DeletedUser
Gast
Ik denk niet dat je dit echt als communiceren met de doden kan rekenen, want ze zijn gewoon samen op vakantie enzo. Daarbij wist Kyra dus al dat hij slecht/neutraal was voor zijn dood.
-
Gegroet, sterveling! Nieuw op het forum?
Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een! Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.
Besloten spel Weerwolven van Wakkerdam #162 - Death
- Topicstarter RabbidRobin
- Startdatum
- Status
Ik denk niet dat je dit echt als communiceren met de doden kan rekenen, want ze zijn gewoon samen op vakantie enzo. Daarbij wist Kyra dus al dat hij slecht/neutraal was voor zijn dood.
DeletedUser21204
Gast
RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Ik ga Kyra der niet voor straffen oid, dus dit gesprek is nutteloos, just saying.
RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Noot: Onderstaand verhaal is enkel belangrijk voor de mensen die het verhaal achter het potje willen volgen en bevat geen 'nuttige' informatie.
Robin zat in zijn stoel na te denken. Als burgemeester van Wakkerdam had hij de verantwoordelijkheid om over zijn dorp te waken, en nu er deze morgen iemand was vermoord, brutaal vermoord zonder enige reden of enig spoor van een dader moest hij optreden. Hij kon niet blijven zitten en niets doen. Hij had al heel de voormiddag kunnen nadenken, maar was op niets uitgekomen. Er was zomaar een burger vermoord. Maar hij had geen spoor van de dader, er was geen enkele persoon die een mogelijk motief had voor de moord en dan had je nog het vreemde verschijnsel dat opgetreden was bij zijn dood.
Het gezicht van Charon. De man die de doden een overzet bezorgde naar de onderwereld. Die uitleg had een van zijn raadgevers hem kunnen geven. Maar daar stopte het dan ook wel, meer informatie hadden ze niet. Hij stond met zijn rug tegen de muur, kon nergens heen. En dit stoorde hem. Met elk probleem vond hij gewoonlijk wel raad. Maar met deze kwestie, leek er geen oplossing boven te komen drijven. Hij moest toch iets doen. Hij had de bevolking bijeen geroepen tegen een uur of 5 in de namiddag. De klok sloeg nu half 5 en hij had nog geen enkel idee wat hij ging zeggen om het volk gerust te stellen.
Hij kon ze de waarheid niet vertellen, want daar was hij niet van op de hoogte. Hij kon ook geen geruststellende leugens aaneen breien om het volk te sussen, want hij had geen idee voor welke verassingen hij stond. Hij zuchtte. En toen zijn rechterhand op de deur klopte wist hij al wat hij ging zeggen. Hij moest zich beginnen klaarmaken voor zijn speech. Maar er was geen speech. Hij riep dat zijn adviseur mocht binnenkomen, en hoorde zijn gezaag aan. Hij wist al wat hij ging zeggen, dus echt luisteren was niet echt nodig. Niet dat hij op dat moment daar in zou zijn geslaagd. Hij knikte wat en meldde dat hij zo klaar was.
De menigte stond iets later al klaar. Ze waren te vroeg. Dat was geen goed teken. Dat betekende dat iedereen benieuwd was naar wat er komen ging. En hij wist nog steeds niet goed wat hij ging zeggen. Improvisatie, was het dan maar. Hij was er geen kei in. Maar als het moest, dan moest het. Hopelijk zou de oprechtheid en het medeleven met de bevolking zo goed overkomen. In het slechtste geval stelde hij de hele zaak uit, maar het liefst zou hij, nu de kolen nog heet waren, de kwestie aanpakken en de nodige maatregelen nemen.
Robin nam plaats op het verhoogje en knikte naar de bevolking van Wakkerdam die voor hem stond. Het waren niet zoveel mensen. Een twaalftal, van elk huis was er een afgevaardigde gekomen, zoals de wetten van Wakkerdam het voorschreven. Hij begon zijn toespraak enigzins hakkelend en langzaam. Hij had geen voorbereiding en moest dus af en toe naar woorden zoeken. Maar over het algemeen leek het toch goed te gaan. Totdat hij op een bepaald moment begon te haperen. Er kwamen geen woorden meer uit zijn mond. Robin bracht zijn handen naar zijn borst, waar hij krampachtig iets probeerde te omklemmen. Zijn volledige aandacht ging daar naartoe, de bevolking van Wakkerdam probeerde te zien wat hun burgemeester aan het doen was.
Robin stortte in, en een klein mannetje duwde hem aan de kant. Alsof het een zak pattatten was, rolde Robin verder van het trapje, zijn handen nog steeds krampachtig tegen zijn borst gedrukt. De bevolking zag het heft van een mes uit Robin zijn rug steken, en begrepen wat er gebeurd was. Er ontstond chaos, de menigte keek met een mengeling van afgrijzen, angst en woede naar het kleine mannetje dat nu plaats had gemaakt op het verhoogje, alsof er niets aan de hand was.
Ra Bid glimlachte naar het volk. Dit was zijn moment om te stralen. Daarna was het gedaan, maar ze zouden hem nog lang herinneren. Hij die Wakkerdam met de grond gelijk maakte van binnenuit, zonder zelf aanwezig te zijn. Hij begon te spreken, het volk dat zonet aan de lippen van Robin had gehangen, kon niet langer dan naar die Ra Bid luisteren.
"Goed, inwoners van het o-zo mooie, schijnheilige Wakkerdam. Ik zal het kort houden. Jullie weten waarschijnlijk allemaal heel goed wie ik ben, ook al willen jullie me niet kennen. Jarenlang hebben jullie misbruik van mij gemaakt, me vreemd aangekeken en uitgestoten. Ja, jullie dachten dat de goede, oude Ra Bid weg was uit het dorp, niet? Dat jullie hem hadden verstoten en hij nooit meer terugkwam.
Wel, dan hadden jullie het mooi mis. Ik ben terug, met een hele mooie verassing. Beschouw het als een afscheidscadeautje. Mijn dood zal niet de laatste zijn inwoners van Wakkerdam. Er rust een vloek op het dorp. De dood zal niet langer een uitweg zijn uit jullie bestaan dat weldra vreselijk wordt. Jullie zullen opgesloten blijven, tot in de eeuwigheid hier in jullie miserabele posities ronddwalen. De wraak van de dood zal zoet zijn. Het laatste wat nog moet gebeuren om de vloek te vervolledigen is een laatste moord. En het spreekt vanzelf dat ik die eer toegewezen krijg.
Tot nooit, bende onstervelingen. Nog veel plezier toegewenst in de Tartaros." Met deze laatste woorden, kwam er een einde aan de rust. Ra Bid stortte zich op de bebloede dolk waar hij net de burgemeester mee had uitgeschakeld. Hij stierf een korte en pijnlijke dood, temidden van de chaos die was ontstaan. Mensen liepen door elkaar, wilden zo snel mogelijk weg van dit slachtbad, in enkele ogenblikken was de zaal leeg. De stilte bedekte de eerste twee doden van Wakkerdam. Het zouden niet de laatsten zijn.
<Second Blood>
Robin zat in zijn stoel na te denken. Als burgemeester van Wakkerdam had hij de verantwoordelijkheid om over zijn dorp te waken, en nu er deze morgen iemand was vermoord, brutaal vermoord zonder enige reden of enig spoor van een dader moest hij optreden. Hij kon niet blijven zitten en niets doen. Hij had al heel de voormiddag kunnen nadenken, maar was op niets uitgekomen. Er was zomaar een burger vermoord. Maar hij had geen spoor van de dader, er was geen enkele persoon die een mogelijk motief had voor de moord en dan had je nog het vreemde verschijnsel dat opgetreden was bij zijn dood.
Het gezicht van Charon. De man die de doden een overzet bezorgde naar de onderwereld. Die uitleg had een van zijn raadgevers hem kunnen geven. Maar daar stopte het dan ook wel, meer informatie hadden ze niet. Hij stond met zijn rug tegen de muur, kon nergens heen. En dit stoorde hem. Met elk probleem vond hij gewoonlijk wel raad. Maar met deze kwestie, leek er geen oplossing boven te komen drijven. Hij moest toch iets doen. Hij had de bevolking bijeen geroepen tegen een uur of 5 in de namiddag. De klok sloeg nu half 5 en hij had nog geen enkel idee wat hij ging zeggen om het volk gerust te stellen.
Hij kon ze de waarheid niet vertellen, want daar was hij niet van op de hoogte. Hij kon ook geen geruststellende leugens aaneen breien om het volk te sussen, want hij had geen idee voor welke verassingen hij stond. Hij zuchtte. En toen zijn rechterhand op de deur klopte wist hij al wat hij ging zeggen. Hij moest zich beginnen klaarmaken voor zijn speech. Maar er was geen speech. Hij riep dat zijn adviseur mocht binnenkomen, en hoorde zijn gezaag aan. Hij wist al wat hij ging zeggen, dus echt luisteren was niet echt nodig. Niet dat hij op dat moment daar in zou zijn geslaagd. Hij knikte wat en meldde dat hij zo klaar was.
De menigte stond iets later al klaar. Ze waren te vroeg. Dat was geen goed teken. Dat betekende dat iedereen benieuwd was naar wat er komen ging. En hij wist nog steeds niet goed wat hij ging zeggen. Improvisatie, was het dan maar. Hij was er geen kei in. Maar als het moest, dan moest het. Hopelijk zou de oprechtheid en het medeleven met de bevolking zo goed overkomen. In het slechtste geval stelde hij de hele zaak uit, maar het liefst zou hij, nu de kolen nog heet waren, de kwestie aanpakken en de nodige maatregelen nemen.
Robin nam plaats op het verhoogje en knikte naar de bevolking van Wakkerdam die voor hem stond. Het waren niet zoveel mensen. Een twaalftal, van elk huis was er een afgevaardigde gekomen, zoals de wetten van Wakkerdam het voorschreven. Hij begon zijn toespraak enigzins hakkelend en langzaam. Hij had geen voorbereiding en moest dus af en toe naar woorden zoeken. Maar over het algemeen leek het toch goed te gaan. Totdat hij op een bepaald moment begon te haperen. Er kwamen geen woorden meer uit zijn mond. Robin bracht zijn handen naar zijn borst, waar hij krampachtig iets probeerde te omklemmen. Zijn volledige aandacht ging daar naartoe, de bevolking van Wakkerdam probeerde te zien wat hun burgemeester aan het doen was.
Robin stortte in, en een klein mannetje duwde hem aan de kant. Alsof het een zak pattatten was, rolde Robin verder van het trapje, zijn handen nog steeds krampachtig tegen zijn borst gedrukt. De bevolking zag het heft van een mes uit Robin zijn rug steken, en begrepen wat er gebeurd was. Er ontstond chaos, de menigte keek met een mengeling van afgrijzen, angst en woede naar het kleine mannetje dat nu plaats had gemaakt op het verhoogje, alsof er niets aan de hand was.
Ra Bid glimlachte naar het volk. Dit was zijn moment om te stralen. Daarna was het gedaan, maar ze zouden hem nog lang herinneren. Hij die Wakkerdam met de grond gelijk maakte van binnenuit, zonder zelf aanwezig te zijn. Hij begon te spreken, het volk dat zonet aan de lippen van Robin had gehangen, kon niet langer dan naar die Ra Bid luisteren.
"Goed, inwoners van het o-zo mooie, schijnheilige Wakkerdam. Ik zal het kort houden. Jullie weten waarschijnlijk allemaal heel goed wie ik ben, ook al willen jullie me niet kennen. Jarenlang hebben jullie misbruik van mij gemaakt, me vreemd aangekeken en uitgestoten. Ja, jullie dachten dat de goede, oude Ra Bid weg was uit het dorp, niet? Dat jullie hem hadden verstoten en hij nooit meer terugkwam.
Wel, dan hadden jullie het mooi mis. Ik ben terug, met een hele mooie verassing. Beschouw het als een afscheidscadeautje. Mijn dood zal niet de laatste zijn inwoners van Wakkerdam. Er rust een vloek op het dorp. De dood zal niet langer een uitweg zijn uit jullie bestaan dat weldra vreselijk wordt. Jullie zullen opgesloten blijven, tot in de eeuwigheid hier in jullie miserabele posities ronddwalen. De wraak van de dood zal zoet zijn. Het laatste wat nog moet gebeuren om de vloek te vervolledigen is een laatste moord. En het spreekt vanzelf dat ik die eer toegewezen krijg.
Tot nooit, bende onstervelingen. Nog veel plezier toegewenst in de Tartaros." Met deze laatste woorden, kwam er een einde aan de rust. Ra Bid stortte zich op de bebloede dolk waar hij net de burgemeester mee had uitgeschakeld. Hij stierf een korte en pijnlijke dood, temidden van de chaos die was ontstaan. Mensen liepen door elkaar, wilden zo snel mogelijk weg van dit slachtbad, in enkele ogenblikken was de zaal leeg. De stilte bedekte de eerste twee doden van Wakkerdam. Het zouden niet de laatsten zijn.
DeletedUser23701
Gast
Alice voor BM
DeletedUser
Gast
Kyra voor BM.
DeletedUser18363
Gast
Neus best BM.
We hebben overigens 3 van de 16 BM stemmen nu x)
We hebben overigens 3 van de 16 BM stemmen nu x)
DeletedUser22289
Gast
Kyra 4 BM stemme .
DeletedUser18363
Gast
4 dus, topopkomst x)
DeletedUser
Gast
RabbidRobin
Ex-Teamleider Forum
Alle stemmen totdat de uitslag er komt gelden nog.
(En ik ben atm net aan een potje LoL begonnen)
(En ik ben atm net aan een potje LoL begonnen)
DeletedUser22289
Gast
Iemand die we willen ophangen inactiefje ofzo?
DeletedUser18363
Gast
Er is vandaag geen lynch.
DeletedUser21204
Gast
Snap er geen **** van.
Wie is er dood? x)
Wie is er dood? x)
DeletedUser22289
Gast
DeletedUser
Gast
Oh, Ik dacht dat we nog een dag hadden xD
Kyra
Kyra
DeletedUser18363
Gast
DeletedUser21204
Gast
Crimson Chin .
DeletedUser18363
Gast
Waarom CC Kyra? Licht toe?
DeletedUser21204
Gast
Omdat ik onder de indruk was van dat hij vorig potje Rabbid doorhad, en omdat Claya trollt.
- Status