Het filosofe topic

[DeletedUser]

Wiskundigen hebben daar geen problemen mee

Maareh, besides the point. Als er geen licht was, zou er geen duister zijn, dat geloof ik best. Maar Volmaaktheid bestaat voor alles. Er is een volmaakte versie van elk ding dat je je kunt bedenken, hoewel de meesten nooit werkelijkheid zullen zijn.
Dus ook als je iets hebt wat maar op 1 manier gedaan kan worden, is dat nog steeds de Volmaakte manier, want Volmaaktheid bestaat omdat er andere dingen zijn, dus er zullen dingen zijn die Volmaakt zijn zonder tegenhanger.

De enige manier waarop Volmaaktheid er niet zou zijn, was op het moment dat er helemaal niets was, want zodra er iets is, is dat iets Volmaakt, tot er nog een tweede iets is, dan wordt het een kwestie van smaak welk van de twee beter is

 

[DeletedUser]

Wiskundigen hebben daar geen problemen mee

Maareh, besides the point. Als er geen licht was, zou er geen duister zijn, dat geloof ik best. Maar Volmaaktheid bestaat voor alles. Er is een volmaakte versie van elk ding dat je je kunt bedenken, hoewel de meesten nooit werkelijkheid zullen zijn.
Dus ook als je iets hebt wat maar op 1 manier gedaan kan worden, is dat nog steeds de Volmaakte manier, want Volmaaktheid bestaat omdat er andere dingen zijn, dus er zullen dingen zijn die Volmaakt zijn zonder tegenhanger.

De enige manier waarop Volmaaktheid er niet zou zijn, was op het moment dat er helemaal niets was, want zodra er iets is, is dat iets Volmaakt, tot er nog een tweede iets is, dan wordt het een kwestie van smaak welk van de twee beter is

Dat is de leer van Plato, toch?
De wereld van Sofie....

 

[DeletedUser]

Wiskundigen hebben daar geen problemen mee

1) Verklaar je nader, alsjeblieft?

2) Ik ga liever van de wiskunde binnen de natuurkunde uit - die versie is in mijn ogen zowel vollediger als meer waarheidsgetrouw.​

Maareh, besides the point. Als er geen licht was, zou er geen duister zijn, dat geloof ik best. Maar Volmaaktheid bestaat voor alles. Er is een volmaakte versie van elk ding dat je je kunt bedenken, hoewel de meesten nooit werkelijkheid zullen zijn.
Dus ook als je iets hebt wat maar op 1 manier gedaan kan worden, is dat nog steeds de Volmaakte manier, want Volmaaktheid bestaat omdat er andere dingen zijn, dus er zullen dingen zijn die Volmaakt zijn zonder tegenhanger.

Iets dat slechts één versie kent, kun je nergens aan refereren en dus geen naam geven; het is volmaakt noch onvolmaakt. Scripters en programmeurs begrijpen dit als ware het een variabele gewaardeerd als null. Ze bestaat, maar heeft geen eigenschappen.

De enige manier waarop Volmaaktheid er niet zou zijn, was op het moment dat er helemaal niets was, want zodra er iets is, is dat iets Volmaakt, tot er nog een tweede iets is, dan wordt het een kwestie van smaak welk van de twee beter is

Dat "niets" is er slechts als één en zou daarmee - volgens jou dan - volmaakt zijn. Dit maakt dat de Volmaaktheid bestaat..?

 

[DeletedUser]

Dingen als n-dimensionaal rekenen en oneindigheidsgraden zijn in de wiskunde heel goed mogelijk, terwijl ze absoluut elke voorstelling te boven gaan, dat is wat ik bedoelde Was een soort grapje.

Hoe is de wiskunde binnen de natuurkunde vollediger? Het is een subset dus per definitie minder volledig :/

En ik had het niet over "Er is maar een versie", maar "Er is maar een versie mogelijk".

Null is ook een goed voorbeeld. Null is de enige mogelijke value uit de categorie Null en dus de perfecte invulling voor elke variabele die die waarde heeft. Er is geen betere optie te bedenken (het idee achter perfectie) dan Null.

En volgensmij is je laatste zin niet compleet... en anders begrijp ik hem niet

@Frankos, ik ben niet bekend met Plato of de Wereld van Sofie, maar het zou best kunnen

 

[DeletedUser]

Erg interresant allemaal, maar ik vind dat wiskunde en filosofie los van elkaar staan. Beiden mogen dan gebruik maken van de edele kunst van het denken, doch zijn het volledig andere disciplines. Waar wiskunde uitgaat van vaste onveranderlijke feiten probeert de wijsbegeerte zich te focusen op de grenzen en taboes van het bestaan, en daarmee lak te hebben aan de feiten die al op tafel liggen. Zo zal een filosoof nooit klakkeloos aannemen wat zijn voorgangers klaarblijkelijk hadden ondervonden...

 

[DeletedUser]

Erg interresant allemaal, maar ik vind dat wiskunde en filosofie los van elkaar staan. Beiden mogen dan gebruik maken van de edele kunst van het denken, doch zijn het volledig andere disciplines. Waar wiskunde uitgaat van vaste onveranderlijke feiten probeert de wijsbegeerte zich te focusen op de grenzen en taboes van het bestaan, en daarmee lak te hebben aan de feiten die al op tafel liggen. Zo zal een filosoof nooit klakkeloos aannemen wat zijn voorgangers klaarblijkelijk hadden ondervonden...

Wiskunde gaat uit van onveranderlijke feiten? Mooi niet dus

Ik weet zeker dat jij er nooit over nagedacht hebt wat voor verschil het zou maken als het getal 1 feitelijk de waarde van 0,2 had

Verder ben ik ervan overtuigd dat jij zeer waarschijnlijk slechts een deel van de gehele filosofie als filosofie kent. Er zijn vele takken en één daarvan is de bekenste: de ethiek. Er is echter méér - waaronder ook de logica en soortgelijke takken.

 

[DeletedUser]

Ik weet zeker dat jij er nooit over nagedacht hebt wat voor verschil het zou maken als het getal 1 feitelijk de waarde van 0,2 had

Niks. Wiskunde is door mensen gemaakt, en alles is gedefineerd. Als iemand 500 jaar geleden besloten had dat we gingen rekenen met het 36 tallig stelsel ipv het 10 tallig, dan zouden we dat nu net zo vloeiend kunnen als we dat nu met 10-tallig doen.

Alleen de notitie veranderd; maar verder is alles in de wiskunde gedefineerd. Je kunt best een spin-off maken en de definities veranderen, maar dan heb je gewoon een nieuwe vorm van wiskunde die al dan niet waarheidsgetrouw andere dingen beschrijft.

Tenzij jij er moeite mee hebt om te beseffen dat een kwart van een heel 15 is. Of heb je nog nooit op een klok gekeken?

Er zijn al zoveel getallensystemen in gebruik en niemand heeft daar moeite mee. Ik kan net zo goed in 2-tallig of 16-tallig rekenen als in 10-tallig; het kost iets langer maar de antwoorden zijn er niet minder correct door. En het duurt alleen langer omdat ik het niet zo vaak doe.

(Ik noem 2-tallig en 16-tallig omdat die veelgebruikt zijn; 2-tallig voor computers en 16-tallig ook, zei het in mindere mate, maar ook voor dingen als RGB kleuren, ik kan ook in 27-tallig rekenen, maar dat gaat nog trager omdat ik het niet eerder gedaan heb)

 

[DeletedUser]

Niks. Wiskunde is door mensen gemaakt, en alles is gedefineerd. Als iemand 500 jaar geleden besloten had dat we gingen rekenen met het 36 tallig stelsel ipv het 10 tallig, dan zouden we dat nu net zo vloeiend kunnen als we dat nu met 10-tallig doen.

Alleen de notitie veranderd; maar verder is alles in de wiskunde gedefineerd. Je kunt best een spin-off maken en de definities veranderen, maar dan heb je gewoon een nieuwe vorm van wiskunde die al dan niet waarheidsgetrouw andere dingen beschrijft.

Tenzij jij er moeite mee hebt om te beseffen dat een kwart van een heel 15 is. Of heb je nog nooit op een klok gekeken?

Er zijn al zoveel getallensystemen in gebruik en niemand heeft daar moeite mee. Ik kan net zo goed in 2-tallig of 16-tallig rekenen als in 10-tallig; het kost iets langer maar de antwoorden zijn er niet minder correct door. En het duurt alleen langer omdat ik het niet zo vaak doe.

(Ik noem 2-tallig en 16-tallig omdat die veelgebruikt zijn; 2-tallig voor computers en 16-tallig ook, zei het in mindere mate, maar ook voor dingen als RGB kleuren, ik kan ook in 27-tallig rekenen, maar dat gaat nog trager omdat ik het niet eerder gedaan heb)

Ik heb het niet over notatie...

Als je (een beetje) kunt programmeren, vergelijk je getallen en hoe we ermee omgaan liefst als variabelen. We hebben een waarde en daar plakken we een labeltje op. "Toevallig" is het zo dat we, als we een waarde 1 hebben, daar ook het labeltje 1 op plakken. Stel echter nu dat we een waarde van 0,618 hebben en dáár het labeltje 1 op plakken - sta stil bij de gevolgen.

 

[DeletedUser]

Ik heb het niet over notatie...

Als je (een beetje) kunt programmeren, vergelijk je getallen en hoe we ermee omgaan liefst als variabelen. We hebben een waarde en daar plakken we een labeltje op. "Toevallig" is het zo dat we, als we een waarde 1 hebben, daar ook het labeltje 1 op plakken. Stel echter nu dat we een waarde van 0,618 hebben en dáár het labeltje 1 op plakken - sta stil bij de gevolgen.

Dan zou onze gehele wiskunde zoals wij die nu kennen is elkaar vallen. Alle metingen zouden fout zijn, waardoor gebouwen verkeerd gebouwd zouden worden...

kortom: één grote chaos.

 

[DeletedUser]

Dan zou onze gehele wiskunde zoals wij die nu kennen is elkaar vallen. Alle metingen zouden fout zijn, waardoor gebouwen verkeerd gebouwd zouden worden...

kortom: één grote chaos.

Da's een wel erg makkelijke conclusie, niet?

Wel, het is een conclusie - een kloppende, wel te verstaan. Toch heb ik altijd de neiging mij allereerst af te vragen waarom precies het zo zou gebeuren en daarna ook hoe het zou gebeuren

 

[DeletedUser]

Mijn reactie is meer dát het niet zal gebeuren. Anders zouden alle stellingen (B.V. die van Pythagoras) in het water vallen. Alles wat ooit met wiskunde te maken had zou in het water vallen. en omdat al die stellingen zijn bewezen zal het nooit zo zijn dat 1 = 0,618.

 

[DeletedUser]

Er gebeurt dan vrij weinig, nog steeds.

Je kunt het ongeveer zo samenvatten:

* Jij vervangt de labeltjes. Iedereen schudt zijn hoofd, je krijgt een onvoldoende voor wiskunde, het leven gaat door.

* Iedereen vervangt de labeltjes. Er worden nieuwe labeltjes gemaakt voor bepaalde dingen, en het leven gaat door.

* Er zijn nu twee dingen met hetzelfde labeltje en een verschillende betekenis. Iedereen besluit dat het zo niet kan, er worden nieuwe labeltjes toegekend, het leven gaat door.

Tenzij je letterlijk bedoelt "wat nou als je niet kunt tellen?" Als ik 3 en 3 optel en het antwoord 7 is, en vervolgens ga ik met die informatie een gebouw maken, dan stort het gebouw inderdaad in. Dat is geen fout van de wiskunde, dat is een fout van mensen die niet kunnen tellen.

Maar "Ik weet zeker dat jij er nooit over nagedacht hebt wat voor verschil het zou maken als het getal 1 feitelijk de waarde van 0,2 had" is onzin want 1 is gewoon gedefineert met een bepaalde waarde. En die waarde kun je niet veranderen, want dan verander je de definitie, en dan heb je dus een nieuwe versie van wiskunde.


Het is vergelijkbaar met beweren dat de lucht groen is. Dat betekend of dat je het woord dat aan de kleur hangt veranderd hebt (ie, de zee is dan ook groen, maar een plant is niet langer groen), of dat je je vergist, maar dan wordt je snel verbeterd en zul je toe moeten geven dat de lucht blauw is, of dat je nu twee kleuren hebt met dezelfde naam, wat eindigt in een chaos die heel snel recht getrokken wordt omdat mensen anders niet meer kunnen communiceren, waardoor de twee kleuren hun eigen naam krijgen.


Wiskunde bestaat niet buiten wat benoemd en gedefineerd is door mensen, en je kunt geen labeltjes veranderen zonder het fout te hebben of je eigen vorm van wiskunde te introduceren. 1 is niet gelijk aan 2, tenzij je afstapt van de vastgelegde regels van de wiskunde.

 

[DeletedUser]

Mijn reactie is meer dát het niet zal gebeuren. Anders zouden alle stellingen (B.V. die van Pythagoras) in het water vallen. Alles wat ooit met wiskunde te maken had zou in het water vallen. en omdat al die stellingen zijn bewezen zal het nooit zo zijn dat 1 = 0,618.

Die bewijzen zijn slechts gebaseerd op wat wij gedefinieerd hebben. Ik acht dit effect dan ook niet al te bijzonder

Spoiler: :o

Er gebeurt dan vrij weinig, nog steeds.

Je kunt het ongeveer zo samenvatten:

* Jij vervangt de labeltjes. Iedereen schudt zijn hoofd, je krijgt een onvoldoende voor wiskunde, het leven gaat door.

* Iedereen vervangt de labeltjes. Er worden nieuwe labeltjes gemaakt voor bepaalde dingen, en het leven gaat door.

* Er zijn nu twee dingen met hetzelfde labeltje en een verschillende betekenis. Iedereen besluit dat het zo niet kan, er worden nieuwe labeltjes toegekend, het leven gaat door.

Tenzij je letterlijk bedoelt "wat nou als je niet kunt tellen?" Als ik 3 en 3 optel en het antwoord 7 is, en vervolgens ga ik met die informatie een gebouw maken, dan stort het gebouw inderdaad in. Dat is geen fout van de wiskunde, dat is een fout van mensen die niet kunnen tellen.

Maar "Ik weet zeker dat jij er nooit over nagedacht hebt wat voor verschil het zou maken als het getal 1 feitelijk de waarde van 0,2 had" is onzin want 1 is gewoon gedefineert met een bepaalde waarde. En die waarde kun je niet veranderen, want dan verander je de definitie, en dan heb je dus een nieuwe versie van wiskunde.


Het is vergelijkbaar met beweren dat de lucht groen is. Dat betekend of dat je het woord dat aan de kleur hangt veranderd hebt (ie, de zee is dan ook groen, maar een plant is niet langer groen), of dat je je vergist, maar dan wordt je snel verbeterd en zul je toe moeten geven dat de lucht blauw is, of dat je nu twee kleuren hebt met dezelfde naam, wat eindigt in een chaos die heel snel recht getrokken wordt omdat mensen anders niet meer kunnen communiceren, waardoor de twee kleuren hun eigen naam krijgen.


Wiskunde bestaat niet buiten wat benoemd en gedefineerd is door mensen, en je kunt geen labeltjes veranderen zonder het fout te hebben of je eigen vorm van wiskunde te introduceren. 1 is niet gelijk aan 2, tenzij je afstapt van de vastgelegde regels van de wiskunde.

Sst - straks krijgen ze het nog door!

 

[DeletedUser]

Wiskunde is waar, per definitie Dat mag best afentoe gezegd worden.

 

[DeletedUser]

ik geef je groot gelijk, van spellen krijg je niet meer fantasie, alles is immers al bedacht door iemand anders, zelfde met televisie e.d.

volgens mij is het enige medium waar je op dit moment je fantasie door kunt vergroten boeken, aangezien je daar zelf de hele wereld waar het boek zich in afspeelt moet voorstellen, je word wel geholpen door de schrijver maar jij moet uiteindelijk zelf het plaatje voor je maken.

Hierbij een zéér korte tekst van mij - wat ik wil zeggen, is eigenlijk heel simpel. Ik houd het lekker eenvoudig nu, opdat er nog lekker over gediscussieerd kan worden (vooral eigenlijk ook opdat ik hier geen ellenlange theorie hoef te tikken - dat doe ik later nog wel):

Stelling) Ik durf te beweren dat niemand, niemand iets nieuws kan bedenken (let wel: bedenken).​

Succes alvast

 

[DeletedUser]

Hmm... dat is een gedoe zeg.

Pfoe...

Een lastige.

Dan moeten we weer gaan kijken naar de definitie van "bekijken".
Ja, het is waar dat de mens heel veel heeft ontdekt. En daar ligt het probleem.
Waar ligt de scheiding tussen "ontdekken" en "bedenken"?
Dit is, naar mijn idee, dus een moeilijke en daardoor niet minder interessante stelling.

 

[DeletedUser]

Moeilijke stellingen zijn juist interessant.

Maar hij is idd onduidelijk en dus niet echt bespreekbaar zonder dat Spartacus uitlegt wat hij bedoelt met "iets nieuws bedenken"

Als je bedoelt "iets dat voorheen nog niet mogelijk was", dan is het inderdaad onmogelijk om iets nieuws te bedenken, want alles was mogelijk, alleen nog niet gedaan.

Als je het hebt over iets dat nooit iemand anders bedacht heeft, dan kan dat wel degelijk, want voor elk ding dat bedacht wordt was iemand de eerste, dus eerste gedachten zijn er.
En gezien er een oneindig aantal dingen zijn die bedacht kunnen worden, zijn er dus ook oneindig veel dingen nog niet eerder bedacht.

 

[DeletedUser]

Iets nieuws bedenken kunnen wij niet meer.

Zo goed als alles wat nu bedacht word is al ooit eens uitgevonden.

Neem bijvoorbeeld de Egyptenaren zij waren al veel verder dan de mensen in de middel eeuwen terwijl dit toch veel later is geweest.
Moet de mens nu eerst stappen achteruit voordat men vooruit kan gaan ?

Zal men deze cirkel ook ooit kunnen gaan verbreken?
Ik denk personelijk niet, een mooi voorbeeldje :

Wat gaat er gebeuren met ons als de olie straks op is ?
Gaan we dan ook weer een tijd tegemoed dat de mensheid een paar grote stappen terug moet doen om vervolgens weer vooruit te kunnen?

 

[DeletedUser]

Iets nieuws bedenken kunnen wij niet meer.

Zo goed als alles wat nu bedacht word is al ooit eens uitgevonden.

Neem bijvoorbeeld de Egyptenaren zij waren al veel verder dan de mensen in de middel eeuwen terwijl dit toch veel later is geweest.
Moet de mens nu eerst stappen achteruit voordat men vooruit kan gaan ?

Zal men deze cirkel ook ooit kunnen gaan verbreken?
Ik denk personelijk niet, een mooi voorbeeldje :

Wat gaat er gebeuren met ons als de olie straks op is ?
Gaan we dan ook weer een tijd tegemoed dat de mensheid een paar grote stappen terug moet doen om vervolgens weer vooruit te kunnen?

Dit is onzin. Wat dacht je dat men vroeger dacht? "Hey, we hebben de Charm-quark nog niet ontdekt - we gaan flink knallen met die cillinder!" - dacht je dat? Hoe in 's hemelsnaam is het dan mogelijk dat de ontwikkelingen zo traag zijn gegaan? Hoe is het mogelijk dat er zo veel zaken volledig onverwacht - soms zelfs per ongeluk - ontdekt werden?

Niets en niemand is in staat een geheel onbekend voorkomen te bedenken. Jij dus óók niet

 

[DeletedUser]

Dit is onzin. Wat dacht je dat men vroeger dacht? "Hey, we hebben de Charm-quark nog niet ontdekt - we gaan flink knallen met die cillinder!" - dacht je dat? Hoe in 's hemelsnaam is het dan mogelijk dat de ontwikkelingen zo traag zijn gegaan? Hoe is het mogelijk dat er zo veel zaken volledig onverwacht - soms zelfs per ongeluk - ontdekt werden?

Niets en niemand is in staat een geheel onbekend voorkomen te bedenken. Jij dus óók niet

Uhmmm dat zeg ik toch ook niet
Volgens mij lees je niet goed ... ik zeg alleen maar dat mensen eerst achteruit gaan voordat men weer vooruit gaat.
Dit is al veeel vaker in de geschiedenis voor gekomen en er wordt ook over door gedacht hoe het nu in het heden zal gaan, voornamelijk met het verlies over enkele jaren van onze olie.

We zijn nu dan wel bezig met wind, zonne, kracht energie en noem maar op, maar zal dit straks alles gaan oplossen?
NEE in mijn ogen niet.

En waarom alles zo langzaam is gegaan ... MACHT en OORLOG hebben veel van ons bestaan vernietigd.
Als dat al eens vele malen minder was waren we vooruit gegaan dan achteruit.

Kijk maar naar ( de meeste ) derde wereld landen, waarom zijn zij nog zo ?
Omdat men daar constante oorlog voeren en niet tot een regim kunnen komen.

Waarom zijn wij landen in zuid europa zo ver ?
Omdat wij weten wat samenwerken is en zo doende elkaar de technologie en schooling overgeven en er niet voor strijden.