is dat er iemand vermoord moest worden, maar dat zou ik niet zijn, nee ik ga niet dood.
De perfecte manier om een moordenaar af te schrikken is natuurlijk door niet alleen te zijn, een moordenaar pakt altijd de makkelijkste persoon uit om te vermoorden, dat zal ik niet zijn. Nog steeds bevend van de angst stapte ik mijn kamer uit, van alle slechte dingen die hier gebeurd waren had ik wel een mooie kamer.
Toen ik mijn kamer uitkwam zag ik Shayne lopen, hij was een beetje een sulletje, maar het is beter dan niemand om je te verdedigen, ook hij keek bang om zich heen, toen ik zijn kant opliep wilde hij het bijna in zijn broek doen en wegrennen, lijkbleek keek hij mij aan. Hij vertrouwde mij niet, dat deed hij met niemand, maar ik wist gelukkig redelijk goed uit te leggen dat we met z’n tweeën sterker stonden dan alleen. Voorzichtig liepen we door de gangen heen, overal om ons heen kijkend om te zien of er niemand stond die ons kon vermoorden.
Shayne bleek zelfs een redelijk interessante gast, hij wist veel over computers en was ook overtuigd dat dat hem zou helpen om een eventuele moordenaar te vangen en zijn familie te bevrijden, ik werd al steeds gelukkiger met mijn keuze om hem te gebruiken als bodyguard. Met veel trots toonde hij zijn laptop, een nieuw model ofzo, het interesseerde mij niet heel veel, maar hem blijkbaar wel. Ik zat meer te denken aan de smerige geuren die uit het afvalhok kwamen, wie weet lag daar al een medeleerling in zonder het te weten!
Ik keek bang om me heen, wie weet ligt daar inderdaad al iemand in! Wie weet is er al iemand dood! De moordenaar kan hier gewoon nog steeds zijn! Wat nou als het gewoon Shayne was???!!! Ik wist niet wat hij had gedaan voordat ik uit mijn kamer kwam, wie weet had hij net al een moord gepleegd! Ik stond hier omdat ik hem volgde, hij heeft mij hierheen gelokt, hij doet wel alsof hij aardig is, maar hij wil mij dood hebben, dat weet ik gewoon.
Toen pas zag ik waar hij stond, de afvalkoker… Alles wat te groot was voor de afvalbak moest daarin, het zou gelijk verbrand worden. Dit was de enige kans om mezelf te redden, hij zou mij doden, ik moest wel! Ik rende naar de knop toe, pas toen ik daar stond keek Shayne van zijn laptop af, hij was zo vol van vertrouwen in zichzelf dat hij niet eens deed alsof hij me wilde vermoorden! Zo koelbloedig was hij, hij zou nu ieder moment mij aanvallen en mij in die schacht gooien, mooi niet. Hij wist zelfs zijn verbazing te acteren over het feit dat ik bij de knop stond, ik zou me niet zo gemakkelijk laten vermoorden. Nog voordat hij zijn mond open kon trekken om te vragen wat ik daar deed had ik de knop al ingedrukt.
Met een angstige schreeuw viel hij naar beneden, pas na een paar seconden hoorde ik een plof en een nog hardere schreeuw van pijn. Het was een grote val, hij had waarschijnlijk zijn benen gebroken of in ieder geval zijn enkels. Ik drukte op de knop om de afvalkoker weer dicht te doen en gelijk daarna hoorde ik de schreeuwen van pijn, Shayne werd levend verbrand en hij kon nergens heen gaan. Na een paar seconden stopte het geschreeuw, ik had iets vreselijks gedaan maar gelukkig leefde ik nog, hij zou mij anders zo vermoord hebben! Ik rende terug naar mijn kamer, daar zou ik wel veilig zitten voor een andere moordenaar toch?
Het enige waaruit bleek dat er iemand heeft gestaan was de kapotte laptop die op de grond lag. Hij was uit de handen van Shayne was gevallen toen hij naar beneden viel.
Sam:
Don:
Yde:
Honorable mention van Ilja:
Eventuele verbeteringen voor later:
- Klassenvertegenwoordiger met beslissende stem, deze wordt gekozen door de studenten.
- Verplicht twee spelers met Anatomy/Crime Scene.
- Meer rollen(?) die ook meer gedetailleerd zijn voor een makkelijker onderzoek(?)
Het was misschien kort, maar ik vond het wel leuk om het te leiden
Voor mij is het wel voor herhaling vatbaar, zeker als ik weer tijd heb.
Groetjes, het schoolhoofd
Hierbij zal ik 'm dus alvast sluiten, wie weet host ik een nieuwe als mijn rooster weer opgeklaard is, of kan iemand anders een nieuwe hosten
.Wanhopige was Gekko.
Ingezonden moorden:
Moord 1:
Ik verstop me in de sportzaal, achter de tribune, met een speer in de aanslag, en wacht tot Russell, de sporter, in de zaal binnenkomt. Als hij bij de plaats is waar de sportspullen staan, sluip ik achter de tribune vandaan en werp de speer naar hem en doorboor hiermee de plek waar z'n darmen zitten. Ik loop naar de sportspullen, pak een halter voor gewichtheffen, ga naar Russell en sla met de halter op z'n hoofd. Dit tot hij niet meer beweegt. Daarna trek ik de speer uit z'n onderlichaam, en zet deze terug op z'n plek, achter alle andere speren. Daarna vermink ik Russells lijk nog meer met de halter. Als ik vind dat hij verminkt genoeg is, leg ik de halter neer en haal een hockeystick. Hier smeer ik bloed aan, zodat het lijkt dat Russell met de hockeystick vermoord is. Ik gooi ook nog enkele basketballen op de grond, dan lijkt het alsof we nog gevochten hebben. Daarna ben ik tevreden en loop met de halter naar de ontvangstruimte, daar steek ik hem in de doos waar de informatie over de overleden studenten in zit. Rustig ga ik daarna naar de sauna.
Edit spelleider: in de sauna geweest om kleding te verwisselen, een handdoek van de sauna gebruikt om deze weer mee te smokkelen naar de wasruimte.
Edit spelleider: in de sauna geweest om kleding te verwisselen, een handdoek van de sauna gebruikt om deze weer mee te smokkelen naar de wasruimte.
Vandaag ga ik heel vroeg ontbijten in de eetzaal, in de keuken maak ik een omelet klaar en ondertussen steek ik stiekem een mes in m'n achterzak. Als m'n maaltijd opgegeten is, stap ik naar de studentenwinkel. Daar koop ik een bos bloemen en een V for Vendetta-masker. Deze aankopen krijg ik mee in een grote shoppingtas. Daarna ga ik naar de sportzaal en leg de bloemen neer op de plaats waar Russell gedood is. Maar ondertussen neem ik ook een baseballknuppel mee in m'n shoppingtas. Dan verlaat ik de sportzaal via de trofeekamer en neem de trap naar de eerste verdieping. Maar in plaats van de trap naar boven te nemen, ga ik naar beneden met de andere trap, zodat ik bij de opslagruimte en slaapkamers uitkom. Ik wandel de opslagruimte binnen, doe een doos open en zie daar zwarte kleren in zitten. Ik trek een m'n normale kleren uit en doe een zwarte T-shirt met lange mouwen, een lange zwarte broek en lage zwarte schoenen aan. Ook zet ik m'n masker nog op, natuurlijk, en neem ik het scherpe mes uit de achterzak van m'n normale kleren en stop het in de shoppingtas.
Met m'n shoppingtas in de hand loop ik de trap op naar de eerste verdieping en ga regelrecht naar de bibliotheek. Zoals gehoopt zit Lydia daar alweer boeken te lezen, met haar rug naar de deur, zodat ze mij niet ziet. Ik neem de knuppel uit de shoppingtas en sluip dichterbij. Hard sla ik haar op haar hoofd tot ze niet meer beweegt. Om mijn verdere woede te bekoelen, verbrijzel ik nog haar knieschijf en vermorzel ook haar armen. De knuppel leg ik neer en ik loop naar de tas, neem het mes en steek het nog eens in Lydia's hart. Dan neem ik een Engels woordenboek, zoek naar het woord 'Victim', wikkel de mouw van m'n T-shirt rond m'n vinger, dop in Lydia's bloed en schrijf een '2' achter het woord 'Victim'.
Dan loop ik met de shoppingtas in de hand terug naar de trap terwijl ik oplet dat de mouw niet druppelt, naar de opslagruimte. Daar kleed ik me terug om, stop de zwarte schoenen terug in de doos, zet het masker af en doe het in de tas. De T-shirt en broek steek ik in de tas. En dan loop ik ermee naar de wasruimte, waar ik de T-shirt en broek laat wassen en te drogen hang. Dan ga ik naar de verbrandingsoven, verbrand m'n shoppingtas met het masker en loop terug naar m'n kamer.
Met m'n shoppingtas in de hand loop ik de trap op naar de eerste verdieping en ga regelrecht naar de bibliotheek. Zoals gehoopt zit Lydia daar alweer boeken te lezen, met haar rug naar de deur, zodat ze mij niet ziet. Ik neem de knuppel uit de shoppingtas en sluip dichterbij. Hard sla ik haar op haar hoofd tot ze niet meer beweegt. Om mijn verdere woede te bekoelen, verbrijzel ik nog haar knieschijf en vermorzel ook haar armen. De knuppel leg ik neer en ik loop naar de tas, neem het mes en steek het nog eens in Lydia's hart. Dan neem ik een Engels woordenboek, zoek naar het woord 'Victim', wikkel de mouw van m'n T-shirt rond m'n vinger, dop in Lydia's bloed en schrijf een '2' achter het woord 'Victim'.
Dan loop ik met de shoppingtas in de hand terug naar de trap terwijl ik oplet dat de mouw niet druppelt, naar de opslagruimte. Daar kleed ik me terug om, stop de zwarte schoenen terug in de doos, zet het masker af en doe het in de tas. De T-shirt en broek steek ik in de tas. En dan loop ik ermee naar de wasruimte, waar ik de T-shirt en broek laat wassen en te drogen hang. Dan ga ik naar de verbrandingsoven, verbrand m'n shoppingtas met het masker en loop terug naar m'n kamer.
Optie 1:
Vandaag ga ik onmenselijk vroeg terug naar de opslagplaats en doe een zwarte pull aan mét kap, zodat ik niet herkend wordt (de kap zet ik op). Dan loop ik de trappen op naar het laboratorium. Daar verschuil ik mij met een bunsenbrander die iemand nog heeft laten rondslingeren achter een tafel. Geduldig wacht ik tot Devona, de nerd, binnenkomt. Ze moet namelijk nog oefenen voor het praktijkexamen scheikunde. Nadat ze enkele gevaarlijke stoffen te voorschijn heeft gehaald, zet ik de bunsenbrander aan en loop langs achter op haar af. Eerst begin ik met haar hoofd te verbranden. Dan moeten ook nog haar armen eraan geloven. Uiteindelijk sterft ze door de onuithoudbare hitte. Dan giet ik nog bijtende zuren (die ze zelf gaan halen is) over haar, zodat het minder opvalt dat ze met een bunsenbrander vermoord is. Dan neem ik de trap naar de eerste verdieping (bij de opslagplaats) en ga nog eens naar de afvalverbrander om daar de bunsenbrander te deponeren in de oven. Daarna ga ik terug naar m'n kamer.
Optie 2:
Voor deze moord ga ik ook eerst naar de opslagplaats en doe daar een zwarte pull met kap aan (de kap zet ik ofc op). Ook neem ik nog een extra pull mee. Dan ga ik naar de trofeekamer en sla, met de pull rond m'n hand gewikkeld, één van de glazen kasten in en neem een beker mee. Die wikkel ik in de pull. Dan ga ik met de trap naar de recreatiezaal, waar William, een luierik, die niet wil studeren, zit te darten. Ik zie dat hij alleen is en ga naar binnen. Ik vraag hem of het lukt. Hij antwoordt dat hij wel goed is. Ik vraag: "Zo goed dat je een beker kan verdienen?" en sla hem met de beker hard op z'n hoofd tot hij niet meer beweegt. Dan neem ik enkele dartspijltjes en werp ze in zijn lichaam in de vorm van een '3'. De beker neem ik terug mee, gewikkeld in de pull, zodat er geen bloed drupt. Ik loop de trap af en zet de beker terug op z'n plaats en laat 'toevallig' de pull vallen. Daar doe ik ook de zwarte pull die ik aanheb uit en loop daarna naar de mediatheek en ga muziek luisteren.
Vandaag ga ik onmenselijk vroeg terug naar de opslagplaats en doe een zwarte pull aan mét kap, zodat ik niet herkend wordt (de kap zet ik op). Dan loop ik de trappen op naar het laboratorium. Daar verschuil ik mij met een bunsenbrander die iemand nog heeft laten rondslingeren achter een tafel. Geduldig wacht ik tot Devona, de nerd, binnenkomt. Ze moet namelijk nog oefenen voor het praktijkexamen scheikunde. Nadat ze enkele gevaarlijke stoffen te voorschijn heeft gehaald, zet ik de bunsenbrander aan en loop langs achter op haar af. Eerst begin ik met haar hoofd te verbranden. Dan moeten ook nog haar armen eraan geloven. Uiteindelijk sterft ze door de onuithoudbare hitte. Dan giet ik nog bijtende zuren (die ze zelf gaan halen is) over haar, zodat het minder opvalt dat ze met een bunsenbrander vermoord is. Dan neem ik de trap naar de eerste verdieping (bij de opslagplaats) en ga nog eens naar de afvalverbrander om daar de bunsenbrander te deponeren in de oven. Daarna ga ik terug naar m'n kamer.
Optie 2:
Voor deze moord ga ik ook eerst naar de opslagplaats en doe daar een zwarte pull met kap aan (de kap zet ik ofc op). Ook neem ik nog een extra pull mee. Dan ga ik naar de trofeekamer en sla, met de pull rond m'n hand gewikkeld, één van de glazen kasten in en neem een beker mee. Die wikkel ik in de pull. Dan ga ik met de trap naar de recreatiezaal, waar William, een luierik, die niet wil studeren, zit te darten. Ik zie dat hij alleen is en ga naar binnen. Ik vraag hem of het lukt. Hij antwoordt dat hij wel goed is. Ik vraag: "Zo goed dat je een beker kan verdienen?" en sla hem met de beker hard op z'n hoofd tot hij niet meer beweegt. Dan neem ik enkele dartspijltjes en werp ze in zijn lichaam in de vorm van een '3'. De beker neem ik terug mee, gewikkeld in de pull, zodat er geen bloed drupt. Ik loop de trap af en zet de beker terug op z'n plaats en laat 'toevallig' de pull vallen. Daar doe ik ook de zwarte pull die ik aanheb uit en loop daarna naar de mediatheek en ga muziek luisteren.
Overige ingezonden moorden voor rol van wanhopige:
Sander:
Dagboek van een moordenaar, dag 1:
Nee… Nee, nee, nee, nee, nee!!!!! Dit kan niet waar zijn! Ze hebben altijd tegen mij gezegd dat familie het belangrijkste is wat er bestaat, hoe kunnen ze nou achter die van mij aan gaan? Wij hebben nooit iemand pijn gedaan, waarom moest dit ons dan overkomen? Met mijn handen door mijn haren liep ik door mijn slaapkamer heen, ik zag het angstige gezichtje van mijn kleine broertje nog voor me, wat heeft hij gedaan om dit te verdienen? Ik moest een manier vinden om hem en de rest van mijn familie te bevrijden, maar hoe?Huilend viel ik terug op mijn bed, heerlijk zacht, maar daar had ik nu geen boodschap aan. Ik moest mijn familie redden, maar de enige reden hoe dat kon bleek al snel een moord te zijn, de perfecte moord. “Nee, ik ben geen moordenaar, ik laat mij niet zakken tot dat niveau.” Dat was het dan, mijn besluit stond vast, ik kon geen moord plegen, maar ik wilde mijn familie ook niet kwijt, als er gewoon iemand dood ging en ik een echte moordenaar kon pakken zou het schoolhoofd hun vast wel weer vrijlaten. Het enige wat er moest gebeuren is dat er iemand vermoord moest worden, maar dat zou ik niet zijn, nee ik ga niet dood.
De perfecte manier om een moordenaar af te schrikken is natuurlijk door niet alleen te zijn, een moordenaar pakt altijd de makkelijkste persoon uit om te vermoorden, dat zal ik niet zijn. Nog steeds bevend van de angst stapte ik mijn kamer uit, van alle slechte dingen die hier gebeurd waren had ik wel een mooie kamer.
Toen ik mijn kamer uitkwam zag ik Shayne lopen, hij was een beetje een sulletje, maar het is beter dan niemand om je te verdedigen, ook hij keek bang om zich heen, toen ik zijn kant opliep wilde hij het bijna in zijn broek doen en wegrennen, lijkbleek keek hij mij aan. Hij vertrouwde mij niet, dat deed hij met niemand, maar ik wist gelukkig redelijk goed uit te leggen dat we met z’n tweeën sterker stonden dan alleen. Voorzichtig liepen we door de gangen heen, overal om ons heen kijkend om te zien of er niemand stond die ons kon vermoorden.
Shayne bleek zelfs een redelijk interessante gast, hij wist veel over computers en was ook overtuigd dat dat hem zou helpen om een eventuele moordenaar te vangen en zijn familie te bevrijden, ik werd al steeds gelukkiger met mijn keuze om hem te gebruiken als bodyguard. Met veel trots toonde hij zijn laptop, een nieuw model ofzo, het interesseerde mij niet heel veel, maar hem blijkbaar wel. Ik zat meer te denken aan de smerige geuren die uit het afvalhok kwamen, wie weet lag daar al een medeleerling in zonder het te weten!
Ik keek bang om me heen, wie weet ligt daar inderdaad al iemand in! Wie weet is er al iemand dood! De moordenaar kan hier gewoon nog steeds zijn! Wat nou als het gewoon Shayne was???!!! Ik wist niet wat hij had gedaan voordat ik uit mijn kamer kwam, wie weet had hij net al een moord gepleegd! Ik stond hier omdat ik hem volgde, hij heeft mij hierheen gelokt, hij doet wel alsof hij aardig is, maar hij wil mij dood hebben, dat weet ik gewoon.
Toen pas zag ik waar hij stond, de afvalkoker… Alles wat te groot was voor de afvalbak moest daarin, het zou gelijk verbrand worden. Dit was de enige kans om mezelf te redden, hij zou mij doden, ik moest wel! Ik rende naar de knop toe, pas toen ik daar stond keek Shayne van zijn laptop af, hij was zo vol van vertrouwen in zichzelf dat hij niet eens deed alsof hij me wilde vermoorden! Zo koelbloedig was hij, hij zou nu ieder moment mij aanvallen en mij in die schacht gooien, mooi niet. Hij wist zelfs zijn verbazing te acteren over het feit dat ik bij de knop stond, ik zou me niet zo gemakkelijk laten vermoorden. Nog voordat hij zijn mond open kon trekken om te vragen wat ik daar deed had ik de knop al ingedrukt.
Met een angstige schreeuw viel hij naar beneden, pas na een paar seconden hoorde ik een plof en een nog hardere schreeuw van pijn. Het was een grote val, hij had waarschijnlijk zijn benen gebroken of in ieder geval zijn enkels. Ik drukte op de knop om de afvalkoker weer dicht te doen en gelijk daarna hoorde ik de schreeuwen van pijn, Shayne werd levend verbrand en hij kon nergens heen gaan. Na een paar seconden stopte het geschreeuw, ik had iets vreselijks gedaan maar gelukkig leefde ik nog, hij zou mij anders zo vermoord hebben! Ik rende terug naar mijn kamer, daar zou ik wel veilig zitten voor een andere moordenaar toch?
Het enige waaruit bleek dat er iemand heeft gestaan was de kapotte laptop die op de grond lag. Hij was uit de handen van Shayne was gevallen toen hij naar beneden viel.
Sam:
[18-8-2015 20:26:14] Sam: ik wil Daniël doodmaken 
[18-8-2015 20:26:59] Alysha | AriChibi: k
[18-8-2015 20:27:00] Alysha | AriChibi: hoe
[18-8-2015 20:27:03] Alysha | AriChibi: waar
[18-8-2015 20:27:03] Alysha | AriChibi:
[18-8-2015 20:28:01] Sam: ja, ik ben aan het denken x)
[18-8-2015 20:28:28] Alysha | AriChibi: x)
[18-8-2015 20:28:42] Sam: kkk
[18-8-2015 20:28:44] Sam: ik weet het
[18-8-2015 20:29:01] Sam: ik heb hem een bericht gestuurd op zijn mobiel
[18-8-2015 20:29:08] Sam: dat ik hem wil spreken in de trofeeënkamer
[18-8-2015 20:29:16] Sam: daar wacht ik hem op in het donker
[18-8-2015 20:29:26] Sam: ik duw hem met zijn hoofd door de vitrine
[18-8-2015 20:29:29] Sam: die breekt daardoor
[18-8-2015 20:29:56] Sam: en terwijl hij al op een grote glasscherf gespietst is, sla ik hem met een trofee zijn harses in
[18-8-2015 20:30:01] Sam: dan pak ik zijn mobiel af
[18-8-2015 20:30:18] Sam: ik haal de batterij eruit
[18-8-2015 20:30:21] Sam: plet de rest
[18-8-2015 20:30:28] Sam: gooi de batterij onderin de prullenbak
[18-8-2015 20:30:38] Sam: verlaat de trofeeenkamer door het raam
[18-8-2015 20:30:45] Sam: (want dat moet Obvious zijn)
[18-8-2015 20:30:58] Sam: en gooi de rest van de mobiel in de bosjes, nadat ik de simkaart heb ingeslikt
[18-8-2015 20:26:59] Alysha | AriChibi: k
[18-8-2015 20:27:00] Alysha | AriChibi: hoe
[18-8-2015 20:27:03] Alysha | AriChibi: waar
[18-8-2015 20:27:03] Alysha | AriChibi:
[18-8-2015 20:28:01] Sam: ja, ik ben aan het denken x)
[18-8-2015 20:28:28] Alysha | AriChibi: x)
[18-8-2015 20:28:42] Sam: kkk
[18-8-2015 20:28:44] Sam: ik weet het
[18-8-2015 20:29:01] Sam: ik heb hem een bericht gestuurd op zijn mobiel
[18-8-2015 20:29:08] Sam: dat ik hem wil spreken in de trofeeënkamer
[18-8-2015 20:29:16] Sam: daar wacht ik hem op in het donker
[18-8-2015 20:29:26] Sam: ik duw hem met zijn hoofd door de vitrine
[18-8-2015 20:29:29] Sam: die breekt daardoor
[18-8-2015 20:29:56] Sam: en terwijl hij al op een grote glasscherf gespietst is, sla ik hem met een trofee zijn harses in
[18-8-2015 20:30:01] Sam: dan pak ik zijn mobiel af
[18-8-2015 20:30:18] Sam: ik haal de batterij eruit
[18-8-2015 20:30:21] Sam: plet de rest
[18-8-2015 20:30:28] Sam: gooi de batterij onderin de prullenbak
[18-8-2015 20:30:38] Sam: verlaat de trofeeenkamer door het raam
[18-8-2015 20:30:45] Sam: (want dat moet Obvious zijn)
[18-8-2015 20:30:58] Sam: en gooi de rest van de mobiel in de bosjes, nadat ik de simkaart heb ingeslikt
Don:
Gegroet, schoolhoofd. Ik ben Russell, de actiefste van de groep. Als sporter kan ik niet anders dan wegrennen voor andere mensen. Door mij snelheid zal niemand weten wat ik ooit heb gedaan... Vaak ben ik te vinden in de sportzaal, soms train ik op mijn kamer, maar soms... Bezoek ik eens iemand deze lekker te zien sterven...
Ik wil graag die vervelende eikel, Darryl vermoorden. Hij zit altijd als een zitzak op de grond en sport nooit. Tevens mag ik zijn grijze ogen niet en krulhaar, dat is zo uit de jaren 90. Maar zitzakken moeten ook eens naar de WC. Althans, Darryl dan. Zodra hij naar de WC gaat sluip ik achter hem aan. In de badruimte heb ik al een paar handdoeken gepakt om zijn geluid te verminderen zodra ik hem grijp. Ik grijp hem bij zijn nek en vervolgens snijd ik deze door met een broodmes uit de keuken. Ook heb ik een kaasschaaf meegenomen. Ik snijd zijn huid in allerlei kleine plakjes en stop deze in een vuilniszak van op mijn kamer. Nog even snel naar mijn kamer om een briefje te schrijven. Ik schrijf "Dit noem ik Biologisch" en stop deze in de zak. Om het af te maken stop ik een televisie van de Mediatheek erbij. Een aandenken, voor de gamer en TV kijker. Ik loop naar de Wasruimte en stop hem in de wasmachine. Ik laat de stekker van de TV in het stopcontact bij de wasruimte. Als er nog een ietsje leven in hem zat, zal hij nu dood zijn door de elektrische schok van de kortsluiting. Het wordt pikdonker, er is namelijk kortsluiting. Ik loop naar mijn kamer en ga slapen. Prettige nacht
Gegroet,
Russell.
Ik wil graag die vervelende eikel, Darryl vermoorden. Hij zit altijd als een zitzak op de grond en sport nooit. Tevens mag ik zijn grijze ogen niet en krulhaar, dat is zo uit de jaren 90. Maar zitzakken moeten ook eens naar de WC. Althans, Darryl dan. Zodra hij naar de WC gaat sluip ik achter hem aan. In de badruimte heb ik al een paar handdoeken gepakt om zijn geluid te verminderen zodra ik hem grijp. Ik grijp hem bij zijn nek en vervolgens snijd ik deze door met een broodmes uit de keuken. Ook heb ik een kaasschaaf meegenomen. Ik snijd zijn huid in allerlei kleine plakjes en stop deze in een vuilniszak van op mijn kamer. Nog even snel naar mijn kamer om een briefje te schrijven. Ik schrijf "Dit noem ik Biologisch" en stop deze in de zak. Om het af te maken stop ik een televisie van de Mediatheek erbij. Een aandenken, voor de gamer en TV kijker. Ik loop naar de Wasruimte en stop hem in de wasmachine. Ik laat de stekker van de TV in het stopcontact bij de wasruimte. Als er nog een ietsje leven in hem zat, zal hij nu dood zijn door de elektrische schok van de kortsluiting. Het wordt pikdonker, er is namelijk kortsluiting. Ik loop naar mijn kamer en ga slapen. Prettige nacht
Gegroet,
Russell.
Yde:
Vermoordde: Miranda
Plaats: Afvalverbrander
Manier: Ik heb net mijn eigen haar gekamd in de badkamer, en omdat ik graag iemand wil vermoorden maar te lui ben om een echt wapen te zoeken loop ik met de zwarte kam de gang op. Bij de wasruimte tref ik Miranda met een grote mand vol kleding, die ze daar net wil droppen. Makkelijk, denk ik bij mezelf, dat blondje heb ik zo dood. Ik slenter naar haar toe en zeg flink overdreven 'Mirandááá, wat zit je haar toch gek!' Zij natuurlijk gelijk helemaal overstuur. Het duurt even voor ze doorkrijgt dat ik de kam nonchalant in mijn hand hou. 'Geef hier die kam, ik moet m'n haar nú weer goed doen!' gilt ze. 'Kom hem maar halen!' roep ik en ik loop niet al te snel richting de slaapkamers. Op haar hoge hakken en met een mand vol kleding nog half in haar handen gaat het niet zo gemakkelijk, maar ze komt toch vrij hard aangerend. Als ik bij de afvalverbrander arriveer gooi ik de kam best netjes naar de overkant van het grote luik waar het groffe afval in wordt gedumpt. Maar Miranda heeft dat luik iets te laat door. 'O nee' zegt ze en ze valt erin. Doei Miranda! Ik ben natuurlijk niet zo voorzichtig om de kam weer mee te nemen, dat is ook veel te gevaarlijk. De linkerhak die Miranda zo'n beetje half heeft uitgetrapt voor ze definitief verdween neem ik wel mee. Op weg naar mijn slaapkamer, die aan de kant van de cafetaria is, dump ik de schoen in de wasruimte, samen met de wasmand en de kleren die daar nog in zitten. De andere kleren schop ik in de jongens-wc.
Plaats: Afvalverbrander
Manier: Ik heb net mijn eigen haar gekamd in de badkamer, en omdat ik graag iemand wil vermoorden maar te lui ben om een echt wapen te zoeken loop ik met de zwarte kam de gang op. Bij de wasruimte tref ik Miranda met een grote mand vol kleding, die ze daar net wil droppen. Makkelijk, denk ik bij mezelf, dat blondje heb ik zo dood. Ik slenter naar haar toe en zeg flink overdreven 'Mirandááá, wat zit je haar toch gek!' Zij natuurlijk gelijk helemaal overstuur. Het duurt even voor ze doorkrijgt dat ik de kam nonchalant in mijn hand hou. 'Geef hier die kam, ik moet m'n haar nú weer goed doen!' gilt ze. 'Kom hem maar halen!' roep ik en ik loop niet al te snel richting de slaapkamers. Op haar hoge hakken en met een mand vol kleding nog half in haar handen gaat het niet zo gemakkelijk, maar ze komt toch vrij hard aangerend. Als ik bij de afvalverbrander arriveer gooi ik de kam best netjes naar de overkant van het grote luik waar het groffe afval in wordt gedumpt. Maar Miranda heeft dat luik iets te laat door. 'O nee' zegt ze en ze valt erin. Doei Miranda! Ik ben natuurlijk niet zo voorzichtig om de kam weer mee te nemen, dat is ook veel te gevaarlijk. De linkerhak die Miranda zo'n beetje half heeft uitgetrapt voor ze definitief verdween neem ik wel mee. Op weg naar mijn slaapkamer, die aan de kant van de cafetaria is, dump ik de schoen in de wasruimte, samen met de wasmand en de kleren die daar nog in zitten. De andere kleren schop ik in de jongens-wc.
Honorable mention van Ilja:
Vroeg in de ochtend loopt Pamela rustig naar de meisjeswc’s met het mandje om de vissen te voeren. Met het voer dat ze mee heeft lokt ze de vissen. Al snel spot ze velblauwe ringen en met een snelle beweging van het schepnetje vangt de een octopus. Deze stopt ze in een plastic bakje, het arme diertje spartelt nog even na en Pamela grinnikt. Ze klikt met een grijns op haar gezicht de deksel op het bakje en laat deze in haar broekzak glijden. Snel checkt ze of ze alles netjes achtergelaten heeft. Ze ziet nog wat waterdruppels liggen. Met wat wc-papier droogt ze de plekjes en laat deze in de wc-pot verdwijnen. Ze kijkt op haar horloge en ziet dat het nog geen zeven uur is. Snel gaat ze terug naar haar slaapkamer en start aan een afscheidsbrief. Na lang nadenken houdt ze het kort. In slordige blokletters schrijft ze:
“Ik kan dit niet meer. Ik kan mezelf niet zien als toekomstig moordenaar. Adieu. Tot ooit?”
Ah, het is kwart over 7, tijd om snel naar de keuken te gaan. Daar aangekomen snijd ze de octopus zo fijn als ze kan. Met een beetje bloem en suiker maakt de een cakebeslagje en gaart deze in een mok in de magnetron. Ze wast alle spullen grondig af en de keuken ziet eruit alsof er niemand bezig is geweest. Het Octocakeje doet ze in een papierenlunchzakje. Dan komt Tim binnen. Pamela glimlacht naar hem, “Zin in een cakeje?” vraagt ze hem. “Ja, ik sterf van de honger!” en knipoogt naar Pamela. Hij pakt gretig het cakeje aan en neemt een hap. Ondertussen trekt Pamela haar handschoentjes aan en kijkt met een gemene grijns naar Tim. “Smaakt het?” Echter zal Tim haar dat antwoord schuldig moeten blijven. Hij valt plotseling neer. Pamela lacht en denkt bij zichzelf. “Het werkt! Hij is zo te zien nog bij bewustzijn.” Snel grijpt ze een mes en snijd ze zijn polsen door, propt het briefje in z’n broekzak, drukt het mes in zijn hand. Ze loopt richting de cafetaria en kijkt nog één keer triomfantelijk om. Die pijn in zijn ogen, geweldig. Dat is in ieder geval gelukt. Rustig loopt ze naar haar slaapkamer en kleed zich om. De kleren verdwijnen in een plastic zak, samen met de handschoentjes. Dan loopt ze naar de afvalverbrander en verbrand ze alles. Dan hoort ze een hoge gil. Glimlachend sluit ze de verbrandingsoven en volgt haar medestudenten. Die richting de keuken gaan.
“Ik kan dit niet meer. Ik kan mezelf niet zien als toekomstig moordenaar. Adieu. Tot ooit?”
Ah, het is kwart over 7, tijd om snel naar de keuken te gaan. Daar aangekomen snijd ze de octopus zo fijn als ze kan. Met een beetje bloem en suiker maakt de een cakebeslagje en gaart deze in een mok in de magnetron. Ze wast alle spullen grondig af en de keuken ziet eruit alsof er niemand bezig is geweest. Het Octocakeje doet ze in een papierenlunchzakje. Dan komt Tim binnen. Pamela glimlacht naar hem, “Zin in een cakeje?” vraagt ze hem. “Ja, ik sterf van de honger!” en knipoogt naar Pamela. Hij pakt gretig het cakeje aan en neemt een hap. Ondertussen trekt Pamela haar handschoentjes aan en kijkt met een gemene grijns naar Tim. “Smaakt het?” Echter zal Tim haar dat antwoord schuldig moeten blijven. Hij valt plotseling neer. Pamela lacht en denkt bij zichzelf. “Het werkt! Hij is zo te zien nog bij bewustzijn.” Snel grijpt ze een mes en snijd ze zijn polsen door, propt het briefje in z’n broekzak, drukt het mes in zijn hand. Ze loopt richting de cafetaria en kijkt nog één keer triomfantelijk om. Die pijn in zijn ogen, geweldig. Dat is in ieder geval gelukt. Rustig loopt ze naar haar slaapkamer en kleed zich om. De kleren verdwijnen in een plastic zak, samen met de handschoentjes. Dan loopt ze naar de afvalverbrander en verbrand ze alles. Dan hoort ze een hoge gil. Glimlachend sluit ze de verbrandingsoven en volgt haar medestudenten. Die richting de keuken gaan.
Eventuele verbeteringen voor later:
- Klassenvertegenwoordiger met beslissende stem, deze wordt gekozen door de studenten.
- Verplicht twee spelers met Anatomy/Crime Scene.
- Meer rollen(?) die ook meer gedetailleerd zijn voor een makkelijker onderzoek(?)
Het was misschien kort, maar ik vond het wel leuk om het te leiden
Voor mij is het wel voor herhaling vatbaar, zeker als ik weer tijd heb.
Groetjes, het schoolhoofd
DeletedUser21356
Gast
Jammer dat het spel inactief werd, het werd net leuk.
Zeker voor herhaling vatbaar!
Zeker voor herhaling vatbaar!
Sanhal
3e plaats KonijnenSpelen 2013
Jammer dat het spel inactief werd, het werd net leuk.
Zeker voor herhaling vatbaar!
Mwa het is idd wel voor herhaling vatbaar maar dan moet er iets aan de rollen gedaan worden, de mensen met de "beste" rollen voor een moordenaar zijn een logische klassenmoord op de eerste dagen, dat is dan niet leuk voor die mensen (bijvoorbeeld als ze dan nog gaan zeggen dat ze best wel geloven dat je niet slecht bent maar dat je de beste optie bent).
- Status