Typisch een antwoord van iemand die zijn steden bij elkaar heeft gefeest met stadsfeesten.
Ik denk dat ik genoeg energie in Epsilon heb gestopt. Was het niet om de alliantie gemotiveerd te houden was het wel om BG`s gemotiveerd te houden. En om een last te zijn voor mijn tegenstanders.
Ik heb nu nog enkel tegenstanders die zich ingraven en 250 steden deff hebben en het enkel nog aandurven om eens een interne of een spook te veroveren... Sorry, maar daar zit echt geen uitdaging in. Het enige wat ik nog doe is zorgen dat ik meer VS heb dan de tegenstander aan bir voor mijn kolo kan krijgen, en die aantallen lopen inmiddels al in de 20 duizend denk ik.
Gezien de reacties (2 stuks) op mijn stukje wat ik geschreven heb op het gedeelde forum (tussen alle alliantie`s omtrent wereld sluiting) vrees ik ervoor dat ook Epsilon eindigt met 300 spelers die het allemaal wel prima vinden en hun tijd uitzitten met stadsfeesten en spookjes of inactieven veroveren.
Epsilon, een mooie wereld waar veel te beleven viel.
Alliantie`s stonden op, en Alliantie`s vielen uitelkaar. Bondgenootschappen ontstonden, en bondgenootschappen vielen weer uit elkaar.
Verraad, Intrige`s, verdriet waren allemaal onderdeel van deze wereld. Maar daar tegenover stond ook. Samenwerking, blijdschap en een diplomatisch steekspel. Nu naar dik 2 jaar zijn er vriendschappen en relatie`s in Real life ontstaan.
Ik snap dat het daardoor moeilijk wordt om een wereld de rug toe te keren, maar laten we eerlijk zijn.
Er worden maar weinig steden op elkaar veroverd, en dat komt het spel naar mijn inziens niet ten goede.
De steden die veroverd worden zijn naar mijn mening ook niet echt hard bevochten steden zoals het er vroeger aan toe ging. Nee men kijkt liever waar je met zo weinig mogelijk schade een stadje kan veroveren.
En ja, ook dat hoort bij het spel. Maar vraag jezelf eens af. Ben je dan echt trots op je verovering of denk je? Joo, weer 1 voor de verzameling erbij.
Ik heb altijd van de zwaar bevochten overwinningen genoten, overwinningen waar team play echt bij aanwezig was. Overwinningen waarmee je kon laten zien hoe goed jij of je alliantie wel niet was. Denk aan de periode van Het Blok toen de WW`s werden gekraakt.
Dus blijf jezelf niet ingraven... maar kruip uit je schulp. Val eens een actieve speler aan. Ja ik weet het, dat kost je natuurlijk wel wat troepen, maar we spelen hier geen farmville met elkaar maar een oorlogsspel.
Nu zitten er spelers in het verdoem hoekje waar de klappen vallen. Je kan daar niet uitkomen door alleen maar in te graven, nee je moet terug vechten. Als ik kijk naar mijn directe tegenstanders zie ik die lijn ook doorlopen.
Mensen die zich alleen maar verdedigen blijven continu deff rondsturen en verliezen dan alsnog steden. Totdat op een gegeven moment het teveel wordt en ze dan in VM schieten. (correct me if I`m wrong) of het bijltje er bij neer gooien.
Voor de actieve spelers onder ons wordt het er ook niet beter op, want steden worden harder binnen gehaald dan het cp lvl kan stijgen. Deze spelers gaan dan ook twijfelen of ze nog langer door willen gaan op een wereld die zo stil is en dan alsnog stoppen.
Wil je die 300 spelers behouden wordt het voor sommige alliantie`s hard werken om na 2 jaar stilstand toch weer eens tijd om vooruit te kijken en de handen in een te slaan en plannen gaan maken om dit probleem aan te pakken.
Ik denk dat de meeste spelers ongeveer hetzelfde gevoel hebben, maar voor Epsilon een andere wereld in kunnen vullen. Dus ja, ik ga met het stukje mee van Pderks. Ik blijf toch wel, maar ik blijf liever op een wereld die actief is. En dat is Epsilon al 1,5 jaar niet meer. Dan is het goed dat Innogames zegt, het is mooi geweest. We trekken de stekker eruit omdat het niet meer rendabel is, en er komen nog steeds prachtige werelden. Denk aan een Upsilon en/of een Chi.
Stuk voor stuk nieuwe werelden en ware pareltjes voor de diehard grepo speler.