DeletedUser
Gast
Daar heb je helemaal gelijk in. De verhouding tussen arm en rijk op mondiaal niveau is scheef. Hoe gaat een planeconomie hier verandering in brengen?
Wat dat betreft moeten we misschien het Libische systeem onder Gadaffi nader onder de loep nemen, de Jamahiriya. Dat is een socialistisch systeem met Marxistische invloeden waaronder een planeconomie. Een democratie waar het volk direct het beleid bepaalt. Hoe het precies werkt is me nog niet helemaal duidelijk, via volksvergaderingen heeft iedereen directe inbreng in het beleid.
Dat de Jamahiriya heeft gewerkt is zeker. Libië heeft zich vanaf 1969 ontwikkeld van het armste land tot het meest welvarende land van Afrika. Huisvesting is bijvoorbeeld een mensenrecht, niemand is dakloos (inmiddels niet meer door de westerse bombardementen). Onderwijs, gezondheidszorg is voor iedereen gratis.
De Westerse arrogantie om dit systeem een dictatuur te noemen is volstrekt idioot. Waar we ons af mogen vragen of we ons zelf wel in een democratie bevinden (volgens Gadaffi in zijn groene boek is onze democratie een dictatuur) bombarderen we een ander land waar we het systeem niet van begrijpen honderden jaren terug in de tijd.
Het verhaal van de humanitaire interventie in Libië is een onvoorstelbaar grote Westerse leugen.
Laatst bewerkt door een moderator: