-
Gegroet, sterveling! Nieuw op het forum?
Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een! Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.
VerhalenTopic
- Topicstarter RabbidRobin
- Startdatum
DeletedUser16774
Gast
DeletedUser
Gast
Jani zou nooit "zo een" zeggen, dat hoor je af te korten naar zo'n! Voor de rest is het best een realistisch verhaal.
DeletedUser16774
Gast
Overzicht verhalen van Initia
Rare liefde
De huwelijksreis
De verdwijning van Mitchjol
Rare liefde
Rare liefde
Het was een warme dag, Nikitirana zat wat te kletsen via pm met Janiculus.
"Ik moet je een geheim vertellen". zei Niki.
"Ik ook, ik heb het sinds een uur met Rabbid, ik weet dat dit wat abnormaal klinkt, maar hij is ook zo'n lekker ding!" zei Janiculus. "Wat! Maar dat mag niet! Ik ben op Rabbid!" "Rustig, rustig." Bij deze kwam er een einde aan dit gesprek.
Maar na een tijdje kwam Mitchjol dit toch te weten en maakte een nieuw topic open waarin iedereen kon stemmen bij wie Rabbid hoorde: Niki of Janiculus? Natuurlijk sloot Rabbidrobin dit topic meteen zodra hij het zag. Maar dat zorgde niet dat deze discussie ten einde liep. Integendeel, Mitchjol opende het topic nog tientallen keren totdat Rabbid uiteindelijk opgaf en men liet stemmen en discussiëren. "Rabbid en Nikitirana natuurlijk!" zei Initia. Bijna iedereen was het daarmee eens.
"Jullie zijn echt gestoord." zei Rabbid.
"Maar mijn allerliefste Rabbid toch." zei Nikitirana. "Je bent de allerknapste man die een vrouw zich maar kan wensen. En Je bent ook zooooooooo hot!"
Even was Rabbidrobin sprakeloos, maar plots zei hij: "en ik hou ook stiekem zoveel van jou, maar ik durfde het nooit te vertellen." Rabbid en Nikitirana raakte elkaars lippen nu zachtjes aan. Vanaf dat moment waren Rabbidrobin en Nikitirana het mod-stelletje. Ze waren nog voor eeuwig dolgelukkig.
En Janiculus? Die papte aan met Mitchjol, ze hadden al die tijd niet beseft hoeveel ze eigenlijk van elkaar hielden.
En zo leefde ook zij nog lang en gelukkig.
Het was een warme dag, Nikitirana zat wat te kletsen via pm met Janiculus.
"Ik moet je een geheim vertellen". zei Niki.
"Ik ook, ik heb het sinds een uur met Rabbid, ik weet dat dit wat abnormaal klinkt, maar hij is ook zo'n lekker ding!" zei Janiculus. "Wat! Maar dat mag niet! Ik ben op Rabbid!" "Rustig, rustig." Bij deze kwam er een einde aan dit gesprek.
Maar na een tijdje kwam Mitchjol dit toch te weten en maakte een nieuw topic open waarin iedereen kon stemmen bij wie Rabbid hoorde: Niki of Janiculus? Natuurlijk sloot Rabbidrobin dit topic meteen zodra hij het zag. Maar dat zorgde niet dat deze discussie ten einde liep. Integendeel, Mitchjol opende het topic nog tientallen keren totdat Rabbid uiteindelijk opgaf en men liet stemmen en discussiëren. "Rabbid en Nikitirana natuurlijk!" zei Initia. Bijna iedereen was het daarmee eens.
"Jullie zijn echt gestoord." zei Rabbid.
"Maar mijn allerliefste Rabbid toch." zei Nikitirana. "Je bent de allerknapste man die een vrouw zich maar kan wensen. En Je bent ook zooooooooo hot!"
Even was Rabbidrobin sprakeloos, maar plots zei hij: "en ik hou ook stiekem zoveel van jou, maar ik durfde het nooit te vertellen." Rabbid en Nikitirana raakte elkaars lippen nu zachtjes aan. Vanaf dat moment waren Rabbidrobin en Nikitirana het mod-stelletje. Ze waren nog voor eeuwig dolgelukkig.
En Janiculus? Die papte aan met Mitchjol, ze hadden al die tijd niet beseft hoeveel ze eigenlijk van elkaar hielden.
En zo leefde ook zij nog lang en gelukkig.
De huwelijksreis
De huwelijksreis
"O, Rabbid, dat was toch een leuk huwelijk hè." zei Niki.
"Jazeker wel, en er is goed nieuws: ik heb de koffers voor onze huwelijksreis in een vijfsterrenhotel in Parijs al ingepakt, over een uur vertrekken we!" zei Rabbidrobin.
"Wat romantisch! Laten we al naar het vliegveld gaan jij lieve schat."
Een uur later zaten Rabbid en Niki op het vliegtuig en nog twee uur later zaten ze in hun vijfsterrenhotel.
Ze pakten de koffers uit...
"Wat doen jullie hier!" gilde Nikitirana terwijl ze Initia en Mitchjol uit de koffer sleurden.
"Euh, wij wouden heel graag mee op reis..." Op dat moment slaakte ook Rabbid een kreet want in de koffer die hij vasthad zaten Rubinho en Janiculus. "Wat is dat hier?!" schreeuwde Rabbid. "Nou nu Mitchjol mee wou kon ik mijn echtgenoot toch niet in de steek laten." zei Janiculus. "En ik had niets te doen en ik had ook wel zin om mee te gaan." zei Rubinho.
"Maar wat zit er dan nog in die derde koffer?" wou Nikitirana weten. "Ah ja, dat is mijn bakstenenverzameling." lachte Mitchjol.
Op dat moment was Rabbid zo boos dat hij bijna op de verstekelingen uitvloog.
"Rustig Rabbid!" wist Niki hem nog net te bedaren.
Ze gingen maar slapen, dit zou een lange nacht worden.
Die nacht deed Niki geen oog dicht, Janiculus zat luid te snurken, Mitchjol moest om het uur naar de W.C. en maakte daarbij heel veel lawaai, Rubinho had blijkbaar een nachtmerrie en zat om de minuut een kreet te slaan en Initia kon niet slapen en zat de hele nacht te wroeten in zijn bed. Rabbid slaapte er gewoon door uit, hij was namelijk een diepe slaper.
Eigenlijk had Nikitirana wel zin om die nacht wat Met Rabbid uit te spoken maar dat viel nu natuurlijk in het water.
De volgende ochtend had Niki geen oog dicht gedaan.
Ze zag er heel moe uit. Rabbid was heel erg goedgezind, ook al waren er verstekelingen in hun kamer.
Een kwartier later wou Mitchjol een douche nemen, maar toen hij het gordijn van de douche opendeed raad je nooit wat er gebeurde... Daar stond Niki, even bleef ze zo staan maar toen werd ze woedend. "Scheer je weg jij, jij, jij... Oh, ik haat je zo!"
Mitchjol rende de kamer uit en Initia lachte. "Wat heb je nu weer uitgespookt?"
Ze hadden geluk dat Rabbid op dat moment naar de bakker was, want anders zwaaide er wat.
Zo ging het dagen aan een stuk door. Hoewel de verstekelingen best gezellige mensen waren, ergerde het koppel zich steeds meer. De verstekelingen besloten wat minder iritant te doen en Janiculus kocht wat pralines voor Nikitirana maar dat liep wel heel verkeerd af. "Wat doe jij nu? eerst gaan jullie zonder toestemming mee op onze huwelijksreis en dan versier je mijn vrouw!"
Op dat moment gingen Rabbid en Janiculus op de vuist. De rest probeerde ze te bedaren maar het werd juist erger...
Een halfuur later zaten ze allemaal in de gevangenis.
Nikitirana zuchtte, dit was de ergste huwelijksreis ooit...
"O, Rabbid, dat was toch een leuk huwelijk hè." zei Niki.
"Jazeker wel, en er is goed nieuws: ik heb de koffers voor onze huwelijksreis in een vijfsterrenhotel in Parijs al ingepakt, over een uur vertrekken we!" zei Rabbidrobin.
"Wat romantisch! Laten we al naar het vliegveld gaan jij lieve schat."
Een uur later zaten Rabbid en Niki op het vliegtuig en nog twee uur later zaten ze in hun vijfsterrenhotel.
Ze pakten de koffers uit...
"Wat doen jullie hier!" gilde Nikitirana terwijl ze Initia en Mitchjol uit de koffer sleurden.
"Euh, wij wouden heel graag mee op reis..." Op dat moment slaakte ook Rabbid een kreet want in de koffer die hij vasthad zaten Rubinho en Janiculus. "Wat is dat hier?!" schreeuwde Rabbid. "Nou nu Mitchjol mee wou kon ik mijn echtgenoot toch niet in de steek laten." zei Janiculus. "En ik had niets te doen en ik had ook wel zin om mee te gaan." zei Rubinho.
"Maar wat zit er dan nog in die derde koffer?" wou Nikitirana weten. "Ah ja, dat is mijn bakstenenverzameling." lachte Mitchjol.
Op dat moment was Rabbid zo boos dat hij bijna op de verstekelingen uitvloog.
"Rustig Rabbid!" wist Niki hem nog net te bedaren.
Ze gingen maar slapen, dit zou een lange nacht worden.
Die nacht deed Niki geen oog dicht, Janiculus zat luid te snurken, Mitchjol moest om het uur naar de W.C. en maakte daarbij heel veel lawaai, Rubinho had blijkbaar een nachtmerrie en zat om de minuut een kreet te slaan en Initia kon niet slapen en zat de hele nacht te wroeten in zijn bed. Rabbid slaapte er gewoon door uit, hij was namelijk een diepe slaper.
Eigenlijk had Nikitirana wel zin om die nacht wat Met Rabbid uit te spoken maar dat viel nu natuurlijk in het water.
De volgende ochtend had Niki geen oog dicht gedaan.
Ze zag er heel moe uit. Rabbid was heel erg goedgezind, ook al waren er verstekelingen in hun kamer.
Een kwartier later wou Mitchjol een douche nemen, maar toen hij het gordijn van de douche opendeed raad je nooit wat er gebeurde... Daar stond Niki, even bleef ze zo staan maar toen werd ze woedend. "Scheer je weg jij, jij, jij... Oh, ik haat je zo!"
Mitchjol rende de kamer uit en Initia lachte. "Wat heb je nu weer uitgespookt?"
Ze hadden geluk dat Rabbid op dat moment naar de bakker was, want anders zwaaide er wat.
Zo ging het dagen aan een stuk door. Hoewel de verstekelingen best gezellige mensen waren, ergerde het koppel zich steeds meer. De verstekelingen besloten wat minder iritant te doen en Janiculus kocht wat pralines voor Nikitirana maar dat liep wel heel verkeerd af. "Wat doe jij nu? eerst gaan jullie zonder toestemming mee op onze huwelijksreis en dan versier je mijn vrouw!"
Op dat moment gingen Rabbid en Janiculus op de vuist. De rest probeerde ze te bedaren maar het werd juist erger...
Een halfuur later zaten ze allemaal in de gevangenis.
Nikitirana zuchtte, dit was de ergste huwelijksreis ooit...
De verdwijning van Mitchjol
De verdwijning van Mitchjol
Initia is op weg naar Mitchjols huis. Hij had namelijk post gekregen die voor Mitchjol bedoeld was.
Na een minuutje was Initia bij zijn huis. "Oei, zijn brievenbus is kapot. Dan moet ik het hem zo maar geven."
Zijn huis stond op een kier. "Vreemd" zei hij. Initia belde aan maar er kwam niemand opdagen. "Dan leg ik hem binnen wel even neer."
Initia was al vaak in Mitchjols huis geweest, dus hij wist perfect de weg. Opeens zag Initia een andere Brief op de grond liggen. Er stond op: voor de eerste die hem tegenkomt. "O.M.G., die letters zijn geschreven in bloed!" gilde Initia terwijl hij de brief las. Hoewel hij steeds banger werd, las hij de brief toch helemaal.
Er stond op:
Geachte lezer
als u deze brief leest moet u weten dat Mitchjol is ontvoerd. Ook moet u weten dat als u hem terug wilt u 1 miljoen euro moet brengen achter het pakhuis 'Vandriessen' om 00:00. Geen politie, want anders zal Mitchjol sterven.
Met onvriendelijke groet,
anoniem.
Toen Initia dit helemaal had gelezen, viel hij flauw want hij kon namelijk niet goed tegen dit soort brieven.
Uiteindelijk kwam hij bij, en na lang nadenken besloot hij hulp te halen.
"wat! Mitchjol ontvoerd, er zal toch niets met ons gebeuren!" reageerde Gewooneenspartaan angstig.
"Lees die brief eens voor, dan weten we over wat het gaat." zei Owen666. Initia las de brief voor. Iedereen luisterde aandachtig mee. Initia werd niet onderbroken, zelfs niet door Rubinho.
Toen hij klaar was overheerste er angst.
"Hoe gaan we aan 1 miljoen euro komen?" vroeg Animal uiteindelijk. "Ik vrees dat dat niet zal lukken." zei Janiculus. "Moeten we de politie er dan maar bijhalen?" vroeg Ilja. "Nee!" reageerde Gewooneenspartaan luid en duidelijk. "Dan is Mitchjol er geweest!"
"Wat moeten we dan doen?" vroeg Initia. Maar niemand wist het antwoord.
Ondertussen zat Mitchjol daar. Hij wist niet waar hij was, de gezichten van de ontvoerders kende hij ook niet want ze waren helemaal zwart Als ninja's. Het enige wat Mitchjol kon zien was hun ogen. Daar had hij weinig aan.
Daar zat hij dan, hij zat vastgebonden met armen en benen op een stoel in een onmogelijke houding.
Ook had hij stevige plakband op zijn mond zodat hij niet om hulp kon schreeuwen. Veel maakte dat toch niet uit want hij zat zo afgelegen dat niemand hem zou kunnen horen. Het was pikdonker in de kamer, je zag er geen hand voor ogen.
Even later kwam er toch iemand binnen. Het was een man die ook zo onherkenbaar als een ninja was. Hij had een revolver in zijn handen. "Eten!" riep hij terwijl hij de plakband verwijderde en een oude boterham in zijn mond propte. "Roep maar zoveel als je wilt, niemand zal je hier horen." "Mag ik alsjeblieft wat te drinken? Ik heb zo'n dorst!" smeekte Mitchjol. Hij dacht dat de man hem zou uitlachen of hem zou martelen maar dat deed hij niet. De man pakte een fles water en gooide het in Mitchjols mond. De helft vloog er natuurlijk naast waardoor Mitchjol helemaal nat was en amper gedronken had. "Daar zul je wel mee toekomen." grinnikte de man totaal respectloos.
"Ik heb een plan!" riep Gewooneenspartaan opeens enthousiast. Voor de tweede keer op één avond luisterde iedereen aandachtig mee. "We doen precies hetzelfde met Mitchjol als wat zij met hen hebben gedaan. Iemand komt onderhandelen met de ontvoerders met een koffer vol nepgeld. Maar ondertussen sluipen (en ik zou niet weten hoe) ze ongezien naar binnen, nemen Mitchjol mee en vertrekken. Het plan moet vlekkeloos verlopen en we moeten ook veel geluk hebben met de bewakers. Als dat is gebeurd moeten we een S.M.S. naar de onderhandelaar sturen. Hij zal dan de koffer aan de misdadigers meegeven, maakt dat ie weg is. En als we allemaal voor even veilig zijn bellen we de politie.
Ze bleven nog een half uur discussiëren maar daarna vond iedereen een goed plan en wisten ze dat het zo zou gebeuren. "Wie doet er allemaal mee?" Vroeg Gewooneenspartaan "Ikzelf doe alleszins al mee."
"Ik doe ook mee!" zei Initia iets te enthousiast. "Ik wil die onderhandelaar wel zijn." zei Owen666. "Ja, dat moeten we doen!" riep de rest. Owen was namelijk een goede onderhandelaar. "Ik wil ook meedoen." zei Araluen. "Nog iemand?" vroeg Gewooneenspartaan.
Maar niemand reageerde.
De volgende ochtend voelde Mitchjol zich hongerig. Het was al zeker uren geleden dat hij wat had gedronken. Hij wist natuurlijk niet hoe laat het was, maar hij schatte dat hij nu ongeveer zou moeten ontbijten. Hij bleef maar wachten, nog urenlang. Hij had steeds meer het gevoel dat zijn maag in opstand kwam. Uiteindelijk kwam er toch een man binnen om hem eten te geven. "Geniet er maar van, het is waarschijnlijk je laatste! Die vrienden van je zullen toch nooit aan een miljoen komen." zei die.
Mitchjol voelde zich nu niet meer hongerig, maar hij werd wel steeds banger.
Vandaag zou het allemaal gebeuren. Gewooneenspartaan, Initia, Owen666 en Araluen zouden Mitchjol komen bevrijden. Iedereen was wel een beetje bang, en doodzenuwachtig. Maar toch was het ook wel spannend. Zou het goed gaan? Zou Mitchjol gered worden? Niemand wist het, tot het uur van de waarheid aanbrak.
De groep redders stonden achter een grote struik ongeveer 50 meter van de verzamelplaats verwijderd. Het was één voor twaalf. "Oké, dus Owen, jij leidt ze af terwijl wij Mitchjol proberen te redden." "Is goed."
Het was nu precies 12 uur, tijd om te vertrekken. Owen666 vertrok. De rest wachtte nog even af. "Nu is het tijd om voor ons om ook te vertrekken." zei Araluen. "Maar hoe?" vroeg Initia. "We kunnen vertrekken via die luchtschacht, daar." zei Gewooneenspartaan.
Zogezegd, zogedaan. Ze kropen in de luchtschacht. Ze bleven maar kruipen. Het was best een lange luchtschacht. Uiteindelijk waren ze toch boven een kamer. Ze zagen daar Mitchjol vastgebonden op een stoel.
Mitchjol verveelde zich. Hij wou terug naar huis maar dat ging natuurlijk niet. Hij was ontvoerd, en dat soort slachtoffers mochten natuurlijk niet naar huis. Opeens zag Mitchjol drie jongens uit de luchtschacht springen.
De groep redders sprongen uit de luchtschacht en zagen daar nu duidelijk Mitchjol zitten. Ze maakten hem vlug maar in stilte los. "Bedankt dat jullie mij komen redden." fluisterde Mitchjol. Het team wou net antwoorden toen ze opeens geluid aan de deur hoorden. Razendsnel kropen ze de luchtschacht weer in en dat was nog net op tijd. Toen ze buiten weer achter de struik zaten, stuurde Araluen een S.M.S. naar Owen666. Die ontving die meteen en rondde de onderhandeling af. Hij ging terug naar de struik waar de rest zat en daar zetten ze het allemaal op een lopen.
Opeens hoorde ze schoten achter zich. de schurken liepen achter hen aan. Nog sneller begonnen ze weg te spurten. Plots viel Araluen en daarna viel iedereen over hem. Ze lagen nu allemaal op de grond. Ze wouden nog wegrennen maar de schurken hadden hen al onder schot. Ieder van hen had een revolver in zijn hand. "Nog laatste woorden?" vroeg er een. De boeven wouden net schieten wanneer plots...
"Ik zou het maar laten als ik jullie was!" zei een agent. Daar stond agent Batbeetje45 met nog 20 man achter zich. "Politie, leg jullie wapens op de grond!"
Het was zaterdag, drie dagen na de bevrijding van Mitchjol. "Hoe was je daar eigenlijk op tijd?" vroeg Mitchjol. "We waren op patrouille in de buurt, er gebeuren daar veel dingen die niet door de beugel kan. Toen we de schoten hoorde wisten we dat we in actie moesten schieten." zei Batbeetje45 Iedereen had nu een glas bier in zijn handen. "Op de goede afloop!" riep Mitchjol. "op de goede afloop!" echode de rest.
Initia is op weg naar Mitchjols huis. Hij had namelijk post gekregen die voor Mitchjol bedoeld was.
Na een minuutje was Initia bij zijn huis. "Oei, zijn brievenbus is kapot. Dan moet ik het hem zo maar geven."
Zijn huis stond op een kier. "Vreemd" zei hij. Initia belde aan maar er kwam niemand opdagen. "Dan leg ik hem binnen wel even neer."
Initia was al vaak in Mitchjols huis geweest, dus hij wist perfect de weg. Opeens zag Initia een andere Brief op de grond liggen. Er stond op: voor de eerste die hem tegenkomt. "O.M.G., die letters zijn geschreven in bloed!" gilde Initia terwijl hij de brief las. Hoewel hij steeds banger werd, las hij de brief toch helemaal.
Er stond op:
Geachte lezer
als u deze brief leest moet u weten dat Mitchjol is ontvoerd. Ook moet u weten dat als u hem terug wilt u 1 miljoen euro moet brengen achter het pakhuis 'Vandriessen' om 00:00. Geen politie, want anders zal Mitchjol sterven.
Met onvriendelijke groet,
anoniem.
Toen Initia dit helemaal had gelezen, viel hij flauw want hij kon namelijk niet goed tegen dit soort brieven.
Uiteindelijk kwam hij bij, en na lang nadenken besloot hij hulp te halen.
"wat! Mitchjol ontvoerd, er zal toch niets met ons gebeuren!" reageerde Gewooneenspartaan angstig.
"Lees die brief eens voor, dan weten we over wat het gaat." zei Owen666. Initia las de brief voor. Iedereen luisterde aandachtig mee. Initia werd niet onderbroken, zelfs niet door Rubinho.
Toen hij klaar was overheerste er angst.
"Hoe gaan we aan 1 miljoen euro komen?" vroeg Animal uiteindelijk. "Ik vrees dat dat niet zal lukken." zei Janiculus. "Moeten we de politie er dan maar bijhalen?" vroeg Ilja. "Nee!" reageerde Gewooneenspartaan luid en duidelijk. "Dan is Mitchjol er geweest!"
"Wat moeten we dan doen?" vroeg Initia. Maar niemand wist het antwoord.
Ondertussen zat Mitchjol daar. Hij wist niet waar hij was, de gezichten van de ontvoerders kende hij ook niet want ze waren helemaal zwart Als ninja's. Het enige wat Mitchjol kon zien was hun ogen. Daar had hij weinig aan.
Daar zat hij dan, hij zat vastgebonden met armen en benen op een stoel in een onmogelijke houding.
Ook had hij stevige plakband op zijn mond zodat hij niet om hulp kon schreeuwen. Veel maakte dat toch niet uit want hij zat zo afgelegen dat niemand hem zou kunnen horen. Het was pikdonker in de kamer, je zag er geen hand voor ogen.
Even later kwam er toch iemand binnen. Het was een man die ook zo onherkenbaar als een ninja was. Hij had een revolver in zijn handen. "Eten!" riep hij terwijl hij de plakband verwijderde en een oude boterham in zijn mond propte. "Roep maar zoveel als je wilt, niemand zal je hier horen." "Mag ik alsjeblieft wat te drinken? Ik heb zo'n dorst!" smeekte Mitchjol. Hij dacht dat de man hem zou uitlachen of hem zou martelen maar dat deed hij niet. De man pakte een fles water en gooide het in Mitchjols mond. De helft vloog er natuurlijk naast waardoor Mitchjol helemaal nat was en amper gedronken had. "Daar zul je wel mee toekomen." grinnikte de man totaal respectloos.
"Ik heb een plan!" riep Gewooneenspartaan opeens enthousiast. Voor de tweede keer op één avond luisterde iedereen aandachtig mee. "We doen precies hetzelfde met Mitchjol als wat zij met hen hebben gedaan. Iemand komt onderhandelen met de ontvoerders met een koffer vol nepgeld. Maar ondertussen sluipen (en ik zou niet weten hoe) ze ongezien naar binnen, nemen Mitchjol mee en vertrekken. Het plan moet vlekkeloos verlopen en we moeten ook veel geluk hebben met de bewakers. Als dat is gebeurd moeten we een S.M.S. naar de onderhandelaar sturen. Hij zal dan de koffer aan de misdadigers meegeven, maakt dat ie weg is. En als we allemaal voor even veilig zijn bellen we de politie.
Ze bleven nog een half uur discussiëren maar daarna vond iedereen een goed plan en wisten ze dat het zo zou gebeuren. "Wie doet er allemaal mee?" Vroeg Gewooneenspartaan "Ikzelf doe alleszins al mee."
"Ik doe ook mee!" zei Initia iets te enthousiast. "Ik wil die onderhandelaar wel zijn." zei Owen666. "Ja, dat moeten we doen!" riep de rest. Owen was namelijk een goede onderhandelaar. "Ik wil ook meedoen." zei Araluen. "Nog iemand?" vroeg Gewooneenspartaan.
Maar niemand reageerde.
De volgende ochtend voelde Mitchjol zich hongerig. Het was al zeker uren geleden dat hij wat had gedronken. Hij wist natuurlijk niet hoe laat het was, maar hij schatte dat hij nu ongeveer zou moeten ontbijten. Hij bleef maar wachten, nog urenlang. Hij had steeds meer het gevoel dat zijn maag in opstand kwam. Uiteindelijk kwam er toch een man binnen om hem eten te geven. "Geniet er maar van, het is waarschijnlijk je laatste! Die vrienden van je zullen toch nooit aan een miljoen komen." zei die.
Mitchjol voelde zich nu niet meer hongerig, maar hij werd wel steeds banger.
Vandaag zou het allemaal gebeuren. Gewooneenspartaan, Initia, Owen666 en Araluen zouden Mitchjol komen bevrijden. Iedereen was wel een beetje bang, en doodzenuwachtig. Maar toch was het ook wel spannend. Zou het goed gaan? Zou Mitchjol gered worden? Niemand wist het, tot het uur van de waarheid aanbrak.
De groep redders stonden achter een grote struik ongeveer 50 meter van de verzamelplaats verwijderd. Het was één voor twaalf. "Oké, dus Owen, jij leidt ze af terwijl wij Mitchjol proberen te redden." "Is goed."
Het was nu precies 12 uur, tijd om te vertrekken. Owen666 vertrok. De rest wachtte nog even af. "Nu is het tijd om voor ons om ook te vertrekken." zei Araluen. "Maar hoe?" vroeg Initia. "We kunnen vertrekken via die luchtschacht, daar." zei Gewooneenspartaan.
Zogezegd, zogedaan. Ze kropen in de luchtschacht. Ze bleven maar kruipen. Het was best een lange luchtschacht. Uiteindelijk waren ze toch boven een kamer. Ze zagen daar Mitchjol vastgebonden op een stoel.
Mitchjol verveelde zich. Hij wou terug naar huis maar dat ging natuurlijk niet. Hij was ontvoerd, en dat soort slachtoffers mochten natuurlijk niet naar huis. Opeens zag Mitchjol drie jongens uit de luchtschacht springen.
De groep redders sprongen uit de luchtschacht en zagen daar nu duidelijk Mitchjol zitten. Ze maakten hem vlug maar in stilte los. "Bedankt dat jullie mij komen redden." fluisterde Mitchjol. Het team wou net antwoorden toen ze opeens geluid aan de deur hoorden. Razendsnel kropen ze de luchtschacht weer in en dat was nog net op tijd. Toen ze buiten weer achter de struik zaten, stuurde Araluen een S.M.S. naar Owen666. Die ontving die meteen en rondde de onderhandeling af. Hij ging terug naar de struik waar de rest zat en daar zetten ze het allemaal op een lopen.
Opeens hoorde ze schoten achter zich. de schurken liepen achter hen aan. Nog sneller begonnen ze weg te spurten. Plots viel Araluen en daarna viel iedereen over hem. Ze lagen nu allemaal op de grond. Ze wouden nog wegrennen maar de schurken hadden hen al onder schot. Ieder van hen had een revolver in zijn hand. "Nog laatste woorden?" vroeg er een. De boeven wouden net schieten wanneer plots...
"Ik zou het maar laten als ik jullie was!" zei een agent. Daar stond agent Batbeetje45 met nog 20 man achter zich. "Politie, leg jullie wapens op de grond!"
Het was zaterdag, drie dagen na de bevrijding van Mitchjol. "Hoe was je daar eigenlijk op tijd?" vroeg Mitchjol. "We waren op patrouille in de buurt, er gebeuren daar veel dingen die niet door de beugel kan. Toen we de schoten hoorde wisten we dat we in actie moesten schieten." zei Batbeetje45 Iedereen had nu een glas bier in zijn handen. "Op de goede afloop!" riep Mitchjol. "op de goede afloop!" echode de rest.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser16774
Gast
Geheim agent C en de Orde Van De Rubinho's (door Initia en Gewooneenspartaan)
Relatieproblemen
Geheim agent C en de Orde Van De Rubinho's
"Agent C, kun je eens komen?" vroeg zijn baas Batbeetje.
"Yes sir!" antwoordde agent C.
"Het schijnt dat er vreemde dingen gebeuren bij de Orde Van De Rubinho's. Het gaat hier om twee moorden op managers van modellen. Ze proberen vast de modellen voor zichzelf te hebben! Kun je er even bespioneren?"
"Natuurlijk sir, ik ga er meteen naartoe!"
Agent C mocht niet gezien worden tijdens zijn onderzoek, want anders zou hij oftewel de rest van zijn leven gemarteld worden oftewel gewoon doodgaan. Hij wou het allebei niet meemaken. Gelukkig had hij coole gadgets bij zich.
Agent C naderde langzaam het gebouw waar hij moest zijn.
Het gebouw was enorm, maar somber. Het was grijs en er waren maar een paar ramen. Agent C ging vermomd als Rubinho naar binnen en vroeg aan de Rubinho achter de balie of hij hun leider ook kon spreken. Hij antwoordde: "Oh, je bedoelt zeker de Opper-Rubinho? Hij is weg voor zaken in het buitenland, met een paar mede-Rubinho's". "Zaken", dacht agent C bij zichzelf."Hij probeert vast modellen te ontvoeren!" Hij vroeg: "Waar is hij dan"? Maar de Rubinho wou natuurlijk niks zeggen. Na 100 euro en een levensgrote poster van Selena Gomez kreeg hij eruit dat hij in de V.S. was. "ohoh" dacht agent C, hij probeert vast Ariana en Selena te ontvoeren!"
Agent C zou over een half uur met het vliegtuig naar de V.S. vertrekken. Batbeetje had hem dat natuurlijk betaald. Hij had er eigenlijk wel zin in deze missie. Hij had namelijk stiekem een oogje op Ariana en Selena. "Dat zou nog leuk kunnen worden!" dacht agent C. Uiteindelijk stapte hij in het vliegtuig naar de Verenigde Staten in.
Het vliegtuig was prachtig. Het was wit met hier en daar wat rode tinten. Ook was het gigantisch, er konden wel 2000 man in. In het vliegtuig bestelde agent C een vijfgangenmenu. Op kosten van Batbeetje natuurlijk. "Dat zou nog eens lekker kunnen worden." dacht agent C. "Hahaha, ik mag mezelf hier verwennen op kosten van Batbeetje, hij heeft er geen gras over laten groeien!" lachte agent C. Maar hij overdreef. Hij dronk wel twintig pinten in één teug leeg. Hij werd steeds zatter en zatter. Opeens werd alles wazig. Iemand sloeg agent C knock-out. Hij kon nog net zien dat het een Rubinho was.
Met knallende koppijn werd agent C wakker. Vastgebonden, op een stoel, naast Ariana en Selena. De kamer was klein, maar licht. Er zat een klein raampje in de kamer die naar buiten leidde. Hij zat strak vastgebonden, maar zag dat Selena's touwen iets losser zaten. Hij bewoog met zijn hoofd naar het raam, als seintje naar Selena. Maar voordat Selena zich los kon wurmen, kwam de Opper-Rubinho binnen. Hij zei: "Wel wel wel, wie hebben we hier? Agent C.. Je dacht zeker mijn geniale plan te dwarsbomen hè"? Agent C antwoordde niet, maar keek hem strak in zijn ogen. "Ik kan je niet vrijlaten", antwoordde de Opper-Rubinho, "want dan zul je het gehele plan verklappen. Ik neem je mee terug naar mijn hoofdbasis. Daar zie ik wel wat ik met je ga doen". Een andere Rubinho maakte alle touwen weer vaster. "Daar gaat mijn plan." dacht agent C.
Agent C had nog wat tijd voor ze vertrokken. 2 Minuten of zo. "Hey, ze hebben mijn gadgets niet afgepakt. Domme Rubinho's!" dacht agent C. Hij kon nog net bij zijn laser en sneed zijn touwen door. Hij was vrij! Vlug zette hij een hologram op zijn stoel. Hij wou net Selena en Ariana bevrijden, toen hij voetstappen hoorde. Vlug sprong hij uit het raam maar gelukkig werd zijn val gebroken door een paar brandnetels. Agent C moest veel moeite doen om het niet uit te schreeuwen.
Nu moest hij Ariana en Selena weten te redden, hij zou daarvoor het vliegtuig moeten overvallen want ze waren allemaal al weg.
Agent C kroop onopvallend in het enorme vliegtuig. Hij had zich weer vermomd als Rubinho, en ging onopvallend tussen Selena en Ariana zitten. De Opper-Rubinho had hem de taak gegeven om ze te bewaken. Hij zei: "I'm going to save you"! Hij trok ze naar beneden en ze kropen onder de stoelen door naar het achterste deel van het vliegtuig, waar de parachutes lagen. Hij laserde de touwen kapot en gaf hen beide een parachute. Ariana zei: "I don't know how to do this". Agent C dacht: "Dit is mijn kans". Hij zei: "We can go on one parachute, the both of us". Ariana vond dit goed. Agent C maakte een gat in de deur door middel van zijn epische laser. Net toen Ariana, Selena en agent C de parachutes om wilden doen, hoorden ze geschreeuw...
"Grijp ze!" riep de OpperRubinho, maar hij sprong zelf op ze af en viel samen met hen naar beneden.
Ze kwamen rustig neer op een onbewoond eiland, agent C pakte wat kokosnoten om zijn twee nieuwe liefjes te voeden. "Hé, en ik dan?" vroeg de OpperRubinho kwaad. "Jij krijgt helemaal niks, en als er hulp is kom jij mooi in de cel terecht! En je handlangers ook!" De OpperRubinho kon wel gaan wenen. En dat deed hij ook. Agent C belde met zijn schoenmobiel en vroeg hulp.
Binnen no-time was Batbeetje met een aantal andere agenten gearriveerd. De OpperRubinho werd gearresteerd en later ook zijn handlangers. Agent C leefde nog gelukkig met zijn Ariana, en Batbeetje met zijn Selena.
"Agent C, kun je eens komen?" vroeg zijn baas Batbeetje.
"Yes sir!" antwoordde agent C.
"Het schijnt dat er vreemde dingen gebeuren bij de Orde Van De Rubinho's. Het gaat hier om twee moorden op managers van modellen. Ze proberen vast de modellen voor zichzelf te hebben! Kun je er even bespioneren?"
"Natuurlijk sir, ik ga er meteen naartoe!"
Agent C mocht niet gezien worden tijdens zijn onderzoek, want anders zou hij oftewel de rest van zijn leven gemarteld worden oftewel gewoon doodgaan. Hij wou het allebei niet meemaken. Gelukkig had hij coole gadgets bij zich.
Agent C naderde langzaam het gebouw waar hij moest zijn.
Het gebouw was enorm, maar somber. Het was grijs en er waren maar een paar ramen. Agent C ging vermomd als Rubinho naar binnen en vroeg aan de Rubinho achter de balie of hij hun leider ook kon spreken. Hij antwoordde: "Oh, je bedoelt zeker de Opper-Rubinho? Hij is weg voor zaken in het buitenland, met een paar mede-Rubinho's". "Zaken", dacht agent C bij zichzelf."Hij probeert vast modellen te ontvoeren!" Hij vroeg: "Waar is hij dan"? Maar de Rubinho wou natuurlijk niks zeggen. Na 100 euro en een levensgrote poster van Selena Gomez kreeg hij eruit dat hij in de V.S. was. "ohoh" dacht agent C, hij probeert vast Ariana en Selena te ontvoeren!"
Agent C zou over een half uur met het vliegtuig naar de V.S. vertrekken. Batbeetje had hem dat natuurlijk betaald. Hij had er eigenlijk wel zin in deze missie. Hij had namelijk stiekem een oogje op Ariana en Selena. "Dat zou nog leuk kunnen worden!" dacht agent C. Uiteindelijk stapte hij in het vliegtuig naar de Verenigde Staten in.
Het vliegtuig was prachtig. Het was wit met hier en daar wat rode tinten. Ook was het gigantisch, er konden wel 2000 man in. In het vliegtuig bestelde agent C een vijfgangenmenu. Op kosten van Batbeetje natuurlijk. "Dat zou nog eens lekker kunnen worden." dacht agent C. "Hahaha, ik mag mezelf hier verwennen op kosten van Batbeetje, hij heeft er geen gras over laten groeien!" lachte agent C. Maar hij overdreef. Hij dronk wel twintig pinten in één teug leeg. Hij werd steeds zatter en zatter. Opeens werd alles wazig. Iemand sloeg agent C knock-out. Hij kon nog net zien dat het een Rubinho was.
Met knallende koppijn werd agent C wakker. Vastgebonden, op een stoel, naast Ariana en Selena. De kamer was klein, maar licht. Er zat een klein raampje in de kamer die naar buiten leidde. Hij zat strak vastgebonden, maar zag dat Selena's touwen iets losser zaten. Hij bewoog met zijn hoofd naar het raam, als seintje naar Selena. Maar voordat Selena zich los kon wurmen, kwam de Opper-Rubinho binnen. Hij zei: "Wel wel wel, wie hebben we hier? Agent C.. Je dacht zeker mijn geniale plan te dwarsbomen hè"? Agent C antwoordde niet, maar keek hem strak in zijn ogen. "Ik kan je niet vrijlaten", antwoordde de Opper-Rubinho, "want dan zul je het gehele plan verklappen. Ik neem je mee terug naar mijn hoofdbasis. Daar zie ik wel wat ik met je ga doen". Een andere Rubinho maakte alle touwen weer vaster. "Daar gaat mijn plan." dacht agent C.
Agent C had nog wat tijd voor ze vertrokken. 2 Minuten of zo. "Hey, ze hebben mijn gadgets niet afgepakt. Domme Rubinho's!" dacht agent C. Hij kon nog net bij zijn laser en sneed zijn touwen door. Hij was vrij! Vlug zette hij een hologram op zijn stoel. Hij wou net Selena en Ariana bevrijden, toen hij voetstappen hoorde. Vlug sprong hij uit het raam maar gelukkig werd zijn val gebroken door een paar brandnetels. Agent C moest veel moeite doen om het niet uit te schreeuwen.
Nu moest hij Ariana en Selena weten te redden, hij zou daarvoor het vliegtuig moeten overvallen want ze waren allemaal al weg.
Agent C kroop onopvallend in het enorme vliegtuig. Hij had zich weer vermomd als Rubinho, en ging onopvallend tussen Selena en Ariana zitten. De Opper-Rubinho had hem de taak gegeven om ze te bewaken. Hij zei: "I'm going to save you"! Hij trok ze naar beneden en ze kropen onder de stoelen door naar het achterste deel van het vliegtuig, waar de parachutes lagen. Hij laserde de touwen kapot en gaf hen beide een parachute. Ariana zei: "I don't know how to do this". Agent C dacht: "Dit is mijn kans". Hij zei: "We can go on one parachute, the both of us". Ariana vond dit goed. Agent C maakte een gat in de deur door middel van zijn epische laser. Net toen Ariana, Selena en agent C de parachutes om wilden doen, hoorden ze geschreeuw...
"Grijp ze!" riep de OpperRubinho, maar hij sprong zelf op ze af en viel samen met hen naar beneden.
Ze kwamen rustig neer op een onbewoond eiland, agent C pakte wat kokosnoten om zijn twee nieuwe liefjes te voeden. "Hé, en ik dan?" vroeg de OpperRubinho kwaad. "Jij krijgt helemaal niks, en als er hulp is kom jij mooi in de cel terecht! En je handlangers ook!" De OpperRubinho kon wel gaan wenen. En dat deed hij ook. Agent C belde met zijn schoenmobiel en vroeg hulp.
Binnen no-time was Batbeetje met een aantal andere agenten gearriveerd. De OpperRubinho werd gearresteerd en later ook zijn handlangers. Agent C leefde nog gelukkig met zijn Ariana, en Batbeetje met zijn Selena.
Relatieproblemen
Relatieproblemen
Mitchjol en Initia gingen op café. Initia dronk een warme chocomelk maar Mitchjol dronk bier en trappisten. Deze sterke dranken vielen Mitchjol wel in de smaak want hij bestelde steeds weer bij. Na een uur had hij al twintig glazen op. Uiteindelijk om twaalf uur 's nachts werd het tijd om naar huis te gaan. Initia kon Mitchjol niet naar huis brengen want hij had haast. Hij zou nog training hebben.
Mitchjol ging te voet naar huis. Omdat hij dronken was, ging hij het verkeerde huis binnen. Het huis van Nikitirana en Rabbid. Niki had die dag de deur vergeten dicht te doen toen hij een avondje met Rabbid uit eten ging. Mitchjol kroop meteen onder de dekens.
Een uur later hadden Rabbid en Nikitirana gedaan met eten. Ze gingen naar huis. Nikitirana moest wel nog rap even langs de bank. Rabbid kwam dus even alleen thuis. Hij kleedde zich om en wou in bed gaan liggen tot hij zag dat iemand daar onder de dekens lag. Hij dacht dat dat Nikitirana was. "O, jij ligt hier al, wacht dan kom ik ook." Rabbid kroop ook onder de dekens en ging tegen Mitchjol aan liggen die natuurlijk al lang in dromenland was. Door de duisternis zag Rabbid echter niet dat dat Mitchjol was. Opeens kwam Nikitirana terug en zag daar twee mensen onder de dekens liggen. Toen Niki de dekens wegdeed zag hij Mitchjol en Rabbid. "Wat is hier aan de hand?" vroeg ze. Nu pas had Rabbid alles door. Hij schaamde zich. Een tijdje later kwam Janiculus Mitchjol zoeken en kwam het huis ook binnen. "Deze is van jou." zei Rabbid terwijl hij de slapende Mitchjol aan Janiculus gaf. Niki en Rabbid hadden hierna nog even ruzie maar later konden ze er allebei mee lachen. Ze gingen maar slapen.
De volgende ochtend gingen Rabbid en Nikitirana naar het strand. Ze hadden het gezellig. Maar plots moest Rabbid heel dringend naar de W.C.. Geen probleem, hij ging naar het W.C.-kotje. Rabbid wou net terug gaan naar Niki maar onderweg struikelde hij en viel op een vrouw in bikini. Nikitirana zag dit heel verkeerd aan. Ze sleurde Rabbid mee naar huis en daar hadden ze de rest van de dag ruzie.
De volgende dag deden ze het zand erover. Ze waren beide goed gezind en ze zouden samen naar een romantische film gaan. Rabbid en Niki zaten gezellig naast elkaar met een berg popcorn. De film was al begonnen. Zoals de meeste stelletjes in de bioscoop doen zoenden ze elkaar. "Ja, dit gaat goed." dacht Rabbid. Hoewel ze meer aandacht hadden voor elkaar, dan voor de film waren ze tijdens de pauze toch door al hun popcorn heen. Rabbid ging een nieuwe voorraad kopen. Helaas was het lang aanschuiven en toen Rabbid de zaal wou binnengaan, moest hij nodig plassen. Hij ging dus maar vlug even langs de W.C. en haastte zich naar de zaal. Het was al donker, de film was terug begonnen. Rabbid ging naast Nikitirana zitten en zoende haar. Tenminste, dat dacht hij. Opeens ging het licht weer aan en nu pas zag Rabbid dat hij met de verkeerde stond te zoenen. Helaas had Nikitirana dit gezien. Ze liep woedend maar tegelijkertijd verdrietig naar buiten. "Liefje, wacht! Het was zo..." zei Rabbid. "Zwijg, ik wil je nooit meer zien!"
Toen Niki thuis kwam gooide hij een koffer met alle spullen van Rabbid naar hem.
"Dit meen je toch niet?" "Jawel, en maak nu dat je wegkomt!" zei Nikitirana.
Rabbid ging maar naar Initia's huis. "Kan ik hier alsjeblieft tijdelijk wonen? Nikitirana heeft me eruit geschopt." vroeg Rabbidrobin. "Maar natuurlijk Rabbid, kom binnen! Arme kerel toch. Ik heb warme chocomelk gemaakt."
Even later zat Rabbid met een warme chocomelk en een bord spaghetti aan tafel. Het was eigenlijk best lekker eten voor konijnen, maar het smaakte Rabbid niet omdat hij steeds aan Niki moest denken. Na het eten zat Rabbid in hun fotoboek te bladeren. "Dat moet je niet doen, zo word je alleen maar verdrietiger."
De volgende ochtend had Rabbid een plan om haar vrouw terug te winnen. Hij had bloemen gekocht voor Nikitirana en chocolaatjes. Nou ja, een half pak chocolaatjes dan, Initia had stiekem wat gesnoept. Toen hij bijna bij zijn oude huis was, zag hij opeens Nikitirana hand in hand lopen met Rubinho "Jij bent toch zoveel beter als die domme Rabbid!" Hoorde hij Nikitirana zeggen. Meer hoorde hij niet maar iedereen weet hoe de taal der liefde klinkt. Hij zou voorlopig nog bij Initia moeten blijven.
De volgende dag was Rabbid strijdlustig. "Ik moet en zal Niki terugkrijgen." En dat zou lukken ook, want hij had Niki meegevraagd op een date. Initia had voor hem de bloemen en de beste mannenparfum opgehaald (Rabbid was zo wanhopig dat hij mannenparfum wou). Hij zou haar ophalen met een limo die Mitchjol blijkbaar verkocht. En hij had gereserveerd bij het beste restaurant van de streek. Er kon werkelijk niets meer mis gaan. Tenminste, dat hoopte Rabbid.
Rabbid ging zijn limo ophalen bij Mitchjol. "Hier is je vuilniskar." zei Mitchjol toen hij aankwam. "Maar ik had een limo besteld!" jammerde Rabbid. "Oei, ik heb een kleine typfout gemaakt bij die advertentie." zei Mitchjol. Rabbid wist dat hij er niet meer onderuit kwam en vertrok dus maar met de vuilniskar. toen hij Niki de verpakte bloemen gaf, trok ze een vies gezicht. "Dit is een berg afval, en waarom stink jij zo?" vroeg Nikitirana. "Verdorie, Initia heeft me de verkeerde parfum gegeven, waarschijnlijk stinkspul of zo. En hij heeft me ook de verkeerde dingen ingepakt. En die domme Mitchjol heeft me een vuilniskar van 300 euro aangesmeerd. "Ach, het is niet zo erg. Laten we maar gaan eten."
Rabbid en Nikitirana gingen dus maar naar het restaurant met de vuilniskar. Toen ze aankwamen stonken ze beiden. Opeens zagen ze dat dat geen toprestaurant was maar een varkensstal waar ze tussen de varkens moesten gaan zitten. "Maar, maar, wat is dit?" protesteerde Nikitirana. Opeens voelde Rabbid zich niet goed en braakte op Nikitirana. Nu was de maat voor haar vol. "Ik wil je nooit meer zien!" schreeuwde ze terwijl ze wegliep.
Rabbid was uiterst bedroefd. "Ik wil mijn Niki terug! Boehoehoehoehoehoehoe!" Hij had een beter plan nodig. Ja, dat is wat hij nodig had. Een plan dat werkte. Opeens verscheen er een grijns op het gezicht van Rabbid. Hij had hét perfecte plan bedacht.
"Dus, als Nikitirana hier langskomt, moet ik jou bespringen en je kussen?" vroeg Iljavelissa. "Ja, dat is wat je moet doen!" zei Rabbid. "Ik wil 50 euro!" "Deal! En we hebben geluk want Niki heeft het uitgemaakt met Rubinho." Na ongeveer 10 minuten kwam Nikitirana langs.
Opeens begon Ilja Rabbid te kussen. "Kom hier lekker ding!" riep ze. "Hé, blijf eens van mijn vent af!" Schreeuwde Nikitirana en hij sloeg Ilja het ziekenhuis in. "Hoe hebben wij toch ooit zo'n ruzie kunnen maken?" Vroeg Niki. Die avond hoorden de buren het geluid van een jong koppel.
Mitchjol en Initia gingen op café. Initia dronk een warme chocomelk maar Mitchjol dronk bier en trappisten. Deze sterke dranken vielen Mitchjol wel in de smaak want hij bestelde steeds weer bij. Na een uur had hij al twintig glazen op. Uiteindelijk om twaalf uur 's nachts werd het tijd om naar huis te gaan. Initia kon Mitchjol niet naar huis brengen want hij had haast. Hij zou nog training hebben.
Mitchjol ging te voet naar huis. Omdat hij dronken was, ging hij het verkeerde huis binnen. Het huis van Nikitirana en Rabbid. Niki had die dag de deur vergeten dicht te doen toen hij een avondje met Rabbid uit eten ging. Mitchjol kroop meteen onder de dekens.
Een uur later hadden Rabbid en Nikitirana gedaan met eten. Ze gingen naar huis. Nikitirana moest wel nog rap even langs de bank. Rabbid kwam dus even alleen thuis. Hij kleedde zich om en wou in bed gaan liggen tot hij zag dat iemand daar onder de dekens lag. Hij dacht dat dat Nikitirana was. "O, jij ligt hier al, wacht dan kom ik ook." Rabbid kroop ook onder de dekens en ging tegen Mitchjol aan liggen die natuurlijk al lang in dromenland was. Door de duisternis zag Rabbid echter niet dat dat Mitchjol was. Opeens kwam Nikitirana terug en zag daar twee mensen onder de dekens liggen. Toen Niki de dekens wegdeed zag hij Mitchjol en Rabbid. "Wat is hier aan de hand?" vroeg ze. Nu pas had Rabbid alles door. Hij schaamde zich. Een tijdje later kwam Janiculus Mitchjol zoeken en kwam het huis ook binnen. "Deze is van jou." zei Rabbid terwijl hij de slapende Mitchjol aan Janiculus gaf. Niki en Rabbid hadden hierna nog even ruzie maar later konden ze er allebei mee lachen. Ze gingen maar slapen.
De volgende ochtend gingen Rabbid en Nikitirana naar het strand. Ze hadden het gezellig. Maar plots moest Rabbid heel dringend naar de W.C.. Geen probleem, hij ging naar het W.C.-kotje. Rabbid wou net terug gaan naar Niki maar onderweg struikelde hij en viel op een vrouw in bikini. Nikitirana zag dit heel verkeerd aan. Ze sleurde Rabbid mee naar huis en daar hadden ze de rest van de dag ruzie.
De volgende dag deden ze het zand erover. Ze waren beide goed gezind en ze zouden samen naar een romantische film gaan. Rabbid en Niki zaten gezellig naast elkaar met een berg popcorn. De film was al begonnen. Zoals de meeste stelletjes in de bioscoop doen zoenden ze elkaar. "Ja, dit gaat goed." dacht Rabbid. Hoewel ze meer aandacht hadden voor elkaar, dan voor de film waren ze tijdens de pauze toch door al hun popcorn heen. Rabbid ging een nieuwe voorraad kopen. Helaas was het lang aanschuiven en toen Rabbid de zaal wou binnengaan, moest hij nodig plassen. Hij ging dus maar vlug even langs de W.C. en haastte zich naar de zaal. Het was al donker, de film was terug begonnen. Rabbid ging naast Nikitirana zitten en zoende haar. Tenminste, dat dacht hij. Opeens ging het licht weer aan en nu pas zag Rabbid dat hij met de verkeerde stond te zoenen. Helaas had Nikitirana dit gezien. Ze liep woedend maar tegelijkertijd verdrietig naar buiten. "Liefje, wacht! Het was zo..." zei Rabbid. "Zwijg, ik wil je nooit meer zien!"
Toen Niki thuis kwam gooide hij een koffer met alle spullen van Rabbid naar hem.
"Dit meen je toch niet?" "Jawel, en maak nu dat je wegkomt!" zei Nikitirana.
Rabbid ging maar naar Initia's huis. "Kan ik hier alsjeblieft tijdelijk wonen? Nikitirana heeft me eruit geschopt." vroeg Rabbidrobin. "Maar natuurlijk Rabbid, kom binnen! Arme kerel toch. Ik heb warme chocomelk gemaakt."
Even later zat Rabbid met een warme chocomelk en een bord spaghetti aan tafel. Het was eigenlijk best lekker eten voor konijnen, maar het smaakte Rabbid niet omdat hij steeds aan Niki moest denken. Na het eten zat Rabbid in hun fotoboek te bladeren. "Dat moet je niet doen, zo word je alleen maar verdrietiger."
De volgende ochtend had Rabbid een plan om haar vrouw terug te winnen. Hij had bloemen gekocht voor Nikitirana en chocolaatjes. Nou ja, een half pak chocolaatjes dan, Initia had stiekem wat gesnoept. Toen hij bijna bij zijn oude huis was, zag hij opeens Nikitirana hand in hand lopen met Rubinho "Jij bent toch zoveel beter als die domme Rabbid!" Hoorde hij Nikitirana zeggen. Meer hoorde hij niet maar iedereen weet hoe de taal der liefde klinkt. Hij zou voorlopig nog bij Initia moeten blijven.
De volgende dag was Rabbid strijdlustig. "Ik moet en zal Niki terugkrijgen." En dat zou lukken ook, want hij had Niki meegevraagd op een date. Initia had voor hem de bloemen en de beste mannenparfum opgehaald (Rabbid was zo wanhopig dat hij mannenparfum wou). Hij zou haar ophalen met een limo die Mitchjol blijkbaar verkocht. En hij had gereserveerd bij het beste restaurant van de streek. Er kon werkelijk niets meer mis gaan. Tenminste, dat hoopte Rabbid.
Rabbid ging zijn limo ophalen bij Mitchjol. "Hier is je vuilniskar." zei Mitchjol toen hij aankwam. "Maar ik had een limo besteld!" jammerde Rabbid. "Oei, ik heb een kleine typfout gemaakt bij die advertentie." zei Mitchjol. Rabbid wist dat hij er niet meer onderuit kwam en vertrok dus maar met de vuilniskar. toen hij Niki de verpakte bloemen gaf, trok ze een vies gezicht. "Dit is een berg afval, en waarom stink jij zo?" vroeg Nikitirana. "Verdorie, Initia heeft me de verkeerde parfum gegeven, waarschijnlijk stinkspul of zo. En hij heeft me ook de verkeerde dingen ingepakt. En die domme Mitchjol heeft me een vuilniskar van 300 euro aangesmeerd. "Ach, het is niet zo erg. Laten we maar gaan eten."
Rabbid en Nikitirana gingen dus maar naar het restaurant met de vuilniskar. Toen ze aankwamen stonken ze beiden. Opeens zagen ze dat dat geen toprestaurant was maar een varkensstal waar ze tussen de varkens moesten gaan zitten. "Maar, maar, wat is dit?" protesteerde Nikitirana. Opeens voelde Rabbid zich niet goed en braakte op Nikitirana. Nu was de maat voor haar vol. "Ik wil je nooit meer zien!" schreeuwde ze terwijl ze wegliep.
Rabbid was uiterst bedroefd. "Ik wil mijn Niki terug! Boehoehoehoehoehoehoe!" Hij had een beter plan nodig. Ja, dat is wat hij nodig had. Een plan dat werkte. Opeens verscheen er een grijns op het gezicht van Rabbid. Hij had hét perfecte plan bedacht.
"Dus, als Nikitirana hier langskomt, moet ik jou bespringen en je kussen?" vroeg Iljavelissa. "Ja, dat is wat je moet doen!" zei Rabbid. "Ik wil 50 euro!" "Deal! En we hebben geluk want Niki heeft het uitgemaakt met Rubinho." Na ongeveer 10 minuten kwam Nikitirana langs.
Opeens begon Ilja Rabbid te kussen. "Kom hier lekker ding!" riep ze. "Hé, blijf eens van mijn vent af!" Schreeuwde Nikitirana en hij sloeg Ilja het ziekenhuis in. "Hoe hebben wij toch ooit zo'n ruzie kunnen maken?" Vroeg Niki. Die avond hoorden de buren het geluid van een jong koppel.
Laatst bewerkt door een moderator:
RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Klopt niet, zou eerder een ban zijn xD
DeletedUser16774
Gast
DeletedUser19689
Gast
Ik denk dat er een geheime boodschap in zit
Nikitirana = Initia
RabbidRobin = RabbidRobin
Janicules = Janicules
Mitchjol = Mitchjol vergeten
RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Hoe heb je btw onze gesprekken afgeluisterd 
Hacker zelf
Hacker zelf
DeletedUser16774
Gast
Wat voorafging:
Dit verhaal is een vervolg op het verhaal 'Rare liefde'.
Nikitirana en Rabbidrobin gaan op huwelijksreis, maar ze hebben wel wat last van verstekelingen...
Rare liefde
Het was een warme dag, Nikitirana zat wat te kletsen via pm met Janiculus.
"Ik moet je een geheim vertellen". zei Niki.
"Ik ook, ik heb het sinds een uur met Rabbid, ik weet dat dit wat abnormaal klinkt, maar hij is ook zo'n lekker ding!" zei Janiculus. "Wat! Maar dat mag niet! Ik ben op Rabbid!" "Rustig, rustig." Bij deze kwam er een einde aan dit gesprek.
Maar na een tijdje kwam Mitchjol dit toch te weten en maakte een nieuw topic open waarin iedereen kon stemmen bij wie Rabbid hoorde: Niki of Janiculus? Natuurlijk sloot Rabbidrobin dit topic meteen zodra hij het zag. Maar dat zorgde niet dat deze discussie ten einde liep. Integendeel, Mitchjol opende het topic nog tientallen keren totdat Rabbid uiteindelijk opgaf en men liet stemmen en discussiëren. "Rabbid en Nikitirana natuurlijk!" zei Initia. Bijna iedereen was het daarmee eens.
"Jullie zijn echt gestoord." zei Rabbid.
"Maar mijn allerliefste Rabbid toch." zei Nikitirana. "Je bent de allerknapste man die een vrouw zich maar kan wensen. En Je bent ook zooooooooo hot!"
Even was Rabbidrobin sprakeloos, maar plots zei hij: "en ik hou ook stiekem zoveel van jou, maar ik durfde het nooit te vertellen." Rabbid en Nikitirana raakte elkaars lippen nu zachtjes aan. Vanaf dat moment waren Rabbidrobin en Nikitirana het mod-stelletje. Ze waren nog voor eeuwig dolgelukkig.
En Janiculus? Die papte aan met Mitchjol, ze hadden al die tijd niet beseft hoeveel ze eigenlijk van elkaar hielden.
En zo leefde ook zij nog lang en gelukkig.
Het was een warme dag, Nikitirana zat wat te kletsen via pm met Janiculus.
"Ik moet je een geheim vertellen". zei Niki.
"Ik ook, ik heb het sinds een uur met Rabbid, ik weet dat dit wat abnormaal klinkt, maar hij is ook zo'n lekker ding!" zei Janiculus. "Wat! Maar dat mag niet! Ik ben op Rabbid!" "Rustig, rustig." Bij deze kwam er een einde aan dit gesprek.
Maar na een tijdje kwam Mitchjol dit toch te weten en maakte een nieuw topic open waarin iedereen kon stemmen bij wie Rabbid hoorde: Niki of Janiculus? Natuurlijk sloot Rabbidrobin dit topic meteen zodra hij het zag. Maar dat zorgde niet dat deze discussie ten einde liep. Integendeel, Mitchjol opende het topic nog tientallen keren totdat Rabbid uiteindelijk opgaf en men liet stemmen en discussiëren. "Rabbid en Nikitirana natuurlijk!" zei Initia. Bijna iedereen was het daarmee eens.
"Jullie zijn echt gestoord." zei Rabbid.
"Maar mijn allerliefste Rabbid toch." zei Nikitirana. "Je bent de allerknapste man die een vrouw zich maar kan wensen. En Je bent ook zooooooooo hot!"
Even was Rabbidrobin sprakeloos, maar plots zei hij: "en ik hou ook stiekem zoveel van jou, maar ik durfde het nooit te vertellen." Rabbid en Nikitirana raakte elkaars lippen nu zachtjes aan. Vanaf dat moment waren Rabbidrobin en Nikitirana het mod-stelletje. Ze waren nog voor eeuwig dolgelukkig.
En Janiculus? Die papte aan met Mitchjol, ze hadden al die tijd niet beseft hoeveel ze eigenlijk van elkaar hielden.
En zo leefde ook zij nog lang en gelukkig.
Nikitirana en Rabbidrobin gaan op huwelijksreis, maar ze hebben wel wat last van verstekelingen...
De huwelijksreis
"O, Rabbid, dat was toch een leuk huwelijk hè." zei Niki.
"Jazeker wel, en er is goed nieuws: ik heb de koffers voor onze huwelijksreis in een vijfsterrenhotel in Parijs al ingepakt, over een uur vertrekken we!" zei Rabbidrobin.
"Wat romantisch! Laten we al naar het vliegveld gaan jij lieve schat."
Een uur later zaten Rabbid en Niki op het vliegtuig en nog twee uur later zaten ze in hun vijfsterrenhotel.
Ze pakten de koffers uit...
"Wat doen jullie hier!" gilde Nikitirana terwijl ze Initia en Mitchjol uit de koffer sleurden.
"Euh, wij wouden heel graag mee op reis..." Op dat moment slaakte ook Rabbid een kreet want in de koffer die hij vasthad zaten Rubinho en Janiculus. "Wat is dat hier?!" schreeuwde Rabbid. "Nou nu Mitchjol mee wou kon ik mijn echtgenoot toch niet in de steek laten." zei Janiculus. "En ik had niets te doen en ik had ook wel zin om mee te gaan." zei Rubinho.
"Maar wat zit er dan nog in die derde koffer?" wou Nikitirana weten. "Ah ja, dat is mijn bakstenenverzameling." lachte Mitchjol.
Op dat moment was Rabbid zo boos dat hij bijna op de verstekelingen uitvloog.
"Rustig Rabbid!" wist Niki hem nog net te bedaren.
Ze gingen maar slapen, dit zou een lange nacht worden.
Die nacht deed Niki geen oog dicht, Janiculus zat luid te snurken, Mitchjol moest om het uur naar de W.C. en maakte daarbij heel veel lawaai, Rubinho had blijkbaar een nachtmerrie en zat om de minuut een kreet te slaan en Initia kon niet slapen en zat de hele nacht te wroeten in zijn bed. Rabbid slaapte er gewoon door uit, hij was namelijk een diepe slaper.
Eigenlijk had Nikitirana wel zin om die nacht wat Met Rabbid uit te spoken maar dat viel nu natuurlijk in het water.
De volgende ochtend had Niki geen oog dicht gedaan.
Ze zag er heel moe uit. Rabbid was heel erg goedgezind, ook al waren er verstekelingen in hun kamer.
Een kwartier later wou Mitchjol een douche nemen, maar toen hij het gordijn van de douche opendeed raad je nooit wat er gebeurde... Daar stond Niki, even bleef ze zo staan maar toen werd ze woedend. "Scheer je weg jij, jij, jij... Oh, ik haat je zo!"
Mitchjol rende de kamer uit en Initia lachte. "Wat heb je nu weer uitgespookt?"
Ze hadden geluk dat Rabbid op dat moment naar de bakker was, want anders zwaaide er wat.
Zo ging het dagen aan een stuk door. Hoewel de verstekelingen best gezellige mensen waren, ergerde het koppel zich steeds meer. De verstekelingen besloten wat minder iritant te doen en Janiculus kocht wat pralines voor Nikitirana maar dat liep wel heel verkeerd af. "Wat doe jij nu? eerst gaan jullie zonder toestemming mee op onze huwelijksreis en dan versier je mijn vrouw!"
Op dat moment gingen Rabbid en Janiculus op de vuist. De rest probeerde ze te bedaren maar het werd juist erger...
Een halfuur later zaten ze allemaal in de gevangenis.
Nikitirana zuchtte, dit was de ergste huwelijksreis ooit...
"O, Rabbid, dat was toch een leuk huwelijk hè." zei Niki.
"Jazeker wel, en er is goed nieuws: ik heb de koffers voor onze huwelijksreis in een vijfsterrenhotel in Parijs al ingepakt, over een uur vertrekken we!" zei Rabbidrobin.
"Wat romantisch! Laten we al naar het vliegveld gaan jij lieve schat."
Een uur later zaten Rabbid en Niki op het vliegtuig en nog twee uur later zaten ze in hun vijfsterrenhotel.
Ze pakten de koffers uit...
"Wat doen jullie hier!" gilde Nikitirana terwijl ze Initia en Mitchjol uit de koffer sleurden.
"Euh, wij wouden heel graag mee op reis..." Op dat moment slaakte ook Rabbid een kreet want in de koffer die hij vasthad zaten Rubinho en Janiculus. "Wat is dat hier?!" schreeuwde Rabbid. "Nou nu Mitchjol mee wou kon ik mijn echtgenoot toch niet in de steek laten." zei Janiculus. "En ik had niets te doen en ik had ook wel zin om mee te gaan." zei Rubinho.
"Maar wat zit er dan nog in die derde koffer?" wou Nikitirana weten. "Ah ja, dat is mijn bakstenenverzameling." lachte Mitchjol.
Op dat moment was Rabbid zo boos dat hij bijna op de verstekelingen uitvloog.
"Rustig Rabbid!" wist Niki hem nog net te bedaren.
Ze gingen maar slapen, dit zou een lange nacht worden.
Die nacht deed Niki geen oog dicht, Janiculus zat luid te snurken, Mitchjol moest om het uur naar de W.C. en maakte daarbij heel veel lawaai, Rubinho had blijkbaar een nachtmerrie en zat om de minuut een kreet te slaan en Initia kon niet slapen en zat de hele nacht te wroeten in zijn bed. Rabbid slaapte er gewoon door uit, hij was namelijk een diepe slaper.
Eigenlijk had Nikitirana wel zin om die nacht wat Met Rabbid uit te spoken maar dat viel nu natuurlijk in het water.
De volgende ochtend had Niki geen oog dicht gedaan.
Ze zag er heel moe uit. Rabbid was heel erg goedgezind, ook al waren er verstekelingen in hun kamer.
Een kwartier later wou Mitchjol een douche nemen, maar toen hij het gordijn van de douche opendeed raad je nooit wat er gebeurde... Daar stond Niki, even bleef ze zo staan maar toen werd ze woedend. "Scheer je weg jij, jij, jij... Oh, ik haat je zo!"
Mitchjol rende de kamer uit en Initia lachte. "Wat heb je nu weer uitgespookt?"
Ze hadden geluk dat Rabbid op dat moment naar de bakker was, want anders zwaaide er wat.
Zo ging het dagen aan een stuk door. Hoewel de verstekelingen best gezellige mensen waren, ergerde het koppel zich steeds meer. De verstekelingen besloten wat minder iritant te doen en Janiculus kocht wat pralines voor Nikitirana maar dat liep wel heel verkeerd af. "Wat doe jij nu? eerst gaan jullie zonder toestemming mee op onze huwelijksreis en dan versier je mijn vrouw!"
Op dat moment gingen Rabbid en Janiculus op de vuist. De rest probeerde ze te bedaren maar het werd juist erger...
Een halfuur later zaten ze allemaal in de gevangenis.
Nikitirana zuchtte, dit was de ergste huwelijksreis ooit...
DeletedUser
Gast
dit is een goede.
DeletedUser16774
Gast
dankje, 
DeletedUser
Gast
alstublieft. Ik vindt het wel spijtig dat ik niet meer in die koffers paste.
DeletedUser16774
Gast
je paste er wel in maar Mitchjol wou zijn stenenverzameling meenemen
DeletedUser
Gast
typisch mitch.
DeletedUser
Gast
DeletedUser16774
Gast
In dit verhaal is Mitchjol opeens spoorloos verdwenen.
Zou men hem terugvinden? U leest het hier.
Zou men hem terugvinden? U leest het hier.
De verdwijning van Mitchjol
Initia is op weg naar Mitchjols huis. Hij had namelijk post gekregen die voor Mitchjol bedoeld was.
Na een minuutje was Initia bij zijn huis. "Oei, zijn brievenbus is kapot. Dan moet ik het hem zo maar geven."
Zijn huis stond op een kier. "Vreemd" zei hij. Initia belde aan maar er kwam niemand opdagen. "Dan leg ik hem binnen wel even neer."
Initia was al vaak in Mitchjols huis geweest, dus hij wist perfect de weg. Opeens zag Initia een andere Brief op de grond liggen. Er stond op: voor de eerste die hem tegenkomt. "O.M.G., die letters zijn geschreven in bloed!" gilde Initia terwijl hij de brief las. Hoewel hij steeds banger werd, las hij de brief toch helemaal.
Er stond op:
Geachte lezer
als u deze brief leest moet u weten dat Mitchjol is ontvoerd. Ook moet u weten dat als u hem terug wilt u 1 miljoen euro moet brengen achter het pakhuis 'Vandriessen' om 00:00. Geen politie, want anders zal Mitchjol sterven.
Met onvriendelijke groet,
anoniem.
Toen Initia dit helemaal had gelezen, viel hij flauw want hij kon namelijk niet goed tegen dit soort brieven.
Uiteindelijk kwam hij bij, en na lang nadenken besloot hij hulp te halen.
"wat! Mitchjol ontvoerd, er zal toch niets met ons gebeuren!" reageerde Gewooneenspartaan angstig.
"Lees die brief eens voor, dan weten we over wat het gaat." zei Owen666. Initia las de brief voor. Iedereen luisterde aandachtig mee. Initia werd niet onderbroken, zelfs niet door Rubinho.
Toen hij klaar was overheerste er angst.
"Hoe gaan we aan 1 miljoen dollar komen?" vroeg Animal uiteindelijk. "Ik vrees dat dat niet zal lukken." zei Janiculus. "Moeten we de politie er dan maar bijhalen?" vroeg Ilja. "Nee!" reageerde Gewooneenspartaan luid en duidelijk. "Dan is Mitchjol er geweest!"
"Wat moeten we dan doen?" vroeg Initia. Maar niemand wist het antwoord.
Ondertussen zat Mitchjol daar. Hij wist niet waar hij was, de gezichten van de ontvoerders kende hij ook niet want ze waren helemaal zwart Als ninja's. Het enige wat Mitchjol kon zien was hun ogen. Daar had hij weinig aan.
Daar zat hij dan, hij zat vastgebonden met armen en benen op een stoel in een onmogelijke houding.
Ook had hij stevige plakband op zijn mond zodat hij niet om hulp kon schreeuwen. Veel maakte dat toch niet uit want hij zat zo afgelegen dat niemand hem zou kunnen horen. Het was pikdonker in de kamer, je zag er geen hand voor ogen.
Even later kwam er toch iemand binnen. Het was een man die ook zo onherkenbaar als een ninja was. Hij had een revolver in zijn handen. "Eten!" riep hij terwijl hij de plakband verwijderde en een oude boterham in zijn mond propte. "Roep maar zoveel als je wilt, niemand zal je hier horen." "Mag ik alsjeblieft wat te drinken? Ik heb zo'n dorst!" smeekte Mitchjol. Hij dacht dat de man hem zou uitlachen of hem zou martelen maar dat deed hij niet. De man pakte een fles water en gooide het in Mitchjols mond. De helft vloog er natuurlijk naast waardoor Mitchjol helemaeal nat was en amper gedronken had. "Daar zul je wel mee toekomen." grinnikte de man totaal respectloos.
"Ik heb een plan!" riep Gewooneenspartaan opeens enthousiast. Voor de tweede keer op één avond luisterde iedereen aandachtig mee. "We doen precies hetzelfde met Mitchjol als wat zij met hen hebben gedaan. Iemand komt onderhandelen met de ontvoerders met een koffer vol nepgeld. Maar ondertussen sluipen (en ik zou niet weten hoe) ze ongezien naar binnen, nemen Mitchjol mee en vertrekken. Het plan moet vlekkeloos verlopen en we moeten ook veel geluk hebben met de bewakers. Als dat is gebeurd moeten we een S.M.S. naar de onderhandelaar sturen. Hij zal dan de koffer aan de misdadigers meegeven, maakt dat ie weg is. En als we allemaal voor even veilig zijn bellen we de politie.
Ze bleven nog een half uur discussiëren maar daarna vond iedereen een goed plan en wisten ze dat het zo zou gebeuren. "Wie doet er allemaal mee?" Vroeg Gewooneenspartaan "Ikzelf doe alleszins al mee."
"Ik doe ook mee!" zei Initia iets te enthousiast. "Ik wil die onderhandelaar wel zijn." zei Owen666. "Ja, dat moeten we doen!" riep de rest. Owen was namelijk een goede onderhandelaar. "Ik wil ook meedoen." zei Araluen. "Nog iemand?" vroeg Gewooneenspartaan.
Maar niemand reageerde.
De volgende ochtend voelde Mitchjol zich hongerig. Het was al zeker uren geleden dat hij wat had gedronken. Hij wist natuurlijk niet hoe laat het was, maar hij schatte dat hij nu ongeveer zou moeten ontbijten. Hij bleef maar wachten, nog urenlang. Hij had steeds meer het gevoel dat zijn maag in opstand kwam. Uiteindelijk kwam er toch een man binnen om hem eten te geven. "Geniet er maar van, het is waarschijnlijk je laatste! Die vrienden van je zullen toch nooit aan een miljoen komen." zei die.
Mitchjol voelde zich nu niet meer hongerig, maar hij werd wel steeds banger.
Vandaag zou het allemaal gebeuren. Gewooneenspartaan, Initia, Owen666 en Araluen zouden Mitchjol komen bevrijden. Iedereen was wel een beetje bang, en doodzenuwachtig. Maar toch was het ook wel spannend. Zou het goed gaan? Zou Mitchjol gered worden? Niemand wist het, tot het uur van de waarheid aanbrak.
De groep redders stonden achter een grote struik ongeveer 50 meter van de verzamelplaats verwijderd. Het was één voor twaalf. "Oké, dus Owen, jij leidt ze af terwijl wij Mitchjol proberen te redden." "Is goed."
Het was nu precies 12 uur, tijd om te vertrekken. Owen666 vertrok. De rest wachtte nog even af. "Nu is het tijd om voor ons om ook te vertrekken." zei Araluen. "Maar hoe?" vroeg Initia. "We kunnen vertrekken via die luchtschacht, daar." zei Gewooneenspartaan.
Zogezegd, zogedaan. Ze kropen in de luchtschacht. Ze bleven maar kruipen. Het was best een lange luchtschacht. Uiteindelijk waren ze toch boven een kamer. Ze zagen daar Mitchjol vastgebonden op een stoel.
Mitchjol verveelde zich. Hij wou terug naar huis maar dat ging natuurlijk niet. Hij was ontvoerd, en dat soort slachtoffers mochten natuurlijk niet naar huis. Opeens zag Mitchjol drie jongens uit de luchtschacht springen.
De groep redders sprongen uit de luchtschacht en zagen daar nu duidelijk Mitchjol zitten. Ze maakten hem vlug maar in stilte los. "Bedankt dat jullie mij komen redden." fluisterde Mitchjol. Het team wou net antwoorden toen ze opeens geluid aan de deur hoorden. Razendsnel kropen ze de luchtschacht weer in en dat was nog net op tijd. Toen ze buiten weer achter de struik zaten, stuurde Araluen een S.M.S. naar Owen666. Die ontving die meteen en rondde de onderhandeling af. Hij ging terug naar de struik waar de rest zat en daar zetten ze het allemaal op een lopen.
Opeens hoorde ze schoten achter zich. de schurken liepen achter hen aan. Nog sneller begonnen ze weg te spurten. Plots viel Araluen en daarna viel iedereen over hem. Ze lagen nu allemaal op de grond. Ze wouden nog wegrennen maar de schurken hadden hen al onder schot. Ieder van hen had een revolver in zijn hand. "Nog laatste woorden?" vroeg er een. De boeven wouden net schieten wanneer plots...
"Ik zou het maar laten als ik jullie was!" zei een agent. Daar stond agent Batbeetje45 met nog 20 man achter zich. "Politie! leg jullie wapens op de grond!"
Het was zaterdag, drie dagen na de bevrijding van Mitchjol. "Hoe was je daar eigenlijk op tijd?" vroeg Mitchjol. "We waren op patrouille in de buurt, er gebeurt daar veel dingen die niet door de beugel kan. Toen we de schoten hoorde wisten we dat we in actie moesten schieten." zei Batbeetje45 Iedereen had nu een glas bier in zijn handen. "Op de goede afloop!" riep Mitchjol. "op de goede afloop!" echode de rest.
Initia is op weg naar Mitchjols huis. Hij had namelijk post gekregen die voor Mitchjol bedoeld was.
Na een minuutje was Initia bij zijn huis. "Oei, zijn brievenbus is kapot. Dan moet ik het hem zo maar geven."
Zijn huis stond op een kier. "Vreemd" zei hij. Initia belde aan maar er kwam niemand opdagen. "Dan leg ik hem binnen wel even neer."
Initia was al vaak in Mitchjols huis geweest, dus hij wist perfect de weg. Opeens zag Initia een andere Brief op de grond liggen. Er stond op: voor de eerste die hem tegenkomt. "O.M.G., die letters zijn geschreven in bloed!" gilde Initia terwijl hij de brief las. Hoewel hij steeds banger werd, las hij de brief toch helemaal.
Er stond op:
Geachte lezer
als u deze brief leest moet u weten dat Mitchjol is ontvoerd. Ook moet u weten dat als u hem terug wilt u 1 miljoen euro moet brengen achter het pakhuis 'Vandriessen' om 00:00. Geen politie, want anders zal Mitchjol sterven.
Met onvriendelijke groet,
anoniem.
Toen Initia dit helemaal had gelezen, viel hij flauw want hij kon namelijk niet goed tegen dit soort brieven.
Uiteindelijk kwam hij bij, en na lang nadenken besloot hij hulp te halen.
"wat! Mitchjol ontvoerd, er zal toch niets met ons gebeuren!" reageerde Gewooneenspartaan angstig.
"Lees die brief eens voor, dan weten we over wat het gaat." zei Owen666. Initia las de brief voor. Iedereen luisterde aandachtig mee. Initia werd niet onderbroken, zelfs niet door Rubinho.
Toen hij klaar was overheerste er angst.
"Hoe gaan we aan 1 miljoen dollar komen?" vroeg Animal uiteindelijk. "Ik vrees dat dat niet zal lukken." zei Janiculus. "Moeten we de politie er dan maar bijhalen?" vroeg Ilja. "Nee!" reageerde Gewooneenspartaan luid en duidelijk. "Dan is Mitchjol er geweest!"
"Wat moeten we dan doen?" vroeg Initia. Maar niemand wist het antwoord.
Ondertussen zat Mitchjol daar. Hij wist niet waar hij was, de gezichten van de ontvoerders kende hij ook niet want ze waren helemaal zwart Als ninja's. Het enige wat Mitchjol kon zien was hun ogen. Daar had hij weinig aan.
Daar zat hij dan, hij zat vastgebonden met armen en benen op een stoel in een onmogelijke houding.
Ook had hij stevige plakband op zijn mond zodat hij niet om hulp kon schreeuwen. Veel maakte dat toch niet uit want hij zat zo afgelegen dat niemand hem zou kunnen horen. Het was pikdonker in de kamer, je zag er geen hand voor ogen.
Even later kwam er toch iemand binnen. Het was een man die ook zo onherkenbaar als een ninja was. Hij had een revolver in zijn handen. "Eten!" riep hij terwijl hij de plakband verwijderde en een oude boterham in zijn mond propte. "Roep maar zoveel als je wilt, niemand zal je hier horen." "Mag ik alsjeblieft wat te drinken? Ik heb zo'n dorst!" smeekte Mitchjol. Hij dacht dat de man hem zou uitlachen of hem zou martelen maar dat deed hij niet. De man pakte een fles water en gooide het in Mitchjols mond. De helft vloog er natuurlijk naast waardoor Mitchjol helemaeal nat was en amper gedronken had. "Daar zul je wel mee toekomen." grinnikte de man totaal respectloos.
"Ik heb een plan!" riep Gewooneenspartaan opeens enthousiast. Voor de tweede keer op één avond luisterde iedereen aandachtig mee. "We doen precies hetzelfde met Mitchjol als wat zij met hen hebben gedaan. Iemand komt onderhandelen met de ontvoerders met een koffer vol nepgeld. Maar ondertussen sluipen (en ik zou niet weten hoe) ze ongezien naar binnen, nemen Mitchjol mee en vertrekken. Het plan moet vlekkeloos verlopen en we moeten ook veel geluk hebben met de bewakers. Als dat is gebeurd moeten we een S.M.S. naar de onderhandelaar sturen. Hij zal dan de koffer aan de misdadigers meegeven, maakt dat ie weg is. En als we allemaal voor even veilig zijn bellen we de politie.
Ze bleven nog een half uur discussiëren maar daarna vond iedereen een goed plan en wisten ze dat het zo zou gebeuren. "Wie doet er allemaal mee?" Vroeg Gewooneenspartaan "Ikzelf doe alleszins al mee."
"Ik doe ook mee!" zei Initia iets te enthousiast. "Ik wil die onderhandelaar wel zijn." zei Owen666. "Ja, dat moeten we doen!" riep de rest. Owen was namelijk een goede onderhandelaar. "Ik wil ook meedoen." zei Araluen. "Nog iemand?" vroeg Gewooneenspartaan.
Maar niemand reageerde.
De volgende ochtend voelde Mitchjol zich hongerig. Het was al zeker uren geleden dat hij wat had gedronken. Hij wist natuurlijk niet hoe laat het was, maar hij schatte dat hij nu ongeveer zou moeten ontbijten. Hij bleef maar wachten, nog urenlang. Hij had steeds meer het gevoel dat zijn maag in opstand kwam. Uiteindelijk kwam er toch een man binnen om hem eten te geven. "Geniet er maar van, het is waarschijnlijk je laatste! Die vrienden van je zullen toch nooit aan een miljoen komen." zei die.
Mitchjol voelde zich nu niet meer hongerig, maar hij werd wel steeds banger.
Vandaag zou het allemaal gebeuren. Gewooneenspartaan, Initia, Owen666 en Araluen zouden Mitchjol komen bevrijden. Iedereen was wel een beetje bang, en doodzenuwachtig. Maar toch was het ook wel spannend. Zou het goed gaan? Zou Mitchjol gered worden? Niemand wist het, tot het uur van de waarheid aanbrak.
De groep redders stonden achter een grote struik ongeveer 50 meter van de verzamelplaats verwijderd. Het was één voor twaalf. "Oké, dus Owen, jij leidt ze af terwijl wij Mitchjol proberen te redden." "Is goed."
Het was nu precies 12 uur, tijd om te vertrekken. Owen666 vertrok. De rest wachtte nog even af. "Nu is het tijd om voor ons om ook te vertrekken." zei Araluen. "Maar hoe?" vroeg Initia. "We kunnen vertrekken via die luchtschacht, daar." zei Gewooneenspartaan.
Zogezegd, zogedaan. Ze kropen in de luchtschacht. Ze bleven maar kruipen. Het was best een lange luchtschacht. Uiteindelijk waren ze toch boven een kamer. Ze zagen daar Mitchjol vastgebonden op een stoel.
Mitchjol verveelde zich. Hij wou terug naar huis maar dat ging natuurlijk niet. Hij was ontvoerd, en dat soort slachtoffers mochten natuurlijk niet naar huis. Opeens zag Mitchjol drie jongens uit de luchtschacht springen.
De groep redders sprongen uit de luchtschacht en zagen daar nu duidelijk Mitchjol zitten. Ze maakten hem vlug maar in stilte los. "Bedankt dat jullie mij komen redden." fluisterde Mitchjol. Het team wou net antwoorden toen ze opeens geluid aan de deur hoorden. Razendsnel kropen ze de luchtschacht weer in en dat was nog net op tijd. Toen ze buiten weer achter de struik zaten, stuurde Araluen een S.M.S. naar Owen666. Die ontving die meteen en rondde de onderhandeling af. Hij ging terug naar de struik waar de rest zat en daar zetten ze het allemaal op een lopen.
Opeens hoorde ze schoten achter zich. de schurken liepen achter hen aan. Nog sneller begonnen ze weg te spurten. Plots viel Araluen en daarna viel iedereen over hem. Ze lagen nu allemaal op de grond. Ze wouden nog wegrennen maar de schurken hadden hen al onder schot. Ieder van hen had een revolver in zijn hand. "Nog laatste woorden?" vroeg er een. De boeven wouden net schieten wanneer plots...
"Ik zou het maar laten als ik jullie was!" zei een agent. Daar stond agent Batbeetje45 met nog 20 man achter zich. "Politie! leg jullie wapens op de grond!"
Het was zaterdag, drie dagen na de bevrijding van Mitchjol. "Hoe was je daar eigenlijk op tijd?" vroeg Mitchjol. "We waren op patrouille in de buurt, er gebeurt daar veel dingen die niet door de beugel kan. Toen we de schoten hoorde wisten we dat we in actie moesten schieten." zei Batbeetje45 Iedereen had nu een glas bier in zijn handen. "Op de goede afloop!" riep Mitchjol. "op de goede afloop!" echode de rest.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser20586
Gast
Haha geweldig! Ik speel een rol Ik vind het ook een goed verhaal en ben heel benieuwd naar het/de vervolg(en).
Ik vind het ook een goed verhaal en ben heel benieuwd naar het/de vervolg(en).DeletedUser16774
Gast
Haha geweldig! Ik speel een rol
Dankje, het vervolg komt zo snel mogelijk. Ik kan het nu even niet afmaken omdat ik weg moet.
DeletedUser20586
Gast
Het verhaal van die huwelijksreis met de verstekelingen vind ik ook geniaal. Bakstenenverzameling x) En dat ze allemaal naar de gevangenis moeten vind ik ook zo droog hahah.